Πολλές φορές στήν ζωή μας βλέπουμε ἀνθρώπους νά ἀλλάζουν ψυχικά καί νά ἀναθεωροῦν παλαιές καί πλανεμένες ἰδέες τους. Συμβαίνει συνήθως κάποιο γεγονός, τό ὁποῖο τούς προβληματίζει, καί ἀποφασίζουν νά ἀλλάξουν τήν πορεία τῆς ζωῆς τους.
Βοηθάει πολύ ὅταν ὑπάρχουν πνευματικές ρίζες, καλοί καί εὐλαβεῖς γονεῖς, κατήχηση, παραστάσεις ἀπό χώρους καί πρόσωπα ἐκκλησιαστικά. Ἤ ὅταν ὁ ἄνθρωπος αὐτός «βομβαρδίζεται» μέ ἔνθερμες προσευχές ἀπό ἄτομα πού τόν ἀγαποῦν καί θέλουν τό καλό του.
Ὁ Θεός προσπαθεῖ μέ πολλούς καί διαφόρους τρόπους νά βοηθήσει τούς ἀνθρώπους νά συνειδητοποιήσουν τήν ἀλήθεια, νά μετανιώσουν, νά καθαρίσουν τήν ψυχή τους καί νά σωθοῦν. Βέβαια ὁ Θεός δέν τιμωρεῖ, διότι εἶναι ἀγαθός, ἀλλά παιδαγωγεῖ. Ἄν κάτι μᾶς τιμωρεῖ εἶναι οἱ ἁμαρτίες μας καί ἡ γενικότερη ἀποστασία ἀπό τόν Θεό.
Χαρακτηριστική περίπτωση Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἔζησε μ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἀποτελεῖ ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Ἰωσήφ Γεροντογιάννη.
***
Ὁ ἅγιος Ἰωσήφ, κατά κόσμον Ἰωάννης, ἔζησε στήν Κρήτη τήν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, τόν 19ο αι. Οἱ γονεῖς του προσπάθησαν καί τοῦ ἔδωσαν χριστιανική ἀνατροφή. Ὁ ἀτίθασος ὅμως χαρακτήρας του τόν ἀπομάκρυνε ἀπό τόν Θεό.
Ὅταν ἔφτασε σέ ἡλικία γάμου, οἱ γονεῖς του τόν νύμφευσαν μέ μιά κοπέλα πού τήν ζητοῦσαν τοῦρκοι ἀγάδες. Γιά νά μήν ἐξισλαμιστεῖ ἡ κοπέλα αὐτή, δέχθηκε ὁ Ἰωάννης νά τήν κάνει γυναίκα του. Ἀπό τόν γάμο αὐτό ἦρθαν τέσσερα χαριτωμένα παιδιά.
Ὁ δύστροπος χαρακτήρας του δέν εἶχε νά κάνει μόνο μέ τόν Θεό καί τά πνευματικά θέματα, ἀλλά καί μέ τήν καθημερινή του βιοτή. Βρισκόταν συνεχῶς σέ προστριβές καί ἀντιδικίες μέ τούς Τούρκους, πρᾶγμα πού πολλές φορές τούς ἔκανε νά μήν τόν ἀφήνουν σέ ἡσυχία καί νά τοῦ δυσκολεύουν τήν ζωή. Ἡ κατάσταση αὐτή ὁδήγησε τόν Ἰωάννη νά ζεῖ μέ τήν οἰκογένειά του σέ ἀπόμακρα καί δύσβατα μέρη, μακριά ἀπό τόν κόσμο.
Ἡ ἀπομόνωση αὐτή δέν τόν βοήθησε καθόλου, μᾶλλον τόν ἀγρίεψε περισσότερο. Δέν πίστευε πλέον στόν Θεό, δέν προσευχόταν, δέν ἐκκλησιαζόταν, δέν νήστευε, εἶχε ἀρχίσει νά κλέβει. Δέν ἄφηνε οὔτε τήν γυναίκα του νά ἐκκλησιάζεται. Ἡ καρδιά του ἦταν πλέον σκληρή καί σέ κάθε τι καλό ἀντιδροῦσε. Ἕνα γεγονός στήν ζωή του ὅμως τόν συνέφερε καί ἄλλαξε πορεία.
Μιά Κυριακή θέλησε νά πάει στήν πόλη νά πουλήσει ξύλα. Ἡ εὐσεβής σύζυγός του προσπαθοῦσε νά τόν πείσει νά ἀλλάξει τήν ἡμέρα καί νά σεβαστεῖ τήν Κυριακή. Αὐτός ἦταν ἀνένδοτος. Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι, οἱ δυό σύζυγοι βρέθηκαν μπροστά σέ ἕνα φρικτό θέαμα. Ἡ μικρή τους κόρη, ἀπό ἕνα ἀτύχημα, κάηκε ζωντανή.
Ὁ Ἰωάννης εἶδε στόν θάνατο αὐτό τήν δικαία ὀργή τοῦ Θεοῦ γιά τήν καταπάτηση τῆς κυριακάτικης ἀργίας καί γιά τήν ὅλη ἀποστασία του ἀπό τόν Θεό. Ἡ ἀλλαγή του ἦταν ριζική. Οἱ βάσεις τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, πού εἶχαν θέσει οἱ γονεῖς του, ἐνεργοποιήθηκαν αὐτόματα. Μάλιστα, ὄχι μόνο ἄλλαξε ζωή, ἀλλά καί κήρυττε τόν Χριστό καί ἄρχισε νά θαυματουργεῖ!
Μέ τήν μεταστροφή του ἄφησε τούς ἐρημικούς τόπους καί πῆγε νά κατοικήσει στό χωριό Λιθίνες. Οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ, πού τόν γνώριζαν καλά, ἐντυπωσιάστηκαν μέ τήν μεγάλη του ἀλλαγή. Μιλοῦσε πλέον ἤρεμα, ἔδειχνε ἀγάπη, ἐξυπηρετοῦσε μέ χαρά τούς συνανθρώπους του. Ἡ μυστηριακή ζωή ἦταν βίωμά του. Ἐξομολογοῦνταν, ἐκκλησιαζόταν, προσευχόταν, νήστευε, ἔκανε ἐλεημοσύνες καί ἀγαθοεργίες.
Εἶχε προχωρήσει τόσο πολύ στά πνευματικά, πού ἀξιώθηκε καί θείας ὀπτασίας. Ἡ ὀπτασία αὐτή ἔγινε ἀπαρχή τῆς θαυμαστῆς καί ἁγιασμένης πορείας τοῦ Ἰωάννη. Ἔπεσε σέ βαθύ ὕπνο γιά δυό ἡμέρες συνεχόμενες. Ἄγγελος Κυρίου ἀνέβασε τήν ψυχή τοῦ Ἰωάννη στόν Παράδεισο. Τότε αἰσθάνθηκε ἄρρητη χαρά, πού ἔπειτα δέν εἶχε λόγια νά τήν περιγράψει. Ἀπό ἐκεῖ ὁ Ἄγγελος πῆγε τήν ψυχή του καί στήν κόλαση. Ἡ ψυχή του ταράχθηκε φοβερά καί παρακαλοῦσε τόν Ἄγγελο νά τόν πάρει ἀπό ἐκεῖ.
Μόλις συνῆλθε ἀπό τό θαυμαστό αὐτό γεγονός, ἄρχισε νά θαυματουργεῖ. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιο ἀναπαυόταν πλέον στήν καθαρή ψυχή του. Ὁ κόσμος, μαθαίνοντας τό χάρισμα τοῦ Θεοῦ πού δόθηκε στόν Ἰωάννη, ἄρχισε νά συρρέει καί νά ἐπιζητᾶ τήν προσευχή του.
Οἱ Τοῦρκοι, βλέποντας αὐτή τήν κοσμοσυρροή, ἐνοχλήθηκαν. Τόν κατήγγειλαν ὅτι ὑποκινεῖ ἐπανάσταση καί τόν ὁδήγησαν στόν διοικητή. Ὁ Ἅγιος ὅμως, κατά πρόνοια Θεοῦ, θεράπευσε τό μισοπεθαμένο παιδί τοῦ διοικητοῦ καθώς καί τήν πεθερά του. Ἔτσι, ἀπό ἐκεῖ πού θά τοῦ ἐπέβαλαν ποινή, δέχθηκε τίς μεγαλύτερες δωρεές.
Ἀργότερα, πυρπολούμενος ἀπό θεῖο ζῆλο, πῆγε καί ἀνακαίνισε τό ἐρειπωμένο μοναστήρι τοῦ Καψᾶ. Ἐκεῖ ἐγκαταστάθηκε μόνιμα καί ἐκάρη μοναχός μέ τό ὄνομα Ἰωσήφ. Γύρω του συγκεντρώθηκε συνοδεία μοναχῶν, τούς ὁποίους καθοδηγοῦσε μέ πολλή σύνεση. Ὁ ἴδιος ζοῦσε αὐστηρή ἀσκητική ζωή, ἐνῶ συνέχιζε νά θαυματουργεῖ σέ ὅσους προσέτρεχαν κοντά του μέ πίστη.
Προεῖδε τόν θάνατό του καί τήν τελευταία μέρα τῆς ζωῆς του ζήτησε συγχώρεση ἀπό ὅλους τούς πατέρες τῆς Μονῆς, μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καί παρέδωσε εἰρηνικά τήν ψυχή του στόν Θεό.
***
Ἡ ἀλλαγή τῆς πορείας στήν ζωή τοῦ ἁγίου Ἰωσήφ δείχνει πῶς ἀλλοιώνει ὁ Θεός τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν βλέπει ὁ καρδιογνώστης Θεός μιά ἀγαθή ψυχή, δέν τήν ἀφήνει νά χαθεῖ, ἀλλά τήν «δουλεύει» ἀρκετά, τήν παιδαγωγεῖ, μέχρι νά τήν συνεφέρει.
Ὁ ἅγιος Ἰωσήφ ἄς πρεσβεύει γιά ὅλους μας νά μᾶς εὐλογεῖ ὁ Θεός. Καί ἄς βοηθάει ὅσους ζοῦν μακριά ἀπό τόν Θεό, νά ἐπιστρέψουν καί νά μετανιώσουν γιά τήν ἁμαρτωλή ζωή τους.
π.Β.Σ.
