Η Χίος είναι ένα νησί πλούσιο σε έθιμα και παραδόσεις. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, προς τα βόρεια του νησιού, βρίσκεται η περιοχή του Βροντάδου. Μια περιοχή που η συντριπτική πλειοψηφία των ανδρών ήταν και είναι ναυτικοί, πλοιοκτήτες, άνθρωποι της θάλασσας. Μια περιοχή που λατρεύει τον Άγιο Νικόλα της, καθώς επί γενιές εκεί εναποθέτει τις ελπίδες της για την υγεία και τα καλά ταξίδια των ανθρώπων της. Από τα πολύ παλιά χρόνια τα παιδιά έβγαιναν και έλεγαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων, με μεράκι, με “συνορισιό”, κατά ομάδες ή μεμονωμένα και τραγουδούσαν όλη την ιστορία των Χριστουγέννων όπως την ακούμε στα Ευαγγέλια των Μεγάλων Ωρών, για τους Αγγέλους, για τους ποιμένες, για τους Μάγους και για τον Ηρώδη. Στις μέρες μας αυτά τα κάλαντα σπανίζουν, αλλά πάντα υπάρχουν κάποιοι Βρονταδούσοι που μας τα θυμίζουν… Πέτρος Μαθιούδης – Τραγούδι Δημήτρης Κοντός – Λαούτο Θωμάς Παραδείσης – Κανονάκι
© Κωνσταντίνος Μιλ. Αναγνώστου
Κάλαντα Χριστουγέννων Ερυθραίας Μικράς Ασίας
© Κωνσταντίνος Μιλ. Αναγνώστου
Το έθιμο της φάτνης στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βροντάδου
Ένα μοναδικό έθιμο γίνεται παραμονές Χριστουγέννων στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου Βροντάδου στη Χίο. Οι ενορίτες φτιάχνουν μία μεγάλη φάτνη με κλαδιά ελιάς και φοίνικα εντός του Ιερού Ναού για να αναπαραστήσουν το σπήλαιο της γεννήσεως του Χριστού μας. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό έθιμο που ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες το έθιμο έφερε στον Άγιο Γεώργιου Βροντάδου ένας Ιερομόναχος από τα Ιεροσόλυμα. Οι Βρονταδούσοι συνεχίζουν το έθιμο αυτό μέχρι τις μέρες μας.
© Κωνσταντίνος Μιλ. Αναγνώστου