Την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Η μέλλουσα κρίση».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Διανύουμε ἤδη τήν τρίτη ἑβδομάδα τοῦ Τριωδίου καί ἡ παραβολή τοῦ Ἀσώτου υἱοῦ καί τοῦ εὐσπλάγχνου πατέρα, ἡ ὁποία μᾶς εἶχε ἀπασχολήσει τήν περασμένη φορά, μᾶς δίδαξε μέ τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου, τή μεγάλη καί καθοριστική σημασία τῆς μετανοίας, χωρίς τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι δυνατόν οὔτε νά προοδεύσει πνευματικά οὔτε νά γίνει μέτοχος τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Παρότι ὅμως ὁ Κύριός μας καί ἡ Ἐκκλησία δέν παύουν νά τονίζουν καί νά μᾶς ὑπενθυμίζουν διαρκῶς τήν ἀναγκαιότητα τῆς μετανοίας, ἐφόσον ὁ ἄνθρωπος μετά τήν πτώση του εἶναι ἐπιρρεπής στήν ἁμαρτία καί ἀκόμη καί ἐάν ἡ ζωή του εἶναι μία μόνο ἡμέρα, δέν μπορεῖ νά μήν ἁμαρτήσει, συχνά οἱ περισσότεροι μένουμε μακριά ἀπό τή μετάνοια ἤ δέν τήν ζοῦμε, ὅπως θά ἔπρεπε πραγματικά. Αὐτό ὀφείλεται καί στήν ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός τῆς μετανοίας τοῦ ἀνθρώπου καί προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπο νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό αὐτήν, καθώς ὁ ἴδιος δέν ἔχει τή δυνατότητα νά μετανοήσει, γιατί ἀντίθετα μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι μετά τήν πτώση τοῦ Ἑωσφόρου ἔγιναν ἄτρεπτοι στό ἀγαθό, ὁ ἐκπεσόν τάγμα του Ἑωσφόρου ἔγινε ἄτρεπτο στό κακό.
Καθώς, λοιπόν, ὁ πονηρός δέν μπορεῖ πλέον νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στόν Θεό καί συγχρόνως γνωρίζει ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας μας, ἐπιδιώκει νά μᾶς τήν στερήσει, προσπαθώντας νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τή μετάνοια, γιά νά μᾶς ἀπομακρύνει καί ἀπό τή σωτηρία.
Καί δυστυχῶς δέν δυσκολεύεται νά τό ἐπιτύχει, γιατί βρίσκει ὡς σύμμαχό του τή δική μας ἔλλειψη αὐτογνωσίας, καθώς γιά νά προχωρήσουμε στή μετάνοια ἔχουμε ἀνάγκη τήν αὐτογνωσία καί τήν ταπείνωση, δύο ἀρετές, τίς ὁποῖες γιά νά τίς ἀποκτήσουμε, χρειάζεται ἐπίσης προσπάθεια.
Καθώς, λοιπόν, ὁ πονηρός δέν μπορεῖ πλέον νά μετανοήσει καί νά ἐπιστρέψει στόν Θεό καί συγχρόνως γνωρίζει ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς σωτηρίας μας, ἐπιδιώκει νά μᾶς τήν στερήσει, προσπαθώντας νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τή μετάνοια, γιά νά μᾶς ἀπομακρύνει καί ἀπό τή σωτηρία.
Γι᾽ αὐτό, πλησιάζοντας σέ μία περίοδο κατ᾽ ἐξοχήν μετανοίας καί πνευματικῆς προσπαθείας, ὅπως εἶναι ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἡ Ἐκκλησία μας «μνείαν ποιεῖται τῆς δευτέρας καί ἐνδόξου παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», ὅπως ἀκούσαμε, κατά τήν τρίτη Κυριακή τοῦ Τριωδίου, τήν Κυριακή τῆς Ἀπόκρεω, προκειμένου νά μᾶς βοηθήσει καί μέ αὐτόν τόν τρόπο γιά τήν ὁδό τῆς μετανοίας, τήν ὁποία καλούμεθα νά βαδίσουμε.
