Οἱ μεγαλύτερης ἡλικίας ἄνθρωποι σέ ὅλο τόν κόσμο εἶναι πιθανότερο ‒ἀπό ὅ,τι οἱ νεότεροι ἐνήλικες‒ νά ἀναπτύξουν συμπεριφορές ἐπωφελεῖς γιά τό κοινωνικό σύνολο, σύμφωνα μέ νέα διεθνή μελέτη. Ἠ μελέτη δείχνει πώς οἱ γηραιότεροι συνήθως νοιάζονται περισσότερο γιά τούς ἄλλους, εἶναι λιγότερο ἐγωκεντρικοί καί πιό γενναιόδωροι.
Εἶναι γεγονός ὅτι οἱ μεγαλύτεροι σέ ἡλικία ἄνθρωποι ἔζησαν σέ συνθῆκες πολύ διαφορετικές ἀπό τίς σημερινές. Μεγάλωσαν μέ παιχνίδια πού ἀνέπτυσσαν τήν κοινωνικότητα καί τήν ὁμαδικότητα. Δέν ὑπῆρχε διάχυτος ὁ φόβος τῆς παραβατικότητας καί τῆς ἐγκληματικότητας καί αὐτό δημιουργοῦσε μεγαλύτερη ἄνεση νά κινοῦνται ἀνέμελα στίς γειτονιές καί νά παίζουν ἄφοβα μέ τούς συνομηλίκους τους. Οἱ γονεῖς καί οἱ παπποῦδες ἦταν πρότυπα πρός μίμηση καί ἐνέπνεαν τήν ἀλληλεγγύη, τή συγκαταβατικότητα, τήν κοινωνικότητα στήν ἐπικοινωνία. Οἱ ρυθμοί ζωῆς ἐπέτρεπαν στούς γονεῖς νά ἀφιερώσουν περισσότερο χρόνο στά παιδιά, κάτι πού συνέτεινε στήν καλλιέργεια μιᾶς συγκροτημένης προσωπικότητας.
Σέ ὅλα αὐτά ἄν προσθέσουμε καί τήν ὡριμότητα, πού ἡ ἡλικία ἔχει ἐπισωρεύσει, δικαιολογημένα θά ὁμολογήσουμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι τῆς τρίτης ἡλικίας ἔχουν πολλά νά διδάξουν στούς νεότερους, στά παιδιά καί τά ἐγγόνια τους, γιά νά ὑπάρξει μιά καλύτερη ποιότητα στίς διαπροσωπικές μας σχέσεις.
