πό το περιοδικό ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
(Ὕψωση Τιμίου Σταυροῦ)
Ὁ σταυρός ἦταν, ἀδελφοί μου, τό φρικτότερο μέσο θανάτου ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων. Μέ τή σταυρική θυσία ὅμως τοῦ Χριστοῦ, ὁ Σταυρός γίνεται πηγή εὐλογιῶν, ξύλο εὐλογημένο, σύμβολο τῶν Χριστιανῶν.
Ὑπάρχουν βεβαίως στόν κόσμο σύμβολα πολυάριθμα. Ἀλλά μόνον ἕνα σύμβολο, τό σύμβολο τοῦ Σταυροῦ θά μείνει. Ὅλα τά ὑπόλοιπα θά ταφοῦν κάτω ἀπό τά ἐρείπια τῶν σεισμῶν.
Ὁ Σταυρός, ἡ ἀήττητος σημαία τοῦ Ναζωραίου, εἶναι τό ἱερότερο σύμβολο τῆς πίστεώς μας, τό διακριτικό γνώρισμα τῶν Χριστιανῶν. Ὅπως οἱ βοσκοί ἔχουν συνήθεια στά πρόβατα πού ἀγοράζουν νά βάζουν κάποιο σημάδι, γιά νά τά ξεχωρίζουν, κατά παρόμοιο τρόπο καί ὁ δικός μας βοσκός, ὁ Ποιμήν ὁ καλός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, στά δικά Του λογικά πρόβατα, ἔθεσε τό δικό Του σύμβολο. Διά τοῦ αἵματός Του τά ἀγόρασε ἀπό τίς ἀγορές τῆς εἰδωλολατρίας καί τά σφραγίζει γιά νά διακρίνονται ἀπό τούς ἀπίστους.
Ὅλως ἐξαιρετική τιμή ἀπέδιδαν οἱ Χριστιανοί στόν Τίμιο Σταυρό. Στήν ἐποχή τῶν ἀγριοτέρων διωγμῶν, οἱ Χριστιανοί προτιμοῦσαν νά ὑποστοῦν τά φρικτότερα τῶν μαρτυρίων, παρά νά καταπατήσουν τόν Τίμιο Σταυρό. Ἡ καταπάτηση τοῦ Σταυροῦ ἦταν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ Χριστιανοί τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων ζοῦσαν καί ἀνέπνεαν τό ἄρωμα τοῦ Σταυροῦ καί γι’ αὐτό φώναζαν: «Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. β΄ 20). Τιμοῦσαν τόν Σταυρό μέ τόν νοῦ καί τήν καρδιά. «Ὁ ἐμός ἔρως ἐσταύρωται», ἔλεγε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος.
Οἱ Πατέρες γιά τόν Σταυρό
Ὁ Σταυρός ὑπῆρξε τό θέμα πού οἱ Πατέρες τῆς Ἐκλησίας μας ἱερός Χρυσόστομος καί Μ. Βασίλειος ἔγραψαν τίς ὡραιότερες διδασκαλίες.
Ὁ Μέγας Ἀντώνιος μέ τόν Σταυρό ἐξεδίωκε τούς δαίμονες καί θεράπευε τούς ἀρρώστους, σφραγίζοντάς τους τρεῖς φορές μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Στούς Χριστιανούς πού κινδύνευαν ἔλεγε: «Σφραγίσατε τίς καλύβες σας μέ τόν Τίμιο Σταυρό καί μή φοβεῖσθε».
Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἰεροσολύμων θερμῶς συνιστᾶ τόν Σταυρό. Ὁ Κόντογλου λέγει ὅτι εἶδε κοντά στά παράλια τῆς Παντέρμου ψαράδες πού δέν κάνουν τίποτε χωρίς νά σταυρωθοῦν.
Ὁ ἱερός πατήρ Μ. Βασίλειος γράφει ὅτι τό πρῶτο μάθημα εἶναι ὁ Σταυρός. «Συνηθίσατε τά παιδιά νά κάνουν τόν Σταυρό, ἰδίως ὅταν εἶναι ἀκόμη πολύ μικρά καί δέν μποροῦν νά τόν κάνουν μόνα τους.
Ὁ Σταυρός γιά τούς Ὀρθοδόξους
Ὁ Σταυρός, ὅπως ψάλλει ὡραῖα ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι τό ἱερό θυσιαστήριο, πάνω στό ὁποῖο προσεφέρθη ἡ ὑψίστη θυσία ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας.
Ναί, ἀδέλφια μου, ἐπάνω στόν Σταυρό διεξήχθη ἡ σκληρότερη μάχη πού σημειώθηκε ποτέ ἐπάνω στόν πλανήτη μας. Ποιά μάχη; Ὁ Χριστός μέ τόν Σταυρό κατέλυσε τό κράτος τοῦ διαβόλου. Ὁ Χριστός μέ τόν Σταυρό συμφιλίωσε τόν ἐπαναστάτη ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Ἐπάνω στόν Σταυρό τό χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μας ἐσχίσθη, ἡ κατάρα ἐπαύθη καί ἡ εὐλογία ἦλθε.
Ὁ Σταυρός εἶναι ὁ ἄμβωνας τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀπό τόν ὁποῖο ἀκούσθηκαν οἱ ὡραιότερες διδασκαλίες τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ οὐράνια κλίμακα, διά τῆς ὁποίας ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἀνέρχεται στά ὕψη τῆς ἀρετῆς. Ὁ Σταυρός εἶναι τό κλειδί τοῦ Παραδείσου. Μέ τόν Σταυρό ἄνοιξε ὁ Παράδεισος, πού τόσες χιλιάδες χρόνια ἦταν κλεισμένος, καί πρῶτος μπῆκε μέσα ἕνας ληστής μέ τό «μνήσθητί μου, Κύριε».
Ὁ Σταυρός εἶναι τό λιμάνι τῶν μετανοούντων ἁμαρτωλῶν. Ὁ Σταυρός εἶναι τό ἀκαταμάχητο μυστικό ὅπλο. Μέ αὐτόν ὁ Κύριος συνέτριψε τόν διάβολο καί τίς σκοτεινές δυνάμεις. Μέ αὐτόν οἱ Χριστιανοί ὅλων τῶν αἰώνων συντρίβουν τό κακό.
Ὁ Σταυρός εἶναι ὁ θώρακας καί ἡ ἀσπίδα πού σπᾶνε τά βέλη τοῦ πονηροῦ τά πεπυρωμένα. Μέ τόν Τίμιο Σταυρό, ἀδελφοί μου, ἁγιάζουμε τά φυσικά νερά καί ἔχουμε τόν ἁγιασμό, ἀπό τόν ὁποῖο ἀντλοῦμε τή θεία χάρη.
Καί ὅλοι μας, ἀδελφοί μου, θά περάσουμε αὐτή τή σταυρωμένη ζωή. Δέν μποροῦμε νά πᾶμε στήν ἀνάσταση, ἐάν δέν περάσουμε ἀπό τή σταύρωση. Ὅλοι καλούμαστε νά ὑψώσουμε τά βλέμματά μας στόν Σταυρό. Νά ἀγκαλιάσουμε τόν Σταυρό, μέ τά ἀγκάθια καί μέ τά αἵματα τοῦ Χριστοῦ, καί νά τόν κάνουμε δικό μας.
Γιατί παραπονούμαστε, ὅταν οἱ θλίψεις, ὅταν οἱ δοκιμασίες, ὅταν τά βάσανα, ὅταν οἱ στενοχώριες, ὅταν ἡ ἀνεργία, ὅταν ἡ οἰκογενειακή ἀναστάτωση ἐπισκέπτεται τόν καθένα μας; Ὁ Χριστός σήκωσε τόν Σταυρό Του. Καί ἐμεῖς, ὁ καθένας, θά σηκώσει τόν Σταυρό του. Νά σηκώσουμε τά πάθη μας. Νά γκρεμίσουμε μέσα μας τά κάστρα τῆς ἁμαρτίας καί νά περάσει ὁ ἀναστημένος Χριστός. Θά σταυρωθοῦμε, γιά νά ἀναστηθοῦμε, ἀδελφοί μου.
Εἶναι ὁ Σταυρός τό σύμβολο τῆς πίστεως. Εἶναι ὁ Σταυρός δῶρο γιά τόν καθένα. Καί ὅπως οἱ Πέρσες σύλησαν τόν Τίμιο Σταυρό, ἔρχεται καί ὁ νοητός ἐχθρός καί θέλει νά μᾶς ἀφαιρέσει τόν Σταυρό τῆς ζωῆς μας. Καί ἐμεῖς τό δεχόμαστε. Καί πέφτουμε στόν ἐγωισμό, στήν πλεονεξία, στήν καλοπέραση. Πρᾶγμα τό ὁποῖο σημαίνει ὅτι ἀρνούμαστε νά βαδίσουμε τή σταυρωμένη ζωή.
Ὁ Σταυρός ἐκφράζει τή θεϊκή δύναμη. Ποῦ στηρίζεσθε, ἄρχοντες καί βασιλιάδες τοῦ κόσμου; Τρέμετε. Ἕνας τυφώνας καί σᾶς ἀποδεικνύει ἀδύναμους καί ἀνίκανους νά νικήσετε τά στοιχεῖα τῆς φύσεως. Ὁ Χριστός μέ τίς ἀλήθειες Του, μέ τή δύναμή Του, μέ τή χάρη Του, Αὐτός φυλάσσει τόν κόσμο.
Ὁ Σταυρός εἶναι τό σημεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Σταυρός θά προπορεύεται, ὡς τό τετιμημένο λάβαρο τῆς πίστεώς μας, κατά τή Δευτέρα Παρουσία καί τότε «ὄψονται εἰς ὅν ἐξεκέντησαν» (Ἰω. ιθ΄ 37). Τότε ὁ Σταυρός θά λάμπει περισσότερο ἀπό χίλιους ἥλιους. Τότε βλέποντες τόν Τίμιο Σταυρό, οἱ μέν δίκαιοι θά εὐφραίνονται, οἱ δέ ἄπιστοι θά τρέμουν.
Κάτω ἀπό τή σκιά τοῦ Σταυροῦ
Ἕλληνες, ἄς τιμήσουμε τόν Τίμιο Σταυρό. Στή χριστιανική μας Ἑλλάδα δέν πρέπει νά ὑπάρχει οὔτε ἕνας πού νά βλασφημεῖ τόν Σταυρό. Καύχημά μας ἄς εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρός. Ἄς μήν τόν κρύβουμε στήν καρδιά μας. Ἄς τόν ὑψώνουμε μέ θάρρος μέσα στήν κοινωνία.
Ὁ Σταυρός εἶναι ὁ φύλακας ὅλων μας. Μέ τόν Σταυρό νά ἀρχίζουμε τήν ἡμέρα. Μέ τόν Σταυρό νά κοιμόμαστε. Μέ τόν Σταυρό ἄς ἀρχίζουμε καί ἄς σφραγίζουμε ὅλα μας τά ἔργα.
Ἀδελφοί μου,
Παιδιά τοῦ Σταυροῦ ὅλοι μας. Παιδιά τῆς δοκιμασίας. Ἄν μποροῦσα ν’ ἀνοίξω τίς καρδιές σας καί νά δῶ τά βαθύτερα τῶν καρδιῶν σας, θά ἔβλεπα μιά ματωμένη καρδιά, μιά πληγωμένη καρδιά. Ἔχετε τά βάσανά σας. Ἀδέλφια, τόν τορβᾶ τῶν προβλημάτων σας κρεμᾶστε τον ἐπάνω στόν Σταυρό. Ἐμπιστευθῆτε τά προβλήματά σας στόν Ἐσταυρωμένο μας Κύριο. Καί θά βρῆτε, καί θά βροῦμε ὅλοι μας, τή λύση τῶν προβλημάτων. Θά πάρουμε τίς ἀπαντήσεις. Καί θά ἀντλήσουμε κουράγιο καί δύναμη, γιά νά συνεχίσουμε τόν δύσκολο ἀγῶνα τῆς ζωῆς. Ἀμήν.
