Η Ελένη Σκούρα γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 21 Δεκεμβρίου του 1896, στην πόλη του Βόλου, όπου και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Το πατρικό της όνομα ήταν Παπαχρήστου.
Το 1915 μετέβη και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε φωνητική μουσική, ενώ το 1950 έλαβε και πτυχίο της Νομικής, δικηγορώντας στη συνέχεια στην ίδια πόλη με τον σύζυγό της, δικηγόρο, Δημήτριο Σκούρα.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Στέγης της Φαλαγγίτισσας και της Φανέλας του Στρατιώτη, επιδεικνύοντας πλούσια κοινωφελή και πατριωτική δράση, ιδιαίτερα κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και στη Γερμανική Κατοχή. Όμως, δεν άργησε να έρθει η σύλληψή της από τους Γερμανούς, το καλοκαίρι του 1942.
Φυλακίστηκε μαζί της και ο σύζυγος της και ο αδερφός της, Απόστολος Παπαχρήστου.
Η έναρξη της πολιτικής της καριέρας
Η πολιτική της καριέρα ξεκινάει το 1951, όταν αναμιγνύεται στα κοινά με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού στη Θεσσαλονίκη. Μόλις το 1952 οι γυναίκες στην Ελλάδα απέκτησαν δικαίωμα ψήφου. Έτσι, το 1953 ως υποψήφια του κόμματος του Παπάγου, εξελέγη ως η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής στο νομό Θεσσαλονίκης.
Τα αποτελέσματα εκείνης της εκλογής ήταν: Ελένη Σκούρα (Ε.Σ): 47.112 ψήφοι, 33,62%, Ιωάννης Πασαλίδης (ΕΔΑ): 43.034 ψήφοι, 30.64%, Βιργινία Ζάννα (Κέντρο): 24.046 ψήφοι, 24,16%.
Έντονη η δράση της σε κοινωνικά θέματα
Όταν ορκίστηκε, στις 31 Ιανουαρίου του 1953, ο Πρόεδρος της Βουλής, Ιωάννης Μακρόπουλος, την αποκάλεσε «κυρία βουλευτίδα», προκαλώντας προβληματισμό αν θα καθιερωνόταν ο όρος για τις γυναίκες του Κοινοβουλίου.
Η θητεία της έληξε το 1956 έχοντας δραστηριοποιηθεί πρωτίστως σε κοινωνικά και γυναικεία ζητήματα.
Η Σκούρα τιμήθηκε με το στρατιωτικό μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων, καθώς και με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος Ευποιίας. Ωστόσο, ποτέ δεν έλαβε την τιμητική σύνταξη που της είχαν υποσχεθεί μετά το θάνατο του συζύγου της, με αποτέλεσμα να πουλήσει τα μετάλλια ώστε να μπορέσει να επιβιώσει, καταφεύγοντας έτσι στο Χαρίσειο Γηροκομείο της Θεσσαλονίκης.
Έφυγε από τη ζωή στις 4 Φεβρουαρίου του 1991, σε ηλικία 95 ετών, ενώ η γενέτειρά της, ο Βόλος, την τίμησε για την συνολική της προσφορά τοποθετώντας προτομή της στο προαύλιο του Δημαρχείου.