Με λαμπρότητα και κάθε μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε χθες η μνήμη των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης και στην ακριτική Ιερά Μητρόπολή Πολυανής και Κιλκισίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου κ. Βαρθολομαίος , ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Στεφανιών ν. Θεσσαλονίκης, οικισμό που κατοικούν μόλις 25 κάτοικοι και κήρυξα το θείο λόγο με αφορμή την Ευαγγελική περικοπή που αναφέρεται στο θαύμα του εκ γενετής τυφλού στους πιστούς που γέμισαν τον Ιερό Ναό, τόσο από το χωριό, όσο και από τα γειτονικά. Πλαισιώθηκε από τον Πρωτ. π. Αθανάσιο Ξενιτόπουλο, τον Αρχιδιάκονο της Ι. Μητροπόλεως π. Φιλόθεο Τσαμπαζάκη και το Διάκονο π. Σάββα Αμοιρίδη.
Τόνισε, όπως μας ενημερώνει σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ότι στην περικοπή της ημέρας, συναντάμε μια οξεία αντιπαράθεση μεταξύ ιδεολογίας και εμπειρίας.
“Οι θρησκευτικοί άρχοντες των Ιουδαίων αρνούνται να πιστέψουν στο θαύμα, ενώ ο εκ γενετής τυφλός καταθέτει την εμπειρία του για αυτό που του συνέβη, μετά από τη συνάντησή του με τον Χριστό. Βλέπουμε δηλαδή, ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτό που συνέβη τότε και συνέβαινε σε κάθε εποχή, συμβαίνει δυστυχώς και σήμερα. Πάντα υπάρχουν εκείνοι που Τον αρνούνται και πάντα υπάρχουν εκείνοι που Τον ομολογούν, γιατί Τον βιώνουν. Έτσι επιβεβαιώνεται η προφητεία του πρεσβύτη Συμεών την ημέρα της Υπαπαντής «ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. β΄, 34)”.
Είπε ότι χωρίς τον Χριστό, ο άνθρωπος ζει μέσα στο σκοτάδι της αγνωσίας. Η αμαρτία και τα πάθη τυφλώνουν τα μάτια της ψυχής. Ο άνθρωπος της αμαρτίας, αν και βλέπει σωματικά το αισθητό φως, πνευματικά παραμένει τυφλός και δεν βλέπει το νοητό φως των θείων αποκαλύψεων. Γίνεται δούλος της αμαρτίας και στερεί από τον εαυτό του την πραγματική ελευθερία, που του χαρίζει ο Θεός και συνέχισα:
“Ο σημερινός εκ γενετής τυφλός βρήκε το φως του κοντά στο Χριστό. Γνώρισε το Χριστό και τον ομολόγησε «Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν». Γίνεται έτσι δάσκαλός μας στην ομολογία! Δεν είναι ο νους που τον κατευθύνει, αλλά η καρδιά. Είναι ο φωτισμός της ύπαρξης που γεύτηκε από τον Χριστό, με το θαύμα της ανάπλασης των ανύπαρκτων οφθαλμών του. Δεν άνοιξαν μόνο τα μάτια του σώματός του, αλλά και τα μάτια της ύπαρξής του. Ως πρόσωπο πλέον ο πρώην τυφλός νιώθει ότι δεν μπορεί να σωπάσει. Δεν μπορεί να μη διαλαλήσει αυτό που έχει ζήσει. Και είναι αυτό που διδάσκει στους Φαρισαίους, αλλά και σε όλο τον κόσμο, ότι ο Ιησούς είναι αυτός που τον θεράπευσε, ότι ο Χριστός είναι εκ του Θεού προερχόμενος. Ο πρώην τυφλός ως δάσκαλος διδάσκει ήθος και αλήθεια, δεν συμβιβάζεται με την κακία εκείνων που απορρίπτουν το βίωμα και την εμπειρία ζωής που τον μεταμόρφωσε. Διδάσκει τελικά την αξιοπρέπεια που προέρχεται με το να παραμένει κανείς σταθερός στις αρχές του, που δεν είναι ιδέες ή σκέψεις, αλλά βιώματα”.
Υπογράμμισε ο Μητροπολίτης ότι στις μέρες μας αισθανόμαστε το κενό και την έλλειψη αληθινών δασκάλων, που να μας οδηγούν και να μας στερεώνουν στην πίστη. Δασκάλων, που να έχουν την τόλμη να πάνε κόντρα στο ρεύμα της εποχής, της αμαρτίας και του ατομικισμού. Η όποια διδασκαλία σήμερα, είτε στην οικογένεια, είτε στα σχολεία, είτε στα ΜΜΕ στερείται το όνομα του Θεού και καταντά απλά μια στείρα προσφορά γνώσεων. Δεν είναι διδασκαλία ήθους, αγάπης και πνευματικής καλλιέργειας, αλλά διδασκαλία ξηράς επιστήμης, ορθολογισμού και εμμονής στο κοσμικό πτωτικό πνεύμα. Δυστυχώς το κενό αυτό το συναντούμε μερικές φορές και στην Εκκλησία, όταν η διδασκαλία εμμένει στο φαρισαϊκό πνεύμα της τυπολατρίας, καθιστώντας αδύναμη τη θέα της παρουσίας του Αναστημένου Χριστού, που αναγεννά τον άνθρωπο. Εμμένει στην προσφορά γνώσεων για το Θεό, όχι όμως στο βίωμα της παρουσίας του Θεού.
Κατέληξε στο λόγο του λέγοντας:
“Ο Χριστός μας χάρισε, όπως χάρισε και στον εκ γενετής τυφλό, το φως το αληθινό λέγοντας «Εγώ εμί το φως του κόσμου» (Ιωαν. η΄, 12). Με αυτό το φως φωτίστηκαν και οι εορταζόμενοι σήμερα άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη. Αυτό το φως μετέδωσαν στα πέρατα της αυτοκρατορίας τους, ονομασθέντες για τούτον τον ευαγγελισμό Ισαπόστολοι. Τα έργα και η προσφορά τους στην Εκκλησία μεγάλα. Για πρώτη φορά άφοβα και ελεύθερα λατρεύεται ο Τριαδικός Θεός και χτίζονται οι πρώτοι ναοί, χωρίς τον φόβο των διωγμών, με το διάταγμα της ανεξιθρησκείας που υπέγραψε ο Μέγας Κωνσταντίνος στα Μεδιόλανα της Ιταλίας το 313 μ.Χ. Ο ιερός ναός της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα και η εύρεση του Τιμίου Σταυρού, έργα της Αγίας Ελένης, καθώς και τόσα άλλα. Αυτό το ανέσπερο Φως καλούμαστε να ακολουθήσουμε κι’ εμείς αδελφοί μου αγαπητοί και να ενδυθούμε τα έργα του, απορρίπτοντας ως εχέφρονες νόες και φωτισμένες ψυχές τα έργα του σκότους!”.
Προ της απολύσεως χειροθέτησε σε Αναγνώστη τον κ. Αναστάσιο Βασιλειάδη.
