Την 3η Ἰουλίου 2022, Κυριακή Γ΄ Ματθαίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος σύμφωνα μέ τό ἀνακοινωθέν πρόγραμμά του, χοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θ. Λειτουργία στήν Ἱ. Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Πανορμίτου Σύμης, μέ συλλειτουργούς του τόν Πανοσιολ. Καθηγούμενο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἀντώνιο Πατρό, τόν Πανοσιολ. Ἱερομόναχο π. Ἀνδρέα Δημητρίου καί τόν Διάκονο π. Γεώργιο Κακακιό. Τήν ἱ. ὑμνωδία ἀπέδωσαν γλυκυφθόγγως ὁ Πρωτοψάλτης τῆς Ἱ. Μονῆς κ. Μερκούριος Γιανναράς καί ὁ ἐκ Ρόδου Πρωτοψάλτης κ. Ἀντώνιος Ψυλλάκης, μεθ’ ἑτέρων.
Ὁ Σεβασμιώτατος δραττόμενος τῆς εὐλογημένης αὐτῆς εὐκαιρίας, ὁμίλησε πρός τούς εὐαρίθμους ἐκκλησιαζομένους πιστούς, λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα πού εἶναι ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν «Ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία» τοῦ Κυρίου μας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ σύνοψη ὁλόκληρου τοῦ κηρύγματός Του, ἀφοῦ στὰ θέματα ποὺ διαπραγματεύεται, δίδει τὶς κατάλληλες κατευθύνσεις ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἕνωσή του μὲ τὸ Θεό.
Στὴν ἀρχὴ ὁ Χριστὸς μιλᾶ γιὰ τὸν λύχνο τοῦ σώματος τοῦ καθενός μας, ποὺ εἶναι οἱ ὀφθαλμοί, λέγοντας ὅτι, ὅταν τὸ μάτι τοῦ ἀνθρώπου εἶναι φωτεινό, τότε καὶ ὅλο τὸ σῶμα θὰ καταστεῖ φωτεινό. Ἐνῶ, ἀντίθετα, ἡ πονηριὰ ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ μάτι, ποὺ προσκολλᾶται στὰ ἁμαρτωλὰ πράγματα, θὰ ἐπιφέρει τὸ πνευματικὸ σκότος σὲ ὅλο τὸ εἶναι τοῦ ἀνθρώπου.
Στὴ συνέχεια, ἀναφέρεται στὴν ἀγωνιώδη μέριμνα τῶν ἀνθρώπων γιὰ τὴν καθημερινότητα, συμβουλεύοντας νὰ μὴν ἀγωνιοῦμε γι’ αὐτή, διότι ὁ Θεὸς ποὺ ἔδωσε τὰ πνευματικὰ ποὺ σαφῶς εἶναι ἀνώτερα, θὰ δώσει καὶ τὰ ὑλικὰ ποὺ εἶναι κατώτερα. Χρησιμοποιώντας εἰκόνες ἀπὸ τὴν ἀμεριμνησία τῆς ἄλογης φύσεως, παροτρύνει ὅλους μας νὰ ἐπιζητοῦμε πρωτίστως τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν συνέχειᾳ διαβεβαιώνει ὅτι θὰ μᾶς δοθοῦν καὶ ὅλα τὰ ἐπίγεια.
Βεβαίως ἡ ἐμπιστοσύνη στὸ Θεὸ δὲ σημαίνει ἀδιαφορία τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὰ βιωτικά. Τὸ «μὴ μεριμνᾶτε» τοῦ Χριστοῦ δὲ σημαίνει «μὴν ἐργάζεσθε». Ὁ Κύριος δὲν συνηγορεῖ σὲ μία παθητικότητα ἀπέναντι στὴ ζωή. Δὲν περιφρονεῖ τὴν ἐργασία, ἀλλὰ καταδικάζει τὴν ἀγωνιώδη μέριμνα, ποὺ ταλαιπωρεῖ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.
Ζοῦμε ἀναμφίβολα σὲ μία ἐποχὴ μέριμνας, ἀγωνίας καὶ φόβου. Προσανατολίσαμε τὴν ζωή μας στὰ ὑλικὰ ἀγαθά καί λησμονήσαμε ποιὲς εἶναι οἱ προτεραιότητες τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, ὅπως μας τὸ ὑποδεικνύει καὶ τὸ ἀπαιτεῖ ἡ σωστὴ καὶ ζωντανὴ σχέση καὶ κοινωνία μας μὲ τὸ Θεό. Ὑποκαταστήσαμε τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ μὲ τὰ πρόσκαιρα ὑλικὰ ἀγαθὰ καί ἡ ἀγωνία μας ἀντί νά ἀφορᾶ τὴν «κοινωνία» μὲ τὸν Θεὸ καὶ τὸ συνάνθρωπό μας στοχεύει στὴν ἐπιβίωση καὶ τὴν αὐτάρκειά μας, πού ὁδηγοῦν στήν ἀποστασιοποίηση ἀπό τήν πηγή τῆς Ζωῆς καί τῆς Ἀθανασίας. Ὁ Χριστός ὅμως μᾶς συμβουλεύει νὰ ἔχουμε μία δυναμικὴ καὶ ὑπεύθυνη τοποθέτηση μέσα στὴ ζωή, τονίζοντας ὅτι πάνω ἀπ’ ὅλα εἶναι ἡ «Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ», μέ ἄλλα λόγια ἡ νέα πραγματικότητα ποὺ ἐγκαινίασε Ἐκεῖνος μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο Του.
«Ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». (Ματθ. 6, 33). Μακάριος λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος πού ἐλπίζει καί παραθέτει τήν ζωή του στόν Θεό, «Σοί παρακατατιθέμεθα τήν ζωήν ἡμῶν ἅπασαν καί τήν ἐλπίδα, Δέσποτα…» Εὐχή Θ. Λ. ἁγίου Ἰωά. Χρυσοστόμου).
Ἀκολουθεῖ φωτογραφικό λεύκωμα.
