Η ζωγραφική αποτελεί έναν μοναδικό τρόπο έκφρασης και δημιουργικότητας. Κάθε ζωγραφιά μιλάει. Στη ζωγραφική ο άνθρωπος μπορεί και αποτυπώνει τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του.
Τα άτομα με σωματική αναπηρία ανέπτυξαν ένα σπουδαίο ταλέντο. Κατάφερναν να ζωγραφίζουν με το στόμα και το πόδι. Όχι μόνο μπόρεσαν να ανταποκριθούν στη συγκεκριμένη πρόκληση αλλά διέπρεψαν σε μεγάλο βαθμό. Σημαντικό ορόσημο για την ανάδειξη ατόμων με τις συγκεκριμένες ικανότητες ζωγραφικής ήταν η Διεθνής Ένωση Καλλιτεχνών που ζωγραφίζουν με το Στόμα και το Πόδι. Η Ένωση απαρτίζεται από άτομο με σωματική αναπηρία με καλλιτεχνική έφεση και ζήλο για τη ζωγραφική. Προσπάθησαν μέσω της Ένωσης να αποκομίσουν οικονομικά οφέλη, εφόσον οδήγησαν τα έργα τους σε πωλήσεις. Ακόμη, δεν περιορίστηκαν μόνο στο να πάρουν αλλά προτίμησαν και να δώσουν. Γνωστός εκφραστής στην Ελλάδα της ζωγραφικής με το στόμα είναι ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης.
Ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης γεννήθηκε το 1950 στον Πετεινό της Ξάνθης. Έχει εκ γενετής κινητική αναπηρία στο πόδι και στα χέρια. Ζωγραφίζει με το στόμα και από το 1970 είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Αναπήρων Καλλιτεχνών (V.D.M.F.K.) που εδρεύει στο Λιχτενστάιν. Η Ένωση διοργανώνει εκθέσεις με έργα καλλιτεχνών που ζωγραφίζουν με το στόμα ή το πόδι, συμβάλλοντας έτσι στην ανεξάρτητη διαβίωση των μελών της. Μέσα από τις δραστηριότητες της Ένωσης του δόθηκε η δυνατότητα να συμμετάσχει σε πάρα πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, να πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις, να διακριθεί σε διεθνείς καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς, να συναντήσει προσωπικότητες της εγχώριας και διεθνούς πολιτικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής σκηνής. Σημαντικές στιγμές στην καριέρα του αποτελούν η συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο το Δεκέμβριο του 1994, η συμμετοχή του σε ομαδική έκθεση στη Βιέννη τον Απρίλιο του 1997 και η ατομική του έκθεση υπό την αιγίδα του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το Σεπτέμβριο του 1997. Τα έργα του, απαράμιλλης αξίας, είναι εμπνευσμένα από ανθρώπινες μορφές, ιστορίες, φυσικά τοπία αλλά και τα όνειρα του. Από την ενασχόληση αυτή αντλεί αισιοδοξία και χαρά για τη ζωή, την οποία και αποτυπώνει με λαδομπογιές στα έργα του. Ο Ηλιάδης είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες.
Η σωματική ιδιατερότητα πολλές φορές ρίχνει τους ανθρώπους. Τους στενοχωρεί..Φυσικά αυτό είναι αποτέλεσμα της στάσης των άλλων απέναντι του. Ο Θεός άλλωστε σε καμία των περιπτώσεων δεν διαχωρίζει τα πλάσματά του ….μας δίνει σε όλους μας χαρίσματα και χρέος μας είναι να τα καλλιεργήσουμε .
Σταθμός της ζωής του όπως μας λέει με καταλυτική σημασία για τη ζωή του, στάθηκε η επαφή του το 1967 με τη Διεθνή Ένωση Αναπήρων Καλλιτεχνών, που εδρεύει στο Λιχτενστάιν.
Ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης έχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο εξωτερικό και διακρίνεται για το έργο του.
Σήμερα, ο Τριαντάφυλλος Ηλιάδης είναι καταξιωμένος καλλιτέχνης. Είναι παντρεμένος και έχει δύο κόρες. Βραβευμένος το 1998 από την Ακαδημία Αθηνών, «για τη δύναμη της θέλησης και την ποιότητα της δουλειάς του», με δεκάδες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στο ενεργητικό του. Επίσης μεταξύ άλλων το Δεκέμβριο του 1994 έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ Βαρθολομαίο.
Εχει πραγματοποιησει Εκθέσεις στην Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές της χωρας μας …
Πάρα πολλές οι βραβεύσεις του…Πάρα πολλά τα βραβεία …
Η τέχνη συνεχίζει να δημιουργείται και να διδάσκεται από τη ζωή ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Εξαιρετικό παράδειγμα ο εν λόγω ζωγράφος ο οποίος μας εξέπληξε για μία ακόμη φορά με μία σειρά από έργα που εμπνεύστηκε και δημιούργησε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Δύο από τα μοναδικά έργα του, φωτογραφίες των οποίων μας έστειλε, απεικονίζουν την αγάπη για τη ζωή, τη φύση και τον άνθρωπο όπως ο ίδιος την οραματίζεται. Ένα κόσμο απλό, ζεστό, ανθρώπινο, μακριά από τις «παρεμβολές» της τεχνολογίας.
Στον ένα πίνακα απεικονίζεται ένα πουλί σε κλαδί (ένας μυγοχάφτης της συνομοταξίας muscicapa scriapa), το οποίο στέκεται όρθιο και στητό στα ακάλυπτα σημεία και εφορμά στα έντομα που περνούν από μπροστά του. Είναι μία εικόνα που παραπέμπει στην κανονικότητα που σιγά-σιγά επιστρέφει στη ζωή μας όπως η άνοιξη μετά από το «χειμώνα» της πανδημίας, καθώς ο κ. Ηλιάδης απεικονίζει έναν καλοκαιρινό «επισκέπτη» ο οποίος έρχεται στην πατρίδα μας το Μάρτιο και φεύγει τον Οκτώβριο. Αυτόν τον «επισκέπτη» μπορούμε να τον απαντήσουμε και στην πόλη μας.
Στον άλλο πίνακα απεικονίζεται μία καθημερινή εικόνα βγαλμένη από τις αναμνήσεις του ζωγράφου: είναι μία εικόνα από μία λαϊκή αγορά μιας περασμένης εποχής με το ζύγι, τους βιοπαλεστές και τους πραματευτάδες. Μία εικόνα που παραπέμπει σε μια εποχή δύσκολη αλλά απλή.
Κύριε Τριαντάφυλλε ευχαριστούμε που οομοραφίνεται τον κόσμο μας
