Στούς «Ὀλυμπιακούς» τοῦ σχολείου

Ὅσο κι ἄν δέν θέλουμε νά τελειώσουν οἱ διακοπές, ὁ ἐρχομός τοῦ Σεπτεμβρίου μᾶς προσγειώνει στήν πραγματικότητα. Τέλος τό καλοκαίρι, τέλος ἡ χαλαρότητα καί ἡ ξεκούραση. Ἄν καί ὅλοι δέν ἔχουμε τή δυνατότητα νά ἁπολαμβάνουμε ὁλόκληρο τό καλοκαίρι στό χωριό ἤ στό ἐξοχικό, ἀφοῦ ἡ ἐργασία καί οἱ ὑποχρεώσεις μᾶς δίνουν ἄδεια περιορισμένου χρόνου.  Ὁστόσο, ὅταν φτάνει ὁ πρῶτος μήνας τοῦ Φθινοπώρου, βάζει τελεία καί παῦλα σέ ὅλα αὐτά, πού συνοδεύουν τούς καλοκαιρινούς μῆνες.

Ἐκεῖνο ὅμως, πού ἀκούω πιό συχνά νά λέγεται, εἶναι ὅτι ξεκινᾶ καί ὁ Γολγοθᾶς τοῦ σχολείου. Εἶναι πράγματι ἕνα μεγάλο κεφάλαιο τό σχολεῖο καί ὅλα ὅσα ἔχουν σχέση μ’ αὐτό.

Ἀλλά, ξέρετε κάτι, ἀγαπητοί μου γονεῖς;  Ἄν δώσετε στά παιδιά αὐτή τήν ἐντύπωση, τότε καί γιά τά παιδιά θά γίνει ἕνας Γολγοθᾶς. Ἄν σκέφτεστε τό σχολεῖο ὡς τή μεγαλύτερη εὐκαιρία γιά μάθηση καί πηγή γνώσεων, τότε καί τά παιδιά θά τό δοῦν διαφορετικά. Κι ἴσως χρειάζεται αὐτή ἡ καλή θεώρηση τῶν πραγμάτων, γιά νά ἔχουν τά παιδιά κίνητρα, ἐνδιαφέροντα καί εὐκαιρίες γιά δραστηριότητα.

Ξέρω τί θά πεῖτε… Ἔτσι ὅπως ἔχουν καταντήσει τά σχολεῖα σήμερα, ἀκόμη καί τίς γνώσεις πού προσφέρουν, τίς ἀκριβοπληρώνουμε μέ τά φροντιστήρια. Καί ἄν σκεφτοῦμε καί ὅλα τά ἄλλα θέματα πού ἀναφύονται μέσα στό ὅλο πρόγραμμα λειτουργίας καί περιεχόμενο μαθημάτων καί βιβλίων, καλύτερα νά ἀλλάξουμε συζήτηση.

Ναί, ἀπό μιά ἄποψη ἔχετε δίκιο. Ἀλλά ὅλα αὐτά εἶναι ὁ ἀγώνας μας, πού ξεκινᾶ τόν Σεπτέμβριο καί τελειώνει τόν Ἰούνιο. Καί δέν βγαίνει τίποτε ἀλλάζοντας συζήτηση.

Ἄς μήν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ ρόλος τοῦ γονιοῦ εἶναι νά ἀγωνίζεται καθημερινά στούς «ὀλυμπιακούς ἀγῶνες». Τρέξιμο, μαραθώνιος, ἅλμα, κολύμβηση, στίβος, ὅλα μᾶς περιμένουν γιά νά συμμετάσχουμε καί νά συναγωνιστοῦμε. Μέ μιά διαφορά, ὅτι δέν διεκδικοῦμε μετάλλιο. Προσπαθοῦμε νά ἔχουμε τό καλύτερο ἀποτέλεσμα, σύμφωνα μέ τίς δυνατότητές μας. Τό μόνο ἔπαθλο πού ἐπιθυμοῦμε εἶναι νά προοδεύουν τά παιδιά μας.

Γιά νά ἔχει ἀποτέλεσμα ἡ προσπάθεια κι ὁ ἀγώνας μας, χρειάζεται ἐμεῖς νά ἔχουμε στόχους ἐφικτούς, τέτοιους πού νά μποροῦμε νά φτάσουμε. Ἔτσι, ἀγωνιζόμαστε μαζί μέ τά παιδιά μας σ’ αὐτή τήν κατεύθυνση, χωρίς νά παίρνουμε τά μάτια μας ἀπό τούς στόχους μας, λαμβάνουμε ἀποφάσεις καί προχωροῦμε.

  • Δέν θά διαβάσουμε ἐμεῖς γιά τά παιδιά μας, θά τά βοηθήσουμε νά καταλάβουν πόσο σημαντικό εἶναι νά τό κάνουν γιά νά φτάσουν πιό κοντά στόν στόχο τους.
  • Δέν ἀγωνιζόμαστε ἐμεῖς ἀντ’ αὐτῶν, ἀλλά μαζί, γιά νά νιώθουν ὅτι εἴμαστε πάντα δίπλα τους.

Αὐτό προϋποθέτει πώς ἀνεφοδιαζόμαστε πνευματικά, ὥστε νά μποροῦμε νά προσφέρουμε ὅσα χρειάζονται καί νά ἀντέχουμε στό τρέξιμο καί στόν στίβο. Ἡ ἐπικοινωνία μας, δηλαδή, μέ τόν Θεό καί ἡ μυστηριακή ζωή θά μᾶς δώσουν τά κυριότερα ἐφόδια πού χρειαζόμαστε στή ζωή καί στόν ἀγώνα μας.

Καί μήν ξεχνᾶμε, μέ τήν πράξη καί τό παραδειγμά μας βοηθᾶμε περισσότερο.

Μέ τό καλό λοιπόν καί… ὀλυμπιονίκες!

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Ακολούθησέ μας....

Κοινοποίησέ το....