Χθες , 12η Ιανουαρίου 2023, ο Μητροπολίτης Ναυκράτιδος κ. Παντελεήμων επισκέφθηκε μαζί με την κα.Μάχη Γαβαλά, ιδιοκτήτρια της τουριστικής επιχείρησης NASCOTOURS, μίας από τις μεγαλύτερες Εταιρείες Διαχείρισης Τουριστικών Προορισμών στην Αίγυπτο, το Α’ Ελληνικό Κοιμητήριο Αλεξανδρείας.
Όπως μας ενημερώνει ο ίδιος :
“Η επίσκεψη αυτή μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα και πολλές σκέψεις γύρω από την αντιμετώπιση του μυστηρίου του θανάτου από το λαό μας.
Τα μεγαλοπρεπή και περίτεχνα ταφικά μνημεία, αξιοθαύμαστα ως προς την κατασκευή και το αρμονικό κάλλος τους, κατασκευασμένα πάντοτε από λευκό μάρμαρο -υλικό που αντιστέκεται στην φθορά του πανδαμάτορος χρόνου και αντανακλά το φυσικό φως, ένα εκλεκτό φυσικό υλικό που δεν διαθέτει ωστόσο η Νειλοχώρα- εκπέμπουν τόσο την πίστη στο Θεό, όσο και την γαλήνη και την σιωπηλή ακινησία του θανάτου, αντιλαμβανομένου ως πολυαιωνίου μεν, αλλά πάντοτε ως προσωρινού έναντι της έννοιας του χρόνου, υπό το πρίσμα της χριστιανικής βεβαιότητος περί της τελικής Αναστάσεως ψυχών και σωμάτων.
Ταυτόχρονα, δηλώνουν την αντίσταση του Έλληνα, του φέροντος από τις καταβολές του την αποστροφη προς το έρεβος του Άδη και την αναπόσπαστη λατρεία του προς το μεσογειακό ηλιακό φως. Κυρίως όμως το πάθος του προς την περιλάλητη υστεροφημία του, ως κορυφαία αντίσταση στην κοινή λήθη.
Ο αρμονικός συνδυασμός του μεγέθους, του όγκου και της καλλιτεχνικής αισθητικής των ταφικών μνημείων συνδέονται αναμφίβολα με την εναγώνια προσπάθεια της άσβεστης καταγραφής του περάσματός του από την επίγεια ζωή και των επιτευγμάτων του κατά την διάρκειά της, ιδιαιτέρως αν αυτά ωφέλησαν την κοινότητα, στην οποία έζησε και την κοινωνία, την οποία ευεργέτησε.
Έτσι, μέσα από την αρετή της προσφοράς προς το σύνολο, ξεπηδά η υφέρπουσα ανθρώπινη «γλυκειά απαίτηση» της αναγνωρίσεως αυτής της προσφοράς και του διαχρονικού (σχεδόν απαιτούμενου) σεβασμού των ευεργεσιών του από τις επερχόμενες γενέες.
Όλες ετούτες οι σκέψεις μου, τα συναισθήματα θαυμασμού, μα και υπερηφάνειας, αφού «την γλώσσα μού έδωσαν ελληνική», όπως μου ψιθύρισε ο περιλάλητος ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης μέσα από τον απέριττο τάφο του μπροστά στον οποίον στάθηκα με δέος, διεκόπησαν από το ψιλόβροχο που άρχισε να «αγιάζει» με το ουράνιο δώρο τις άξιες θαυμασμού τελευταίες κατοικίες «ανδρών επιφανών».
Πλήρης αισθημάτων προχώρησα προς την μεγαλοπρεπή έξοδο, προς την πολύβουη λεωφόρο. Σαν να επέστρεφα στη πολυεύθυνη, πάλλουσα και πολύβουη ζωή, αφήνοντας την σιωπηλή γαλήνη της κοίμηση στην αγκαλιά του Θεού…
Ένιωθα σεβασμό, τον οποίο γέννησε το ταφικό μνημείο του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, το μαυσωλείο του Σιβιτανίδη, οι τάφοι των Μπενάκη και Ράλλη. Ενωτίσθηκα στην ψυχή μου τον αβάστακτο πόνο που βίωσε ο διακεκριμένος στην τότε Ελληνική Κοινότητα Αλεξανδρείας και τις 200.000 Ελλήνων Κωνσταντίνος Ζερβουδάκης, όταν έχασε την 19χρονη εγγονή του Αγγελική “εν Παρισίοις τη 11η Σεπτεμβρίου 1888″ και θέλησε να τον αποσκορακίσει με το εντυπωσιακό μαυσωλείο της. Εκεί έταξε ακοίμητο φύλακα και επιτηρητή έναν Άγγελο σε φυσικό μέγεθος, να επιβάλλει με μία τρυφερή αυστηρότητα τον σιωπηλό σεβασμό προς το σκήνωμα της κόρης του.
Τελικά ο Ρωμιός, ομηρικός ή κλασσικός, βυζαντινός ή μεταμοντέρνος, είναι αιώνια Έλληνας, από την μνήμη των κυττάρων του αρνείται να σβηστεί. Λαός περήφανος, λαός όμορφος. Είναι ωραίο να είσαι Έλληνας!!
+ο Ν.Π.”
