Την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025, το πρωί, στον κατάμεστο Ιερό Ναό Αγίου Βησσαρίωνος Πύλης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος, τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, πλαισιωμένος από ιερείς της Μητροπόλεως.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε με συγκίνηση και πνευματική χαρά την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του π. Χρυσοστόμου Πλακιά.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Χειροθέτησε τον νέο Πρεσβύτερο σε Πρωτοπρεσβύτερο, αναγνωρίζοντας την αγάπη του προς τον Θεό και την αφοσίωσή του στην Εκκλησία.
Με λόγους πατρικούς και συγκινητικούς, ο Σεβασμιώτατος απηύθυνε ομιλία προς τον νέο Πρεσβύτερο, δίνοντάς του πνευματικές συμβουλές και ευχές για τη νέα του πορεία στην ιερωσύνη.
Ακολουθεί η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσοστόμου:
«Με ιδιαίτερη συγκίνηση τελείται σήμερα στον ιερό τούτο Ναό του Αγίου Βησσαρίωνος ένα μεγάλο γεγονός χάριτος.
Ο αγαπητός μας αδελφός Χρυσόστομος Πλακιάς, γνωστός σε όλους από τα χρόνια της διακονίας του στο ιερό αναλόγιο, καλείται σήμερα από τον Θεό να εισέλθει εις την ιερωσύνη, να προσφέρει όχι μόνο τη φωνή του, αλλά ολόκληρη τη ζωή του στο θυσιαστήριο του Κυρίου.
Η Εκκλησία χαίρεται και δοξολογεί τον Θεό, γιατί ένας άνθρωπος που έζησε με ευθύνη, με ήθος και με πίστη, προσέρχεται να αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στην υπηρεσία του Χριστού.
Ο π. Χρυσόστομος υπηρέτησε επί σειρά ετών στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας· έζησε μέσα στον αγώνα, στην πειθαρχία και στο καθήκον. Και σήμερα ο Θεός τον καλεί σε μια άλλη υπηρεσία στην πνευματική ασφάλεια των ψυχών.
Από τη φροντίδα για την ανθρώπινη τάξη, περνά τώρα στη φροντίδα για την τάξη της χάριτος· από την εξωτερική προστασία, περνά στη σωτηρία των ανθρώπων.
Η πορεία του υπήρξε ευλογημένη. Άνθρωπος της προσευχής, της εργατικότητας και της ταπείνωσης· έζησε με τη σιωπή εκείνων που αγαπούν αληθινά τον Θεό. Και η σημερινή στιγμή είναι ιερή, γιατί δεν ήρθε εύκολα. Πέρασε μέσα από δοκιμασία μεγάλη την ξαφνική απώλεια του παιδιού του, που ανεχώρησε για τον ουρανό.
Κι όμως, μέσα από αυτόν τον σταυρό, ο ίδιος και η πρεσβυτέρα του έδειξαν πίστη, καρτερία και παράδοση στο θέλημα του Θεού.
Η χειροτονία του είναι σφραγίδα ελπίδας. Από τον πόνο γεννιέται χάρις, από τον σταυρό προβάλλει η Ανάσταση.
Σε λίγο, καθώς θα γονατίσει, δεν θα γονατίζει μόνος. Μαζί του θα γονατίζει όλη του η ζωή, ο αγώνας του, η οικογένειά του, και η μνήμη του παιδιού του, που θα τον συνοδεύει από τον ουρανό σε κάθε λειτουργία, σε κάθε μνημόνευση, σε κάθε αναφορά του Αγίου Ποτηρίου.
Και ο Θεός, βλέποντας αυτή την καρδιά που προσφέρεται με δάκρυ και αγάπη, θα τη γεμίσει με ειρήνη και δύναμη.
Και τώρα, πατέρα Χρυσόστομε, άκουσε μερικές πατρικές συμβουλές.
Να θυμάσαι πως η ιερωσύνη δεν είναι αξίωμα, είναι σταυρός· δεν είναι τιμή, είναι διακονία· δεν είναι θέση, είναι προσφορά.
Στη σημερινή εποχή, που η Εκκλησία πολλές φορές χλευάζεται, που ο λόγος του Ευαγγελίου θεωρείται ξεπερασμένος, εσύ καλείσαι να γίνεις μάρτυρας της Αλήθειας όχι με φωνές, αλλά με τη ζωή σου.
Να ομολογείς τον Χριστό με την καλοσύνη σου, με την υπομονή σου, με το χαμόγελο σου, με την αγκαλιά σου.
Να γίνεις ιερέας της ειρήνης, πατέρας που συγχωρεί, ποιμένας που αγαπά, ψυχή που πονά μαζί με τους πονεμένους.
Ο ιερέας σήμερα πρέπει να έχει καθαρή καρδιά και ανοικτή αγκαλιά. Να προσεύχεται για όλους, ακόμη κι αν δεν τον αγαπούν. Να ευλογεί, ακόμη κι εκείνους που τον αδικούν. Να βλέπει στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου το πρόσωπο του Χριστού. Να μην κουράζεται να υπηρετεί, να συγχωρεί, να στηρίζει. Να θυμάσαι πως ο κόσμος σήμερα δεν χρειάζεται λόγια, χρειάζεται μαρτυρία. Χρειάζεται ιερείς που με τη ζωή τους θα δείχνουν ότι ο Θεός είναι ζωντανός.
Να είσαι λοιπόν άνθρωπος της προσευχής, να λειτουργείς με δάκρυ και ευγνωμοσύνη, να κοινωνείς τον λαό του Θεού με φόβο και αγάπη.
Και όταν οι δυσκολίες σε κουράζουν, να θυμάσαι εκείνη τη στιγμή που θα ακουμπήσεις το κεφάλι σου στο θυσιαστήριο.
Εκεί θα πάρεις δύναμη. Εκεί θα σου μιλάει ο Χριστός. Εκεί θα αναπαύεται και η ψυχή του παιδιού σου Κωνσταντίνου, που θα μνημονεύεις με δάκρυ, αλλά και με βεβαιότητα ότι βρίσκεται κοντά στον Θεό.
Η Εκκλησία χρειάζεται σήμερα ιερείς που να αγαπούν χωρίς όρους, να συγχωρούν χωρίς όρια, να εργάζονται χωρίς ωράριο. Χρειάζεται ιερείς που θα γεφυρώνουν, που θα ενώνουν, που θα δείχνουν στους ανθρώπους πως η Εκκλησία δεν είναι κτίριο, αλλά καρδιά.
Μακάρι το παράδειγμά σου να παρακινήσει κι άλλους νέους και συνταξιούχους, ανθρώπους της ευθύνης και της πίστης, να ακολουθήσουν το δρόμο της προσφοράς. Υπάρχουν ενορίες που περιμένουν έναν παπά να ανάψει το καντήλι, να λειτουργήσει, να παρηγορήσει.
Να θυμάσαι πάντα πως ο Χριστός σε κάλεσε όχι για να υπηρετηθείς, αλλά για να υπηρετήσεις. Και τότε, η ζωή σου θα γίνει μια συνεχής Θεία Λειτουργία.
Θέλω σήμερα να ευχαριστήσω θερμά τον Αρχιερατικό Επίτροπο Πύλης Πρωτ. Δημήτριο Κατσαρό, τον πνευματικό σου πατέρα, που υπέγραψε τη συμμαρτυρία για τη χειροτονία σου και στάθηκε δίπλα σου με φροντίδα και προσευχή. Εκείνος αγωνίζεται καθημερινά να βρει ανθρώπους μικρούς στην ηλικία αλλά και ώριμους, ταπεινούς και πιστούς, για να μη μείνει καμιά ενορία χωρίς ποιμένα. Ο Θεός να του δίνει δύναμη, υπομονή και καρποφορία στο έργο του.
Με ευγνωμοσύνη αναφέρομαι και στην διακόνισσά σου Μαρία, την πονεμένη και ευλογημένη σύζυγο, που αποδέχθηκε να γίνει συνοδοιπόρος σου στο ιερατικό στάδιο. Είναι μεγάλη θυσία για μια γυναίκα να παραδώσει τον άνδρα της στην Εκκλησία, και ακόμη μεγαλύτερη όταν το κάνει μέσα στον πόνο και την απώλεια.
Η Εκκλησία την τιμά και την μακαρίζει.
Ευχαριστώ τους ιερείς που ήρθαν από άλλες ενορίες, τους συγγενείς, τους φίλους και τους συγχωριανούς σου, που μοιράζονται τη χαρά και τη συγκίνησή μας και με αγάπη αδελφική, σου εύχονται η χάρη του Θεού να σε σκεπάζει πάντοτε.
Το όνομα που σου δόθηκε, Χρυσόστομος, δεν είναι τυχαίο. Είναι ευχή και ευθύνη μαζί να μιλάς με σοφία, με αγάπη, με λόγο που παρηγορεί, που ενώνει, που σώζει. Να έχεις χρυσή καρδιά και χρυσά χείλη, για να κηρύττεις τον Χριστό όχι μόνο με το στόμα, αλλά με όλη σου τη ζωή.
Αγαπητέ μου π. Χρυσόστομε,
Ευχόμεθα ο Άγιος Βησσαρίων του οποίου το όνομα έφερες μέχρι χθες και ο νέος σου προστάτης Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος να σε σκεπάζουν, να σε φωτίζουν και να σε ενισχύουν σε κάθε βήμα της ιερατικής σου πορείας.
Ο Κύριος να σου χαρίζει υγεία, ειρήνη, μακροημέρευση και πνευματική χαρά. Και κάθε φορά που θα υψώνεις το Άγιο Ποτήριο, να αισθάνεσαι μέσα σου τη φωνή του Θεού που σου ψιθυρίζει: «Μη φοβού, μικρέ ποιμένα· εγώ ειμί μετά σου».».
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ
