Στο εντός της Ιεράς Μονής Παναγίας Τουρλιανής Άνω Μεράς Μυκόνου, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύρου κ. Δωροθέου Β’, με τη συμμετοχή του Ηγουμένου Αρχιμ. Αλεξίου Παπαδόπουλου, παρεπιδημούντων Κληρικών και των Διακόνων, και την παρουσία πλήθους ευσεβών Μυκονίων.
Τη διακονία του λόγου ανέλαβε επιτυχώς ο Ηγούμενος Αρχιμ. Αλέξιος Παπαδόπουλος, ειπών επί λέξει τα εξής:
« εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς
πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. »
Τον δρόμο προς την τελειότητα όπως ακριβώς τον χαρτογραφεί ο
Κύριος,
Σεβασμιότατε και πολυσέβαστε ποιμενάρχα της πολύνησου
Κυκλαδικής ημετέρας Μητροπόλεως, τίμιο πρεσβυτέριο της του Χριστού
διακονίας και αγαπητοί αδελφοί,
καταγράφει ο ευεγγελιστής Ματθαίος μέσα στις διηγήσεις του.
Συνδιαλεγόμενος ο Διδάσκαλος με έναν πλούσιο νέο που τον προσέγγισε
αναζητώντας την αιώνια ζωή, του διδάσκει τον ακριβή τρόπο της
μαθητείας κοντά Του.
Η κατάκτηση η μάλλον καλύτερα η βιωματική κατάσταση της
αιώνιας ζωής, δεν αποκτάται με την τυπική τήρηση των εντολών αλλά με
την μαθητεία και την ακολούθηση του Χριστού. Εξάλλου, ο Ίδιος ο Κύριος
στον τελευταίο Δείπνο με τους μαθητές Του, κατέστησε σαφές ότι Αυτός
είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.
Επάνω στην οδό αυτή και μόνο που λέγεται Χριστός, ο άνθρωπος
μπορεί να οδηγηθεί στην Βασιλεία των Ουρανών. Κάθε άλλο
παραστράτημα σε οποινδήποτε άλλο παράδρομο οδηγεί στην απώλεια. Η
μαθητεία όμως αυτή βασίζεται σε μία και μόνο προϋπόθεση: την πλήρη
απάρνηση αυτού του κόσμου. Το παράδειγμα των μαθητών Του , οι οποία
εγκατέλλειψαν οικογένειες και περιουσίες δίχως δεύτερη σκέψη και
ακολούθησαν τον Διδάσκαλο.
Ο άνθρωπος αποδεσμευμένος από κάθε τι που τον κρατάει πίσω,
μπορεί να ακολουθήσει τον Κύριο βιώνοντας την πραγματική ελευθερία.
Τα υλικά αυτού του κόσμου αποτελούν βαρίδια που κρατάνε τον
άνθρωπο στατικό στην υπαρξιακή μοναξιά του, μακριά από την κοινωνία
του Θεού.Τον δρόμο προς την τέλεια μαθητεία, έδειξαν με το παράδειγμά
τους οι απόστολοι ως πρωτόκλητοι του Θεανθρώπου είς ακολούθηση
Αυτού. Η πρόσκληση όμως του Κυρίου, δεν αφορούσε μόνο τους αλιείς
αλλά, απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους.
Αυτή την ίδια πρόσκληση του Κυρίου, αποδέχθηκαν αναρίθμητοι
άνθρωποι σε όλες τις εποχές, και αναδείχθηκαν αστέρες στο Ουράνιο
στερέωμα της Εκκλησίας.
Αυτή την ίδια πρόσκληση προς την μαθητεία του Χριστού
αποδέχθηκαν και οι τρείς νεοφανείς Όσιοι της Εκκλησίας, που σήμερα
πανηγυρικώς εορτάζουμε την σύναξη αυτών. Ακολούθησαν την
πρόσκληση προς την τελειότητα που τους απήυθυνε ο Κύριος και
πόθησαν τη μοναχική πολιτεία, εγκαταλείποντας τα πάντα στον κόσμο
αυτό.
Συναχθέντες στο Ιερόν Παλάτιον της Παντανάσσης, κινούμενοι
από αισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης προς το Τίμιον πρόσωπόν Της
και κατασπαζόμενοι την εφέστιον περίπυστον θαυματουργό εικόνα της
Πανυμνήτου Τουρλιανής, ευχαριστήριον ύμνον, εν πρώτοις, προς τον εν
Τριάδι δοξαζόμενον Θεόν αναπέμπομεν.
Ευχαριστήριους λόγους, ωφειλετικώς, απευθύνουμε σε όλους τους
διακονητές, των οποίων ο ιδρώτας αναμιγνύεται με τα δάκρυα των
προαπελθόντων πατέρων, των οποίων οι των ασκητικών αγώνων κόποι
πότισαν ανά τους αιώνες τα χώματα της πνευματικής αυτής Ιεράς
παλαίστρας.
Στη σύνολη, όμως, πρόοδο της Ιεράς μας Μονής, της πνευματικής
της στήριξης και υλικής διεκπεραίωσης, κινητήριος δύναμις και στήριγμα
αποτελεί ο Σεπτός Ποιμενάρχης και σεβαστός μας Πατέρας. Από της
νεανικής του ακόμα ηλικίας ενεδύθει τον αγγελικόν σχήμα εντός της
Ιεράς ταύτης Μονής και έκτοτε αποτελεί τον ανύστακτον φύλακα, τον
ακούραστον εργάτη και τον αφειδώλευτο ημέτερο ευεργέτη.Η εντολή του Θεού προς τον Θεόπτη Μωϋσή « τίμα τὸν πατέρα σου
καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς
γῆς τῆς ἀγαθῆς » μας επιτάσσει, κινούμενοι από υϊκή ευγνωμοσύνη
προς τον πνευματικό μας πατέρα, τον επίσκοπο των θαλασσών και
επιπαφλαζόντων κυμάτων πλέοντα, Σεβασμιότατο κ. Δωρόθεο Β’, να
καταθέσουμε ενα ελάχιστο αντίδωρο της αστείρευτης προς τα πρόσωπα
όλων μας πατρικής του αγάπης.
Ιδιαιτέρως δε, ταύτη την εύσημο ημέρα, κατα την οποία τυγχάνει η
επέτειος της γεννεθίου ημέρας την υμετέρας Σεβασμιότητος. Αυτή η
ημέρα, κατα την οποία ερχόμαστε στον κτιστό αυτό κόσμο, ο οποίος
αποτελεί μία πνευματική παλαίστρα, στην οποία όλοι καλούμαστε να
αγωνιστούμε, αναμένοντας την δια στεφάνου ελαίας στέψη υπό του
Αγωνοθέτου Κυρίου.
Σεβασμιώτατε, στην πνευματική αλυσίδα της Αποστολικής
διαδοχής, πολύτιμος κρίκος προ είκοσι και τεσσάρων ετών, προσετέθη και
η υμετέρα σεβασμιότητα. Το ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου,
ανεγνώρισε στο πρόσωπο του αεικίνητου αρχιμανδρίτου Δωροθέου, τα
ιδιαίτερα χαρίσματα που επέδειξε όλα τα έτη της πλήρως αφοσιωμένης
διακονίας του πλησίον του αειμνήστου μητροπολίτου Σύρου κυρού
Δωροθέου Α’ (Στέκκα).
Ο φέρελπις νέος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος Β’, ο οποίος
χαρακτηριζόταν από το ιδιαίτερο χάρισμα του λόγου,του κηρύγματος
αλλά και της άδολης θυσιαστικής αγάπης του για την Εκκλησία,
ξεπέρασε κατά πολύ τις αναμενόμενες προσδοκίες.
Ο ταπεινός και προσηνής στο φρόνημα και την προσωπική του ζωή
αλλά αρχοντικός και αριστοκρατικός στην παρουσία, επίσκοπος
Δωρόθεος Β’, αποτελεί εδώ και δύο και πλέον δεκαετίες μια διδασκαλία
αρετής για όλους εμάς που αποτελούμε τα πνευματικά του τέκνα.
Ο ομιλών, πολλάκις ευεργετημένος από την αφειδώλευτη αγάπη
του φιλάγαθου επισκόπου Δωροθέου Β’, αποτελεί αδιάψευστος μάρτυς
των φανερών μα και αφανών χαρισμάτων και ευεργεσιών του αεικίνητου
Μητροπολίτου Σύρου.Ποίος άραγε άνθρωπος έκρουσε την θύρα του επισκόπου Δωροθέου
Β’ και δεν έλαβε την συμπαράσταση ή έφυγε άπραγος; Πάντοτε στάθηκε
κοντά στον πονεμένο άνθρωπο, πατέρας, φίλος και αδελφός. Κρυφίως,
χωρίς να επιθυμεί ουδείς να γνωρίζει τις αστείρευτες ευεργεσίες του προς
άπαντας, προστρέχει νυχθημερόν στο προσκέφαλο οιουδήποτε χρήζει
βοηθείας.
Μητροπολίτης και Επίσκοπος με το μεγάλο χάρισμα της
ανεξικακίας. Ουδέποτε αντιτάχθηκε σε πολεμίους του, αλλά πάντοτε
συγχωρεί και προσεύχεται ενώπιον του Φιλανθρώπου Θεού, για τη
σωτηρία απάντων των ανθρώπων. Δεν έμαθε ποτέ να διαχωρίζει τους
ανθρώπους σε φίλους και πολεμίους αλλά με μακροθυμία και αγάπη, η
καρδιά του χωρά τους πάντες.
Είναι ο αεικίνητος Επίσκοπος των Θαλασσών, ο ακούραστος
Καπετάνιος στο πνευματικό και διοικητικό οιακοστρόφιο του πολύνησου
στόλου των νήσων της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Καθώς επιφώσκει η εικοστή πέμπτη επέτειος της εις επίσκοπον
εκλογής Σας Σεβασμιώτατε, με την τίμια ψήφο της Σεπτής Ιεραρχίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος, στο πηδάλιο της ομολογουμένως δύσκολης
πολυνησιακής Μητροπόλεως Σύρου, η ελαχιστότητά μου, καταθέτει ένα
μικρό μα συμβολικό αφιέρωμα στο τίμιο προσωπό σας. Μέσα στα
πλείστα όσα χαρίσματα που πλουσιοπαρόχως η χάρις του Θεού σας
επροίκησε, κατά γενική ομολογία πάντων, το χάρισμα του λόγου σας
κατέστησε ως αρχιμανδρίτη αλλά και ως Επίσκοπο, έναν χαρισματικό
Ιεροκήρυκα του Ευαγγελίου.
Δια τούτο, το συγγραφικό πόνημα « Ουκ εάσω υμάς ορφανούς », το
οποίο αποτελεί σταχυολόγημα κηρυγμάτων του ενιαυτού, τα οποία
εκφωνήθησαν στην ημετέρα Ιερά Μονή, αφιερούται με υϊκή αγάπη στην
εικοσιπενταετή σας επισκοπική διακονία.
Ωσαύτως, ως αδελφότητα της Ιεράς Μονής Τουρλιανής, η οποία
καυχάται διότι η υμετέρα Σεβασμιότητα αποτελεί μέλος αυτής, καθώς
προ σαράντα οκτώ ετών ελάβατε στο Ιερό αυτό Καθολικό τη μοναχική
σας κουρά, επιθυμούμε να αφιερώσουμε στο τίμιο πρόσωπό σας, την
αίθουσα του Αρχείου την οποία και μετ’ ολίγον θα εγκαινιάσουμε.Η αίθουσα αυτή θα αποτελεί το πνευματικό θησαυροφυλάκειο της
Μονής, καθώς εκεί θα φυλάσεται η σύνολη πνευματική της πορεία.
Αποτελεί ιδιαιτέρα τιμή η εκ μέρους σας προσφορά των αρχιερατικών
αμφίων , τα οποία ενδυθήκατε την ημέρα της εις επίσκοπον χειροτονίας
σας.
Θα κοσμούν την αίθουσα του Αρχείου της Ιεράς Μονής και θα
επευλογούν την Ιερά αυτής αδελφότητα, ευχόμενοι να επαυξάνεται προς
δόξαν Θεού.
Ευχαριστίες οφείλουμε για την ευεργεσία προς την Ιερά Μονή,
στον κο Γεώργιο Γιάσογλου, χάρη στου οποίου την ευγενή χορηγία,
διεκπεραιώθηκε και υλοποιήθηκε η ανακαίνιση και η κατασκευή του
χώρου που θα στεγάσει την αίθουσα του Αρχείου.
Οι τρείς Όσιοι Πατέρες, Παϊσιος, Ιάκωβος και Πορφύριος, αγαπητοί
αδελφοί, παρότι έζησαν πολλούς αιώνες μετα την έλευση του Χριστού,
εντούτοις δέχθηκαν χωρίς προϋποθέσεις την ακουλούθησή Του. Αυτός
και μόνο είναι ο δρόμος που οδηγεί στην τέλεια μαθητεία του Χριστού.
Τότε μόνο μπορεί ο άνθρωπος να ακούσει τον λόγο του Κυρίου:
« πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα
ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου,
ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. »
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε ο Αγιασμός της αίθουσας που στεγάζει το Αρχείου της Μονής και, τη εμπνεύσει του Ηγουμένου, ονομάστηκε «Δωρόθεος Β’ Πολυκανδριώτης» και έγινε η παρουσίαση του Βιβλίου του Ηγουμένου «Ουκ Εάσω υμάς ορφανούς», με κηρύγματα όλου του εκκλησιαστικού έτους.
Το βιβλίο αφιερώθηκε στον Σεβασμιώτατο κ. Δωρόθεο Β’.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β’ εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε όλους και ιδιαίτερα τον Ηγούμενο Αλέξιο Παπαδόπουλο, τον οποίο απεκάλεσε «καλό τέκνο του» και τον συνεχάρη για το επιτελεσθέν και επιτελούμενο σημαντικό ποιμαντικό και ανακαινιστικό έργο του.
