1922 – 2022
ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
Νέα Ιωνία – Βόλος
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ
Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Νέας Ιωνίας
«Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος»
Πολιτιστικός Σύλλογος Μικρασιατών Ν. Ιωνίας Μαγνησίας «ΤΟ ΕΓΓΛΕΖΟΝΗΣΙ»
Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «ΙΩΝΕΣ»
Σύλλογος Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «Μνήμες Προσφύγων»
Συμμετέχουν ΟΛΟΙ οι Συλλογικοί προσφυγικοί φορείς της Μαγνησίας
με την στήριξη του Δήμου Βόλου και της Περιφέρειας Θεσσαλίας
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2022, ώρα 21.00 στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας Δήμου Βόλου
Ο Ελληνισμός τιμά φέτος τη θλιβερή επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής και του ξεριζωμού των προγόνων μας από τις πατρογονικές του εστίες στη Μικρά Ασία. Ιδιαιτέρως όμως την τιμούμε εμείς εδώ στη Νέα Ιωνία, στη Μαγνησία, καθώς πολλοί από τους συμπολίτες μας έλκουν την καταγωγή τους από την ποτισμένη με το αίμα των Αγίων αλλά και των απλών ανθρώπων, γη της Μικράς Ασίας, που οι γονείς τους και οι παππούδες τους ήλθαν από εκεί πρόσφυγες, διωγμένοι, ταλαιπωρημένοι, χωρίς να έχουν τίποτε μαζί τους, και αγωνίσθηκαν για να σταθούν και πάλι όρθιοι και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Μάλιστα υπάρχουν και κοινότητες που τα ονόματά τους παραπέμπουν στη Μικρασιατική καταγωγή των κατοίκων τους, που με την παρουσία τους, με τον πολιτισμό που μετέφεραν, με τα ήθη και τα έθιμά τους, με το ανοικτό πνεύμα τους πλούτισαν την τοπική παράδοση της Μαγνησίας, που τους υποδέχτηκε και συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξη και στην πρόοδο. Κι όχι μόνο είχαν παρουσία, αλλά και άκμασαν και άνθισαν σε κάθε εποχή, όπως μαρτυρούν τα επιτεύγματά τους, που κατόρθωσαν να φτάσουν μέχρι τις μέρες μας.
Με τον δικό τους αυτό τρόπο, συμμετέχουν στις τιμητικές εκδηλώσεις για το 2022, όπου συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και τον βίαιο και αναγκαστικό ξεριζωμό των Ελλήνων της ευρύτερης περιοχής της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.
Τον κύκλο αυτών των δράσεων και εκδηλώσεων, που άρχισαν τον περασμένο Μάρτιο και συνεχίζονται με διαρκώς αυξανόμενη ένταση, διοργανώνει η Νέα Ιωνία του Βόλου, με επίκεντρο το σύμβολό της, την Ευαγγελίστρια, με την ευκαιρία της σημαντικής αυτής επετείου, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, δια του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας και του φορέα της στον Πολιτισμό, «Μαγνήτων Κιβωτός, για τη διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», και οι Μικρασιατικοί Σύλλογοι της Νέας Ιωνίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μικρασιατών Ν. Ιωνίας Μαγνησίας «ΤΟ ΕΓΓΛΕΖΟΝΗΣΙ», η Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «ΙΩΝΕΣ» και ο Σύλλογος Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «Μνήμες Προσφύγων». Στο ενιαίο αυτό συλλογικό πρόγραμμα που ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο και καλύπτει όλο το επετειακό έτος 2022 με εκδηλώσεις Μνήμης, θρησκευτικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές.
Την Πέμπτη 7 Ιουλίου 2022 και ώρα 21.00 στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μικρασιατών Ν. Ιωνίας Μαγνησίας «ΤΟ ΕΓΓΛΕΖΟΝΗΣΙ», διοργανώνει εκδήλωση λόγου, μουσικής και χορού με τίτλο “Δυο πόρτες έχει η ζωή” αφιερωμένη στη ζωή και το έργο της Μικρασιάτισσας λαϊκής στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Βέβαια “Το Εγγλεζονήσι”, έχει πολλά βασίσει στην συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και Βόρειων Σποράδων, το τμήμα πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου, πέραν των βασικών φορέων της διοργάνωσης.
Το αφιέρωμα στην μεγάλη Μικρασιάτισσα στιχουργό ΕΥΤΥΧΊΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, περιλαμβάνει εικόνα, λόγο, μουσική και χορό.
Συμμετέχουν οι: Νατάσα Στεφάνου (Ευτυχία), Πάτρα Πρίγκου (Ρέα, εγγονή Ευτυχίας), Νίκος Σαλπαδήμος ( Λευτέρης Παπαδόπουλος)
Γιάννης Παπανικολάου (Α’ αφηγητής), Λίλιαν Χρήστου (Β’ αφηγήτρια).
Τα Χορευτικά τμήματα εφήβων και ενηλίκων του Συλλόγου.( Υπεύθυνη η Βιργινία Χρήστου).
Οι μουσικοί : Μάγδα Ακρίβου( φωνή), Δημ. Καραντάνας
(πλήκτρα), Δημ Κανάβας (μπουζούκι)
Αντώνης Βούλγαρης (κιθάρα),
Στέφανος Τραγουδάρας(ακορντεόν).
Επιμέλεια κειμένων:
Ευρυδίκη Βεργή, Ουρανία Σταματιάδου
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου γεννήθηκε το 1893 στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας. Φοίτησε στο Γυμνάσιο της Σμύρνης και απέκτησε πτυχίο δασκάλας. Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, έρχεται στην Αθήνα, όπου αντί για δασκάλα δούλεψε ως ηθοποιός και δοκίμασε την τύχη της στο θέατρο. Στην προσωπική της ζωή ήταν μια συναρπαστική και αντιφατική γυναίκα με τα πάθη και τις αδυναμίες της, που δεν συμμορφώθηκε με κανόνες. Είναι η πρώτη Ελληνίδα στιχουργός που έβαλε τη σφραγίδα της στην ιστορία του Ελληνικού τραγουδιού. Έχει κατακτήσει τη δική της ξεχωριστή θέση στο λαϊκό τραγούδι. Διέπρεψε ως στιχουργός, κυρίως τη δεκαετία του 1950, υπογράφοντας τους στίχους αξέχαστων τραγουδιών που είχαν μελοποιήσει συνθέτες σαν τον Βασίλη Τσιτσάνη (Πήρα τη στράτα κι έρχομαι, Γκιουλμπαχάρ κ.ά.), τον Μανώλη Χιώτη (Ηλιοβασιλέματα, Περασμένες μου αγάπες κ.ά.), τον Απόστολο Καλδάρα (Στ’ Αποστόλη το κουτούκι, Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα, Όνειρο απατηλό κ.ά.), τον Μάνο Χατζιδάκι (Είμ’ αετός χωρίς φτερά), τον Σταύρο Ξαρχάκο (Τι έχει και κλαίει το παιδί), και πολλούς άλλους συνθέτες. Έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιανουαρίου του 1972.
