ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Ἡ διά βίου ἀφιέρωση στόν Θεό μέ τή μορφή τῆς ἀγαμίας εἶναι ἐν πολλοῖς παρεξηγημένη ἀπό ὅσους δέν ἔχουν σχέση μέ τήν Ἐκκλησία. Καί αὐτό διότι δέν γνωρίζουν τή μεγάλη προσφορά τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν. Ἡ πιό συνηθισμένη μομφή πού τούς προσάπτουν εἶναι ὅτι δέν προσφέρουν τίποτα στήν κοινωνία, οὔτε ἀκόμα καί ἀπογόνους, καί ὅτι ἐπέλεξαν νά ζοῦν μοναχικά γιά τό δικό τους μόνο συμφέρον καί βόλεψη. Ὅμως τά πράγματα εἶναι πολύ διαφορετικά.
Οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό ἄνθρωποι, μοναχοί, ἱεραπόστολοι κ.ἄ., ἀφιερώνοντας τή ζωή τους στόν Θεό, οὐσιαστικά τήν ἀφιερώνουν καί στήν ὑπηρεσία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἀποκομμένοι ἀπό βιοτικές καί οἰκογενειακές μέριμνες, φροντίζουν νά ἐπικοινωνοῦν συνεχῶς μέ τόν Θεό καί νά προσφέρουν ἀφειδώλευτη ἀγάπη στούς ἀνθρώπους. Στά πλαίσια αὐτά, μία γυναίκα ἀφιερωμένη στόν Θε, ἔχει πάρα πολλά νά προσφέρει στήν κοινωνία καί ἰδιαίτερα στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἄς δοῦμε πρῶτα ἀπ’ ὅλα τήν προσφορά μιᾶς μοναχῆς.
ΜΟΝΑΧΗ
Οἱ μοναχές ἔχουν ἀφιερώσει τή ζωή τους κυρίως στό ἔργο τῆς προσευχῆς. Εἶναι οἱ κοπέλες ἐκεῖνες, πού, ἀφήνοντας τά ἐγκόσμια, καταφεύγουν σέ κάποιο μοναστήρι, ὥστε μέσα στήν ἡσυχία, ἀλλά καί τίς κατάλληλες συνθῆκες τῆς μοναχικῆς ζωῆς, νά ἐξασκοῦν τό ἔργο τῆς προσευχῆς. Μιᾶς προσευχῆς γιά τό δικό τους ἔλεος ἀλλά καί γιά τό ἔλεος ὅλου τοῦ κόσμου. Καί τίποτε ἄλλο νά μήν κάνει μία μοναχή, αὐτή ἡ προσφορά στήν Ἐκκλησία καί γενικότερα στήν κοινωνία εἶναι τεράστια.
Ἡ προσευχή εἶναι αὐτή πού λείπει ἀπό τόν σύγχρονο ἄνθρωπο καί εἶναι αὐτή ἡ ὁποία μπορεῖ νά ἀνατρέψει τά πάντα. Ὁ ἄνθρωπος τῆς σημερινῆς ἐποχῆς πιστεύει λανθασμένα ὅτι μπορεῖ ὅλα νά τά ἐπιτύχει μέσα ἀπό τίς δικές του δυνάμεις καί τά ἐπιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης. Ὅμως πολλάκις διαπιστώνει ὅτι πολύ λίγα εἶναι αὐτά πού καταφέρνει. Καί πάρα πολλές φορές φτάνει σέ ἀδιέξοδα.
Γιά τόν πιστό ὅμως δέν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα. Ξέρει ὅτι ὁ Θεός μπορεῖ ὅλα νά τά νικήσει καί ὑπερκεράσει. Ἀπό τόν ἄνθρωπο χρειάζεται ἡ προσευχή, ἡ ὁποία θά καλέσει τόν Θεό νά βοηθήσει ἐκεῖ πού σταματοῦν οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις. Προσεύχεται ὁ πιστός στό σπίτι καί τόν ναό του, προσεύχεται καί ἡ μοναχή στό κελί καί τό μοναστήρι της καί ξεπερνιοῦνται ἔτσι κίνδυνοι, φόβοι, ἄγχος, προβλήματα, πειρασμοί, δυσκολίες. Τό παράδειγμα τῆς προσευχόμενης μοναχῆς εἶναι πολύ δυνατό. Μέ αὐτό μαθαίνουν καί οἱ ἄνθρωποι νά ἀγαποῦν τίς ἱερές ἀκολουθίες, τίς ἀγρυπνίες, τή λειτουργική ζωή, ἀλλά καί τήν κατά μόνας προσευχή.
Ἐκτός ἀπό τό μεγάλο ἔργο τῆς προσευχῆς, μιά μοναχή συμβάλλει καί μέ ἄλλους τρόπους στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ μοναχή εἶναι αὐτή ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πρότυπο ἀγάπης καί προσφορᾶς γιά πολλές κοπέλες, οἱ ὁποῖες ἴσως δέν γίνουν καί οἱ ἴδιες μοναχές, μποροῦν ὅμως, ἔχοντας αὐτά τά πρότυπα, νά προσφέρουν πάρα πολλά στήν ἐνορία. Οἱ μοναχές ἐπίσης καθοδηγοῦν ψυχές σέ ἔργα προσφορᾶς καί ἀγάπης. Συμβουλεύουν, προτρέπουν, στηρίζουν, ἐνισχύουν ἀνθρώπους πού προσφέρουν στήν Ἐκκλησία.
Πολλές ἀπό τίς μοναχές, πρίν πᾶνε στό μοναστήρι, εἶχαν ἐνεργό ρόλο στά τεκταινόμενα δραστήριων ἐνοριῶν καί ἔτσι μποροῦν νά στηρίξουν ἄλλες κοπέλες στό ἔργο αὐτό, εἴτε συμβουλευτικά, εἴτε καί προσφέροντας ὑλικό (βιβλία, βοηθήματα, ὀργανογράμματα κ.ἄ.). Ἀλλά καί οἱ ἴδιες, εἴτε στό μοναστήρι τους, εἴτε σέ συνεργασία μέ κάποια ἐνορία, μποροῦν νά ὀργανώσουν συναντήσεις, ὁμιλίες, συνέδρια, γιορτές καί ἄλλες πνευματικές ἐκδηλώσεις.
Ἐπίσης, συχνά μοναχές συμμετέχουν σέ φιλανθρωπικές δράσεις, ὅπως βοήθεια σέ ἄπορους, παροχή τροφίμων ἤ ρούχων καί ὑποστήριξη κοινωνικά εὐάλωτων ὁμάδων. Ἐξαιρέτως δέ, ἐκτός ἀπό τήν ὑλική στήριξη, προσφέρουν πολλά καί στήν πνευματική στήριξη καί συμπαράσταση σέ οἰκογένειες, πνευματικά ἀσθενεῖς, ἡλικιωμένους, παιδιά. Γενικά οἰκοδομοῦν καί ἐνισχύουν πνευματικά κάθε ἄνθρωπο πού προστρέχει στό μοναστήρι.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ
Οἱ ἀφιερωμένες ἀδελφές εἶναι μία ἄλλη μεγάλη κατηγορία ἀφιερωμένων στόν Θεό γυναικῶν, οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς κύριο σκοπό τῆς ζωῆς τους νά ὑλοποιήσουν κάποια προτροπή τοῦ Κυρίου. Συνήθως αὐτή εἶναι ἡ ἱεραποστολή ἤ ἡ φιλανθρωπία. Οἱ ἀφιερωμένες ἀδελφές μπορεῖ νά ζοῦν εἴτε μόνες τους στό σπίτι τους, εἴτε ὀργανωμένα σέ κοινόβια. Πάντα ὅμως ὅ,τι κάνουν, τό κάνουν μέ τήν εὐλογία καί καθοδήγηση τοῦ Πνευματικοῦ τους, ὁ ὁποῖος καί ὁρίζει τό πρόγραμμα καί τίς δράσεις τους. Στήν περίπτωση πού ζοῦν σέ κοινόβιο, συντονιστικό καί διοικητικό ἔργο ἐξασκεῖ ἡ Προεστῶσα τοῦ κοινοβίου, ἡ ὁποία διευθετεῖ ὅλες τίς ἀνάγκες τῶν μελῶν καί τῆς συμβίωσης. Ἐντός τοῦ κοινοβίου, ὑπάρχει ζωή ἀνάλογη μέ τή μοναστηριακή, ὅσον ἀφορᾶ τά ἰδεώδη καί τήν ἐσωτερική βιοτή, μέ προσευχή, ἄσκηση, διακονήματα, ἀκτημοσύνη καί ὑπακοή.
Τό ἔργο τῶν ἀφιερωμένων ἀδελφῶν στήν Ἐκκλησία καί τήν κοινωνία εἶναι τεράστιο, σέ ὅποιον τομέα καί ἄν δραστηριοποιοῦνται, μέ ἁπτά ἀποτελέσματα, ἀφοῦ ὅπου γίνεται τέτοιο ἔργο οἱ καρποί του εἶναι φανεροί. Δέν θά ἐπεκταθοῦμε ἐδῶ περαιτέρω, διότι ἀναφερθήκαμε σέ αὐτό, σέ προηγούμενο κεφάλαιο. Νά σημειώσουμε μόνο ἐπιγραμματικά κάποιους ἀπό τούς τομεῖς δράσης στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας πού ἐπιτελοῦν αὐτές οἱ ἀδελφές. Κατηχητικά, κύκλοι μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, ὁμιλίες, συνέδρια, ἐκδηλώσεις, κατασκηνώσεις, ἐκδόσεις βιβλίων-περιοδικῶν, λειτουργία τηλεοπτικῶν – ραδιοφωνικῶν σταθμῶν, ἐκπομπές σέ ἄλλους σταθμούς, δράσεις στό διαδίκτυο, ἐκκλησιαστικά βιβλιοπωλεῖα, διοικητική ὑποστήριξη ἐνοριῶν, φιλανθρωπικές δράσεις, ἐπισκέψεις σέ νοσοκομεῖα, γηροκομεῖα, φυλακές κ.ἄ., φιλοξενία ἀπόρων καί ἀστέγων, βοήθεια σέ ἄγαμες μητέρες, συμβουλευτικές ὁμάδες καί πολλοί ἄλλοι τομεῖς.
Συνοψίζοντας, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι οἱ ἀφιερωμένες στόν Θεό ἀδελφές, μέ τήν ἀφοσίωση καί τήν ἀγάπη τους γιά τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, ἀποτελοῦν βασικό πυλῶνα τῆς Ἐκκλησίας, προσφέροντας τόσο πνευματική ὅσο καί πρακτική βοήθεια.
