ΠΗΓΗ Φως Φαναρίου
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε χθες, Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023, από τον Οργανισμό Ανάδειξης Ελληνικού και Ορθόδοξου Πολιτισμού «Αέναος» μέσω του «Orthodoxia inForum», μία σημαντική Εσπερίδα Στρογγυλής Τραπέζης, με θέμα: “ΟΥΚΡΑΝΙΑ – Το αυτοκέφαλο κι ο πόλεμος που άλλαξαν τον κόσμο”.
Στην Εσπερίδα παρενέβησαν με βιντεοσκοπημένα μηνύματα τους, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος, ενώ στην συζήτηση συμμετείχαν: ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος, οι Μητροπολίτες, Καμερούν κ. Γρηγόριος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ και Λαρίσης κ. Ιερώνυμος (με διαδικτυακή σύνδεση από Λάρισα), ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Ευάγγελος Βενιζέλος μαζί με τους Δημοσιογράφους κα. Μαρία Αντωνιάδου, κ. Νικόλα Βαφειάδη, κα. Αδαμαντία Λιόλιου, κ. Τάσο Τέλογλου, κ. Δημήτρη Τριανταφυλλίδη, και Ανδρέα Λουδάρο, ο οποίος είχε και την γενική επιμέλεια της διοργάνωσης.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, στην βιντεοσκοπημένη παρέμβασή του, ήταν ξεκάθαρος: Το Αυτοκέφαλο χορηγήθηκε κανονικά, καλούνται οι Ορθόδοξες Εκκλησίες να το αναγνωρίσουν, καθώς δεν υπάρχει γυρισμός, η καταδίκη του πολέμου είναι απόλυτη, η στάση της Ρωσικής Εκκλησίας είναι απαράδεκτη.
Σημείωσε με έμφαση ότι η Εκκλησία της Ρωσίας εξακολουθεί να κατηγορεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο ότι ευθύνεται για τις εντάσεις στις ορθόδοξες σχέσεις, ενώ “αυτή είναι που δημιουργεί τις εντάσεις, αυτή που εισπήδησε αντικανονικώς στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, αμαυρώνοντας την εικόνα της ορθοδοξίας στα μάτια του χριστιανικού κόσμου”. Επίσης, υπογράμμισε ότι η Εκκλησία της Ρωσίας είναι αυτή που έχει παπικές αξιώσεις, όχι το Οικουμενικό Πατριαρχείο. “Η Μόσχα δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στους Ουκρανούς να έχουν Αυτοκέφαλη εκκλησία, επειδή θέλει να τους καταδυναστεύει, εκείνη θέλει να μετατρέψει την Ορθοδοξία σε συνομοσπονδία Εκκλησιών για να έχει λόγο. Η απροκάλυπτη αλαζονική και ηγεμονική νοοτροπία της θα αναδείξει τον κομβικό ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον ορθόδοξο λόγο.
Το Ουκρανικό αυτοκέφαλο είναι τετελεσμένο εκκλησιαστικό γεγονός και δεν μπορεί να το ακυρώσει καμία προπαγάνδα και κανένας πόλεμος. Η Εκκλησία της Ρωσίας επιδιώκει αδίστακτα τη μητροκτονία. Είμαστε όλοι μάρτυρες της καταστροφής που εκτυλίσσεται επί ουκρανικού εδάφους. Πρέπει να επιτευχθεί αμέσως η κατάπαυση του πυρός”.
Παραθέτουμε ολόκληρη την βαρυσήμαντη παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριάρχου:
Ἐκλεκτή ὁμήγυρις,
Εὐχαρίστως ἀπευθυνόμεθα πρός τήν ἐνδιαφέρουσαν ἐκδήλωσίν σας μέ θέμα: «Οὐκρανία: Τό αὐτοκέφαλο καί ὁ πόλεμος πού ἄλλαξαν τόν κόσμο», σημειοῦντες ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἡ χορήγησις Αὐτοκεφάλου καθεστῶτος εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας, ἡ ὁποία «ἄλλαξε», ἐν τῷ πνεύματι τῆς κανονικῆς παραδόσεως, τά ἐκκλησιαστικά πράγματα εἰς τήν χώραν, οὐδεμίαν σχέσιν, οὐδεμίαν ἄμεσον ἤ ἔμμεσον σύνδεσιν ἔχει μέ γεωπολιτικά δεδομένα καί μέ τήν ἀπαράδεκτον εἰσβολήν τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας εἰς τήν Οὐκρανίαν, ἡ ὁποία, ὄντως, «ἄλλαξε τόν κόσμο τραγικῶς», προξενώντας ἀνείπωτα δεινά καί φοβεράς καταστροφάς. Τόν πόλεμον αὐτόν συνδέει τεχνηέντως ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας μέ τό Οὐκρανικόν Αὐτοκέφαλον, διά νά ἐπικαλύψῃ τάς ἰδικάς της εὐθύνας, τούς λανθασμένους ἐκκλησιαστικούς χειρισμούς καί τάς οὐρανομήκεις φιλοδοξίας της. Ἦτο ἐκείνη, πού ἐβάθαινε τό χάσμα μεταξύ Οὐκρανῶν καί Ρώσσων καί ὄχι τό Αὐτοκέφαλον, τό ὁποῖον ἐδόθη ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, πρωτίστως διά λόγους ποιμαντικῆς μερίμνης διά τόν χειμαζόμενον ἐκεῖ λαόν τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀντίδρασις τῆς ἡγεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας εἰς τό Αὐτοκέφαλον δέν ἐρείδεται οὔτε ἐπί ποιμαντικοῦ οὔτε ἐπί ἐκκλησιολογικοῦ θεμελίου, ἀλλά ἀπορρέει ἀπό ἀταβιστικά σύνδρομα ἐπιβολῆς ἐπί τοῦ Οὐκρανικοῦ λαοῦ καί ἀπό τήν ἀπουσίαν ὑγιοῦς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως.
Ἠ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἔτεινε χεῖρα συνεργασίας πρός τήν Μόσχαν, προκειμένου νά ὑπερβαθοῦν τά ἀδιέξοδα εἰς τό ἐκκλησιαστικόν πρόβλημα τῆς Οὐκρανίας ἐν πνεύματι ἀγάπης καί ἐπί τῇ βάσει τῶν κανονικῶς ἰσχυόντων, ἀλλά αἱ προσπάθειαι δέν εὐωδώθησαν με ὑπαιτιότητα τῆς Ρωσσικῆς πλευρᾶς. Αὐτό τό ἀποσιωπᾷ ἡ Μόσχα δι᾿ εὐνοήτους λόγους. Δυστυχῶς, μετά τήν χορήγησιν τῆς Οὐκρανικῆς Αὐτοκεφαλίας ἀπό τό Πατριαρχεῖον μας, προτείνεται, ἐκ μέρους ὀρθοδόξων ἐκκλησιαστικῶν κύκλων, ἡ σύγκλησις Συνάξεως Ὀρθοδόξων Προκαθημένων ἐπί ἑνός θέματος, τό ὁποῖον ἔχει πλέον ὁριστικῶς διευθετηθῆ ἐπί τῇ βάσει τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς παραδόσεως καί τῆς μακραίωνος ἐκκλησιαστικῆς πρακτικῆς. Ἀντί νά ζητοῦν Πανορθόδοξον Σύναξιν, αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι πρέπει νά ἀναγνωρίσουν τό συντομώτερον δυνατόν τό Οὐκρανικόν Αὐτοκέφαλον, κατά τό παράδειγμα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.
Ἡ Μόσχα συνεχίζει, μέ ὄχημα τό διαδίκτυον, ἀλλά ὄχι μόνον αὐτό, τάς προσβλητικάς δηλώσεις κατά τῆς Μετριότητός μας, καθώς καί τήν ἀπαράδεκτον προσπάθειαν φθορᾶς καί δυσφημίσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς ὅλα τά ἐπίπεδα, μέ τόν ἀπαράδεκτον στόχον νά προκαλέσῃ ἐκρύθμους καταστάσεις, πρός ἴδιον συμφέρον. Τό ἔχομεν ἤδη ἀναφέρει καί εἰς ἄλλην εὐκαιρίαν: ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας προσπαθεῖ νά ἐπιβάλῃ μίαν νέαν ἐκκλησιολογίαν, ἡ ὁποία ἀνατρέπει τήν κανονικήν τάξιν ἐπί τῇ βάσει δῆθεν νέων δεδομένων. Πρέπει ὅμως νά κατανοήσῃ, ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ μόνη ἐγγύησις διά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. «Χωρίς τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο», ὅπως γράφει ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, «ἡ Ὀρθοδοξία θά περιπέσει στή δίνη τῶν ἐθνικισμῶν, στήν καυχησιολογία τοῦ παρελθόντος, στήν ἐσωστρέφεια τῆς αὐτάρκειας, στήν περιφρόνηση τοῦ σύγχρονου κόσμου».
Ἡ ἐργαλειοποίησις τῆς Θείας Εὐχαριστίας δεικνύει ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Μόσχας καθυποτάσσει τήν πεμπτουσίαν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς εἰς τά ἀήθη σχέδιά της. Ἴσως αὐτό νά ἀποτελῇ τήν ἀσυγχώρητον ἁμαρτίαν της κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἤσκησε πίεσιν διά τήν πραγματοποίησιν τῆς «ἀδελφικῆς συνάξεως» τοῦ Ἀμμάν, χωρίς σεβασμόν πρός τά κανονικῶς ἰσχύοντα, χωρίς ἐπιτυχίαν. Ἐξακολουθεῖ νά κατηγορῇ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἐπειδή δῆθεν εὐθύνεται διά τάς ἐντάσεις εἰς τάς διορθοδόξους σχέσεις, ἐνῶ εἶναι ἐκείνη πού διέκοψε τήν κοινωνίαν, ἐκτός ἀπό τό Πατριαρχεῖον μας, καί μέ τάς τρεῖς Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι ἀνεγνώρισαν τό Οὐκρανικόν Αὐτοκέφαλον, εἶναι ἐκείνη πού εἰσεπήδησεν ἀντικανονικῶς εἰς τήν δικαιοδοσίαν τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί προκαλεῖ πανταχοῦ εἰς τήν οἰκουμένην ἀναστάτωσιν καί ἐντάσεις, ἀμαυρώνοντας τήν εἰκόνα τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τά ὄμματα τοῦ λοιποῦ χριστιανικοῦ κόσμου.
Ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας θεωρεῖ ὅτι ἡ παρέμβασις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τό Οὐκρανικόν ἐδημιούργησε σχίσμα εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας. Δι᾿ ἡμᾶς, ὁ λόγος περί σοβοῦντος σχίσματος εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν λόγῳ τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου δέν εὐσταθεῖ. Ἡ χορήγησις καί ἡ ἀναγνώρισις τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας ἀποτελεῖ οὐσιαστικήν συμβολήν εἰς τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς ἔμπρακτος ἔκφρασις τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας, τῶν σχετικῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς πρακτικῆς. Εἶναι αἱ πράξεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας, ἐκεῖναι πού ἀπειλοῦν τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καί ὄχι ἡ ἀνταπόκρισις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τό αἴτημα τῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων δι᾿ ἐπαναφοράν εἰς τήν κανονικότητα καί δι᾿ Αὐτοκεφαλίαν.
Ἐπιθυμοῦμεν ἐπίσης νά τονίσωμεν, ἀπαντῶντες εἰς σχετικάς αἰτιάσεις τῆς ἡγεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας, ὅτι ἐκείνη ἔχει «Παπικάς» ἀξιώσεις καί ὄχι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Ἡ Μόσχα δέν ἀναγνωρίζει εἰς τόν Ὀρθόδοξον λαόν τῆς Οὐκρανίας τό δικαίωμα νά ἔχῃ τήν ἰδικήν του Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν, ἐπειδή ἐπιθυμεῖ νά τόν ἐλέγχῃ.Ἐκείνη θέλει νά μετατρέψῃ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν εἰς συνομοσπονδίαν Ἐκκλησιῶν, διά νά διεκδικήσῃ, ἐν καιρῷ, ἡγετικόν ρόλον εἰς τήν «νέαν ὀρθόδοξον τάξιν πραγμάτων». Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὅλα αὐτά, ἡ εἰσβολή εἰς τήν Οὐκρανίαν, ἡ ἀπαράδεκτος στάσις τῆς ἡγεσίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας ἀπέναντι εἰς τόν ἀδελφοκτόνον πόλεμον, καί γενικώτερον, ἡ ἀπροκάλυπτος ἀλαζονική καί ἡγεμονική νοοτροπία της, θά ἀναδείξουν ἐκ νέου τόν κομβικόν ρόλον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Ὀρθόδοξον κόσμον.
Τό Πατριαρχεῖον μας ἐχορήγησε τό Αὐτοκέφαλον καθεστώς εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας μέ κίνητρον καί στόχον τήν ἀποκατάστασιν τῆς κανονικῆς τάξεως, τήν ὁμαλοποίησιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καί τήν προαγωγήν τῆς πανορθοδόξου ἑνότητος. Παρενέβη, ὡς συνέβαινε καί εἰς τό παρελθόν, διά νά ἐπιλύσῃ ἕν χρονίζον πρόβλημα, τό ὁποῖον ἐδημιούργησεν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας, ἀφοῦ ἐξήντλησεν ὅλας τάς δυνατότητας διαλόγου μετ᾿ αὐτῆς, ἡ ὁποία ἐπεθύμει τήν διαιώνισιν τῆς κανονικῆς ἀνωμαλίας πρός ἴδιον ὄφελος, χωρίς ἴχνος εὐαισθησίας διά τόν ταλαιπωρούμενον Οὐκρανικόν λαόν. Ἡ Ρωσσική ἐκκλησιαστική ἡγεσία δέν ἐνδιαφέρεται διά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας ἐπί ἐκκλησιολογικῆς βάσεως, ἀλλά οἴκοθεν βλέπει τήν Ἐκκλησίαν ὡς ἐγκόσμιον καθίδρυμα καί ἐπιθυμεῖ νά ἐπιβάλῃ εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ὀθνείας ἀρχάς. Καί δι᾿ αὐτόν τόν λόγον, ἐπιμένομεν ὅτι ἡ χορήγησις Αὐτοκεφαλίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Οὐκρανίας ἦτο ἡ μόνη ὀρθή ἀπόφασις καί λύσις.
Τό Οὐκρανικόν Αὐτοκέφαλον εἶναι ἕν τετελεσμένον ἐκκλησιαστικόν γεγονός, τό ὁποῖον οὐδεμία ἀμφισβήτησις, οὐδεμία προπαγάνδα, πίεσις, πόλεμος ἤ ὁ,τιδήποτε ἄλλο, ἠμποροῦν νά ἀκυρώσουν. Ὁ Τόμος ἐδόθη ἐνώπιον Θεοῦ καί Ἐκκλησίας, ὡς ἐδόθη ἀντιστοίχως καί εἰς ἄλλας Ἐκκλησίας ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Δυστυχῶς, αὐτό λησμονεῖται ἀπό πολλάς πλευράς, ἐνίοτε ἠθελημένως. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Μόσχας ὄχι μόνον ἀπωθεῖ τά ἱστορικά δεδομένα, ὅτι δηλαδή πρώτη αὐτή ἔλαβε τήν Αὐτοκεφαλίαν καί τήν Πατριαρχικήν ἀξίαν ἐκ τῆς Μητρός Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας, ἀλλά ἐπιδιώκει ἀδιστάκτως τήν μητροκτονίαν.
Ἐλλογιμώτατοι καί ἀγαπητοί παρόντες,
Εἴμεθα ὅλοι μάρτυρες τῆς τραγωδίας καί τῆς ἀνθρωπιστικῆς καταστροφῆς, ἡ ὁποία ἐκτυλίσσεται ἐπί Οὐκρανικοῦ ἐδάφους, ἤδη ἐπί ἕνδεκα μῆνας ἀκριβῶς, μέ ἀνυπολογίστους συνεπείας διά τόν δοκιμαζόμενον λαόν τῆς Οὐκρανίας, διά τήν Εὐρωπαϊκήν ἤπειρον καί δι᾿ ὁλόκληρον τόν κόσμον. Πρέπει νά ἐπιτευχθῇ ἀμέσως ἡ κατάπαυσις τοῦ πυρός καί νά ἀρχίσῃ ὁ εἰλικρινής διάλογος διά τήν ἐπίτευξιν λύσεως ἐπί τῇ βάσει τῶν ἀρχῶν τοῦ διεθνοῦς δικαίου. Καλοῦμεν ὅσας Ὀρθοδόξους Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας δέν τό ἔχουν πράξει ακόμη, νά προχωρήσουν εἰς τήν ἀναγνώρισιν τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου, δεικνύοντας καί μέ αὐτήν τήν ἀπόφασιν τήν στήριξίν των πρός τόν λαόν τῆς Οὐκρανίας. Ἡ δέ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μόσχας νά ζητήσῃ ἐν ταπεινώσει τό ἔλεος καί τήν συγχώρησιν τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας δι᾿ ὅσα δεινά προεκάλεσε καί συνεχίζει νά δημιουργῇ εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν.
Περαίνοντες τόν λόγον, ἐπιστρέφομεν εἰς τό σημεῖον, μέ τό ὁποῖον ἤρχισεν ἡ ὁμιλία μας: οἱ ὑπαινιγμοί περί συνδέσεως τῆς εἰσβολῆς τῆς Ρωσσίας εἰς τήν ἀνεξάρτητον καί κυρίαρχον Οὐκρανίαν μέ τό χορηγηθέν ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Αὐτοκέφαλον εἶναι ἀποκυήματα νοσηρᾶς φαντασίας, διηνθισμένα μέ πολλά ἄλλα fake news, διά νά συγκαλυφθῇ τό ἔγκλημα τό ὁποῖον διαπράττεται σήμερον εἰς τήν Οὐκρανίαν. Ὁ Οὐκρανικός λαός γνωρίζει ὅτι ἡ ἀνεξέλεγκτος κατάστασις τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων εἰς τήν χώραν του πρό τῆς χορηγήσεως τῆς Αὐτοκεφαλίας ἐδημιουργήθη καί συνετηρεῖτο ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας, διά νά διατηρήσῃ ἡ ἰδία τόν ἔλεγχον ἐπί τῶν ἐξελίξεων, ἐφαρμόζουσα τήν ἀρχήν «διαίρει καί βασίλευε». Ὁ Ὀρθόδοξος Οὐκρανικός λαός ποτέ δέν θά ἀποδεχθῇ νά συνεχίσῃ νά ὑπάγεται ἡ Ἐκκλησία του εἰς τό Πατριαρχεῖον Μόσχας, τό ὁποῖον εὐλόγησε δυσί ταῖς χερσί τήν αἱματηράν εἰσβολήν εἰς τήν πατρίδα του.
Εὐχαριστοῦμεν διά τήν προσοχήν σας καί εὐχόμεθα ἐπιτυχῆ διεξαγωγήν τῆς ἑσπερίδας!
Ηχηρή ήταν και η παρέμβαση υπήρξε του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου, με βιντεοσκοπημένο μήνυμα, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων:
“Είμαστε οι πρώτοι που δεχθήκαμε τα πυρά της ρωσικής εισβολής. Αν ένιωσαν ότι τους αδικώ, ας με διέγραφαν από τα δίπτυχα όπως και έκαναν. Από την ημέρα αναγνώρισης του Επιφανίου έγινα αιρετικός και αυτοί είναι σωστοί. Αν είχαν λίγη εκκλησιαστική ευπρέπεια έπρεπε να σεβαστούν τον χώρο όπως τον σεβάστηκα και εγώ. Ποτέ δεν επιχείρησα να εισβάλω εγώ στους αντιφρονούντες στην Ρωσική Εκκλησία διότι σέβομαι τον χώρο τους.
Ο τρόπος τους ήταν άσχημος, ανέντιμος, προσπαθούν να εξαγοράσουν τις συνειδήσεις των Αφρικανών ιερέων, οι οποίοι οι περισσότεροι παρακαλούν τους δικούς μας επισκόπους να επιστρέψουν στο δικό μας Πατριαρχείο”.
Ο Πατριάρχης Αλεξνδρείας κ. Θεόδωρος, μίλησε, επίσης, και για παρεμβάσεις της Ρωσίας στην Αφρική ήδη από την εποχή του προκατόχου του, μακαριστού Πατριάρχου Πέτρου Ζ’.
Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας: Η Εκκλησία της Ρωσίας συμπεριφέρεται σαν εκκλησιαστικός υπόκοσμος
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος από την πλευρά του, τόνισε πως “αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι οι συνέπειες μιας αρρωστημένης εκκλησιολογικής κατάστασης. Η οποία δεν είναι τωρινή, από το 1433 μέχρι και σήμερα, οι Ρώσοι προσπαθούν κάθε παρανομία που έχουν διαπράξει να την περιτυλίξουν με κάποια πνευματικότητα και με μία κανονικότητα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας παρουσίασε το παράδειγμα του Θεού, ότι ο Θεός παρέδωσε τον Υιό του να θυσιαστεί. Και απευθυνόμενους στους Ρώσους τους κάλεσε να θυσιαστούν και αυτοί στον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας. Εδώ μιλάμε για εκκλησιαστικό υπόκοσμο, και όλο αυτό προσπαθούν να το περιβάλλουν με μια πνευματικότητα ανύπαρκτη”.
Ο κ. Μακάριος τόνισε πως ό,τι συμβαίνει δεν είναι συνέπειες του Αυτοκεφάλου, αλλά οι συνέπειες μιας αρρωστημένης σκέψης, η οποία θα πρέπει να μας προβληματίσει. “Είμαι λίγο απογοητευμένος που ορισμένες Εκκλησίες δεν αντιδρούν. Είμαι σε προσωπικό επίπεδο προβληματισμένος γιατί οι Εκκλησίες δεν βλέπουν τι συμβαίνει στο εκκλησιαστικό γίγνεσθαι. Η Μόσχα προσπαθεί να δημιουργήσει έναν παράλληλο ορθόδοξο κόσμο, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον πραγματικό ορθόδοξο κόσμο.
Αν δείτε την ιστορία της Μόσχας, όταν για παράδειγμα ρωτάς τους Ρώσους ιεράρχες γιατί αποσπάστηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σου έχουν έτοιμη απάντηση. Διότι -ισχυρίζονται- το Πατριαρχείο εξέλεξε τον Ισίδωρο που είναι ενωτικός, που συμμετείχε στην Σύνοδο της Φερράρας, εμείς δεν θελουμε τέτοια πράγματα είμαστε καθαροί Ορθόδοξοι.
Αλλά οι ίδιοι δεν λένε την αλήθεια, είχαν δημιουργήσει μόνοι τους σχίσμα, είχαν αποκοπεί από το Πατριαρχείο, και όταν δεν είχε ανταπόκριση, το έβαλαν μέσα σε ένα εκκλησιαστικό πλαίσιο”.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεινός γνώστης τόσο της γεωπολιτικής όσο και των εκκλησιαστικών πραγμάτων, είπε πως διασταυρώνεται η γεωπολιτική του πολέμου με τη γεωπολιτική της εκκλησίας και τόνισε πως είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η ρωσική εκκλησιαστική παρουσία στην Ουκρανία υπό τον Ονούφριο. Παρά τον ισχυρισμό ότι έχει αποκοπεί από τη Ρωσία, κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, υπάρχει μια σύγκρουση θρησκευτική και εθνική.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Καμερούν Γρηγόριος, ιεράρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, με γνώση και παρρησία, κατέθεσε την εμπειρία του τόσο από την ιεραποστολή όσο και από την ρωσική εισβολή στην Αφρική.
Ο Καμερούν Γρηγόριος έδωσε και την πολιτική διάσταση του θέματος λέγοντας: “Η Ρωσία έχει την εμπειρία της Αφρικής. Είναι και ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων, και ανεπίσημα προμηθεύει με αντάρτικες ομάδες. Έχει διασυνδέσεις υπέργειες και υπόγειες. Αυτό που γίνεται με την Εκκλησία είναι καθαρά ένα παιχνίδι με τους Ρώσους. Προσφέρουν χρήματα ξεκάθαρα. οι Ρώσοι έρχονται και κάνουν τρία πράγματα. Προσφέρουν χρήματα, μιλάνε ανθελληνικά και ρατσιστικά, και προάγουν την ιδέα οι ιερείς να εργάζονται χωρίς επισκόπους. Πρόκειται για κάτι μοναδικό. Τους βάζουν και ορκίζονται όσοι πηγαίνουν στη λεγόμενη “Εξαρχία”, ότι θα δουλεύουν εν γνώση τους χωρίς Επίσκοπο και θα είναι συνεπείς στα καθήκοντα τους. Στόχος τους είναι να διασπάσουν τα πάντα. Έχουν δώσει υποσχέσεις αλλά έχουν πραγματοποιήσει ελάχιστα. Οι Ρώσοι, εκμεταλλεύονται επεξεργασμένες πληροφορίες. ξέρουν από που ξεκινούν και πού πάνε”.
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος είπε ξεκάθαρα ότι “στόχος πάντα των Ρώσων ήταν να αντικαταστήσουν και να εξαλείψουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το έκαναν πάντα, και κινούνταν σε ένα επίπεδο περισσότερο εκκλησιαστικό και λιγότερο πολιτικό, είτε μέσω της ανάπτυξης της θεωρίας της Τρίτης Ρώμης είτε μέσω μιας πανσλαβικής αντίληψης, κυρίως στον χώρο της βαλκανικής και της Μεσογείου, με στόχο και πρωταρχικώς το Άγιο Όρος.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, η θέση του Πατριαρχείου Μόσχας να αντικαταστήσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αρχίζει να παίρνει και πολιτικό ρόλο. Από το 2009 και μετά έχει γίνει σκοπός του Πατριάρχη Μόσχας αυτό. Ό,τι γίνεται για την Ουκρανία, το κάνει για να αποδείξει ότι το Φανάρι βρίσκεται σε μια λανθασμένη πορεία. Ξεχνά όμως πως το Πατριαρχείο Μόσχας υπάρχει επειδή υπάρχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο τους έδωσε την Αυτοκεφαλία και το πατριαρχικό αξίωμα”.
Μάλιστα ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας αποκάλυψε ότι η Εκκλησία της Ρωσίας είχε φέρει προς έγκριση σε Προσυνοδικές Διασκέψεις (για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο) το ζήτημα του “ιερού πολέμου”, κάτι που φυσικά δεν έγινε δεκτό από τις άλλες Εκκλησίες.
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του για τον Μητροπολίτη Ονούφριο, τονίζοντας πως “αν ο Ονούφριος είχε πάει στην ενωτική σύνοδο, θα ήταν ήδη επικεφαλής της Εκκλησίας στην Ουκρανία. Αντιθέτως, επέλεξε να παίξει τα παιχνίδια του Μητροπολίτη Μόσχας, και έχασε και αυτό που θα μπορούσε να έχει”. Υπενθυμίζεται πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε καλέσει και τον Ονούφριο στην Ενωτική Σύνοδο του Δεκεμβρίου 2018.
Επίσης, ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος αναφέρθηκε και στην ρωσική προπαγάνδα στην Ελλάδα, με την ασύστολη προβολή των απόψεων και θέσεων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πληρώνοντας συγκεκριμένους ιστότοπους, ενώ αναφέρθηκε και σε μοναστήρια που με θρησκόληπτη ευσέβεια δημιουργούν οπαδούς και χρηματοδοτούν κινήσεις που εξυπηρετούν απόλυτα τη ρωσική προπαγάνδα.
Ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ μας αποκάλυψε ότι η αντιπροσωπεία της Μόσχας στην Καρλσρούη (στην πρόσφατη Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών) είχε μια ξεκάθαρη εικόνα: “Καταλάβετε, δεν έχουμε ελευθερία λόγου”.
Είπε, επίσης, ότι στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας στην Κρήτη, οι Ρώσοι δεν ήλθαν, “παρότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έκανε υποχωρήσεις, υπερέβαλλε εαυτόν σε σημείο που δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα είχε κάνει τόσες πολλές παραχωρήσεις. Αν είχαν έλθει οι Ρώσοι στη σύνοδο στην Κρήτη, η κατάσταση με το ουκρανικό σήμερα θα ήταν διαφορετική”.
Αναφέρθηκε και αυτός δε στο ζήτημα της ρωσικής προπαγάνδας μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τονίζοντας πως ο ευσεβισμός που προέρχεται από τη ρωσική νοοτροπία, προέρχεται από όλα τα κοινωνικά θέματα, δεν έχει σχέση καμία με την Εκκλησία.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή στην ρωσική παρουσία στην Ελλάδα έκανε, κατά την διαδικτυακή παρέμβασή του, ο Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος, ο οποίος μας έδωσε, έτσι, τα ερμηνευτικά κλειδιά για την δράση της ρωσικής Εκκλησίας διαχρονικά, ξεκινώντας από την εποχή της ρωσίδος Βασιλίσσης Όλγας, συζύγου του Γεωργίου Α’.
Τέλος, οι δημοσιογράφοι Νικόλας Βαφειάδης και Τάσος Τέλογλου μετέφεραν την εμπειρία τους από την πρόσφατη ιστορία της Ουκρανίας και την σχέση της με την Ρωσία, μετά την ανεξαρτητοποίησή της, ενώ ο ρωσομαθής Δημήτρης Τριανταφυλλίδης περιέγραψε τον σκοτεινό – δυστυχώς – ρόλο της ρωσικής Εκκλησίας τόσο εντός όσο και εκτός Ρωσίας.
