ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ
«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον…». Σήμερα ἀρχίζει ἕνα καινούργιο κεφάλαιο τῆς σωτηρίας ὅλων μας. Γιατί ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ μεταφέρει στήν ἁγνή Κόρη τῆς Ναζαρέτ τό μήνυμα ὅτι αὐτή ἐπελέγη ὡς δοχεῖον χάριτος, νά πραγματοποιηθεῖ στά σπλάχνα της τό ἀπ’ αἰῶνος μυστήριο. Ποιό εἶναι αὐτό; Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ νά γίνει Υἱός τῆς Παρθένου.
Δέν ξέρω, ἀδελφοί μου, ἐάν μποροῦμε στό μικρό μας μυαλουδάκι νά χωρέσουμε τόν Ἀχώρητο. Ἐάν μποροῦμε νά κατανοήσουμε τό ὑπερθαύμαστο αὐτό θαῦμα, ὅτι ἕνας Θεός γεννᾶται στά σπλάχνα μιᾶς Παρθένου, γιά νά πραγματοποιηθεῖ ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τώρα πραγματοποιεῖται ἡ ὑπόσχεση πού εἶχε δώσει ὁ Θεός στόν πεσμένο ἄνθρωπο, στούς πρωτοπλάστους. Δέν τούς ἄφησε χωρίς ἐλπίδα. Ἔπεσαν, τά ἔχασαν ὅλα, βρέθηκαν στήν ἐξορία, ἀλλά τούς εἶπε ὅτι θά στείλει Ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος θά συντρίψει τήν κεφαλή τοῦ ὄφεως.
Εἴδατε πῶς ὑποδέχεται τό θαῦμα ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος; Ἀμφισβητεῖ, ἀμφιβάλλει, ἀρνεῖται, ἐπαναστατεῖ. Πῶς εἶναι δυνατόν νά συμβεῖ αὐτό; Ἀλλά ὅταν ἔχουμε ἐκπεφρασμένο τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα συγκεκριμένο γεγονός, ὁ ἄνθρωπος ὑποκύπτει στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου» (Λουκ. α΄ 38).
Κανένας δέν μπορεῖ νά πάει κόντρα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Σκληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζειν» (Πράξ. κστ΄ 14). Ὅποιος πάει κόντρα καί ἀντίθετα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, κλωτσάει στά καρφιά. Τά καρφιά δέν θά πληγωθοῦν, ἀλλά τά πόδια θά ματώσουν. Ὑποτασσόμαστε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅσο κι ἄν εἶναι σκληρό καί ὀδυνηρό, καί τότε εὔκολα θά ξεπεράσουμε τίς δύσκολες καταστάσεις.
Τό θαῦμα τοῦ ’21
Ἀλλά ἡ 25η Μαρτίου εἶναι συγχρόνως καί ἐθνική ἑορτή, ἕνα ἄλλο θαῦμα. Γιατί εἶναι θαῦμα; Θαῦμα εἶναι ἡ ἀναστολή τῶν νόμων τῆς φύσεως καί ἡ λειτουργία τῶν ὑπερφυσικῶν στοιχείων, τῶν ὑπερφυσικῶν νόμων. Οἱ φυσικοί νόμοι λένε ὅτι δέν μπορεῖ μιά χούφτα Ἑλλήνων νά κάνουν Ἐπανάσταση ἐναντίον τῆς τεράστιας Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, τήν ὁποία ἔτρεμαν καί οἱ μεγάλες καί ἰσχυρές δυνάμεις.
Γι’ αὐτό, ὁ μισέλληνας πολιτικός τῆς Αὐστρίας, ὁ Μέττερνιχ, γελοῦσε, ὅταν τοῦ εἶπαν ὅτι οἱ Ἕλληνες ἔκαναν Ἐπανάσταση. «Ἐπανάσταση; Ποιοί; Ὑπάρχουν Ἕλληνες; Ὑπάρχει Ἑλλάδα;», ἔλεγε. Σηκώθηκε ἀπό τό γραφεῖο του καί ἔψαχνε στόν χάρτη νά βρεῖ τήν Ἑλλάδα. Μπορεῖ νά μήν τήν εἶχαν στόν χάρτη, ἀλλά ἡ Ἑλλάδα ὑπῆρχε στίς καρδιές τῶν Ἑλλήνων. Γι’ αὐτό καί τήν ἀνέστησαν. Πῶς; Ἔχοντας δυό ἰσχυρά προσόντα, δυό ἰσχυρές δυνάμεις: Τήν πίστη στόν Θεό καί τήν ἀγάπη στήν Πατρίδα.
Ποιοί ἦταν αὐτοί πού ἀνέστησαν τό γένος μας; Ἦταν οἱ κληρικοί, ἦταν οἱ Πατριάρχες, ἦταν οἱ ἐπίσκοποι, ἦταν οἱ ἱερωμένοι, ἦταν τά Κρυφά Σχολειά, ἦταν οἱ ἱεροί ναοί, οἱ τόποι πού μέσα σ’ αὐτούς, ἄνθρωποι πού πίστευαν στόν Θεό καί στήν Πατρίδα, γαλουχοῦσαν τά ἑλληνόπουλα, τά μάθαιναν ἑλληνικά γράμματα καί φύτευαν μέσα τους τήν ἀγάπη πρός τήν Πατρίδα καί τόν πόθο καί τή λαχτάρα γιά τή λευτεριά.
Ἡ πίστη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ’21
Ἦταν βαρύς ὁ ὀθωμανικός ζυγός. Καί ὅταν πλέον ἔφθασε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, δέν μποροῦσε κανείς νά ἐμποδίσει τούς Ἕλληνες. Καί μέ τόν ὅρκο «Ἐλευθερία ἤ θάνατος» ὅρμησαν στόν ἀγώνα γιά τή λευτεριά, ἕναν ἀγώνα κατά τοῦ ξένου κατακτητοῦ, ἕναν ἀγῶνα ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος, ἕναν ἀγώνα δίκαιο. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός τόν ἔστεψε μέ νίκες. Ἕντεκα Πατριάρχες κατακρεουργήθηκαν ἀπό τόν τοῦρκο δυνάστη. Ἄλλοι ἑκατό καί πλέον ἀρχιερεῖς ὑπῆρξαν θύματα τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ ’21. Ἕξι χιλιάδες ἱερωμένοι κατεσφάγησαν.
Ποιά ἄλλη Ἐκκλησία ἔχει νά μᾶς ἐπιδείξει τέτοια θυσία καί τόσα αἵματα; Καί ἔρχονται τά νεώτερα παιδιά τῆς Ἑλλάδος νά τήν πετροβολήσουν, νά τή διασύρουν, νά τή θέσουν στό περιθώριο, νά τήν κάνουν μούμια. Νά μήν ἔχει λόγο παρρησίας, νά μήν ἔχει λόγο ὑπάρξεως μέσα στόν ἑλληνικό λαό. Καί εὔχομαι ποτέ νά μή μιλήσει ἡ Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ γιά τό γένος μας καί γιά τό λαό μας καί γιά τούς ἡγέτες μας.
Οἱ ἥρωες τοῦ ’21, ἀδελφοί μου, εἶχαν ζωντανή πίστη. Ὅταν πῆραν τά ὅπλα εἶπαν πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ὕστερα ὑπέρ Πατρίδος. «Ὁ Θεός ὑπέγραψε τή νίκη τῆς Ἑλλάδος καί δέν παίρνει πίσω τήν ὑπογραφή του», ἔλεγε ὁ Κολοκοτρώνης.
Αὐτό, ἀδελφοί μου, εἶναι τό δεύτερο θαῦμα: Ὅτι μιά χούφτα Ἕλληνες, ἕνας λαός καθημαγμένος καί μέσα ἀπό τά ἐρείπια βγαλμένος, πάλεψε μ’ ἕναν γίγαντα καί ἔστησε αὐτό τό κράτος, αὐτήν τήν Πατρίδα.
Ἑνωμένοι καί ἀδελφωμένοι
Αὐτό τό θαῦμα τῆς Παλιγγενεσίας δέν εἶναι ἀποτέλεσμα ἑνός ἀνθρώπου, δέν εἶναι ἀποτέλεσμα μόνο τῶν κληρικῶν, ἀλλά ὁλόκληρου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Οἱ κληρικοί ἀνταποκρίνονται, προσφέρονται καί θυσιάζονται. Ἀλλά καί ἡ νεότητα ἔκλεισε τά βιβλία της, ἐγκατέλειψε τά σχολεῖα της καί ἀνταποκρίθηκε στό σύνθημα: «Ἐλευθερία ἤ θάνατος!». Ἡ νεολαία εἶναι ἐκείνη πού σχηματίζει τόν Ἱερό Λόχο καί πέφτει μαχόμενη στό Δραγατσάνι.
Ἡ νεότητα ἀνταποκρίνεται, ἀλλά συγχρόνως καί οἱ γυναῖκες δίνουν τή μάχη καί τή μαρτυρία. Ἡ Μπουμπουλίνα, οἱ Σουλιώτισσες, οἱ γυναῖκες τοῦ Ζαλόγγου, ἡ Μαντώ Μαυρογένους καί τόσες ἄλλες ὀνομαστές, γνωστές καί ἄγνωστες γυναῖκες, δίνουν τό παρών, μάχονται ὡς ἄνδρες καί καταβάλλουν τόν ὀβολό τους σέ αἷμα καί σέ θυσία γιά τή λευτεριά τῆς Πατρίδος μας.
Καί δέν εἶναι μόνον οἱ γυναῖκες, εἶναι καί οἱ δάσκαλοι τοῦ γένους μας, οἱ ὁποῖοι ἐργάσθηκαν καί προσέφεραν καί αὐτοί τή ζωή τους, γιά νά δοῦμε τό γένος μας ἐλεύθερο.
Ὅλοι προσέφεραν στόν ἀγώνα τῆς ἐλευθερίας τοῦ Ἔθνους μας. Δέν ἦταν ταξικός ὁ ἀγώνας. Δέν ἦταν ἐπανάσταση τῶν φτωχῶν ἐναντίον τῶν πλουσίων. Ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἦσαν στόν ἀγώνα, ἑνωμένοι καί ἀδελφωμένοι. Καί πιστεύοντες στόν Θεό, νίκησαν τόν ἐχθρό, ὥστε νά ἀπολαμβάνουμε ἐμεῖς σήμερα τῶν δωρεῶν τῆς ἐλευθερίας καί νά ἔχουμε κράτος μέ ὀρθόδοξο φρόνημα καί μέ ἑλληνικές βάσεις. Γιατί Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνισμός εἶναι νύχι μέ κρέας, εἶναι ἀλληλένδετα συνδεδεμένα καί ὅποιος θά τολμήση νά τά χωρίσει, θά διαπράξει τό μεγαλύτερο ἔγκλημα εἰς βάρος τῆς φυλῆς μας.
Χαρῆτε, Ἕλληνες!
Αὐτά τά δυό μηνύματα λοιπόν, τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῆς Ἑλλάδος, εἶναι ἑνωμένα. Γι’ αὐτό, χαρῆτε, ἀδέλφια! Χαρῆτε, Χριστιανοί! Χαρῆτε, Ἕλληνες! Χαρῆτε τή λευτεριά σας, χαρῆτε τό φῶς, χαρῆτε τήν ἀλήθεια, χαρῆτε τήν ἀγαπημένη μας Πατρίδα, τήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα, τήν Ἑλλάδα.
Μέ εὐγνωμοσύνη στεκόμαστε μπροστά στήν γλυκειά μας Παναγία καί στούς ἀγωνιστές τῆς ἐλευθερίας μας καί παρακαλοῦμε τόν Ὕψιστο Θεό νά δώσει καί στίς ἡμέρες μας ἡγέτες πού νά πιστεύουν στόν Θεό, νά κρατοῦν πιστά τήν Ὀρθοδοξία, νά ὑπηρετοῦν τό γένος μας καί νά διακονοῦν αὐτόν τόν λαό πού εἶναι ἄξιος καλυτέρας μεταχειρίσεως καί ἀντιμετωπίσεως. Εἴθε ὁ Θεός νά ἀκούσει τούς πόθους μας, τίς λαχτάρες μας καί τίς δεήσεις μας. Ἀμήν.
