Σήμερα είναι μια μέρα περισυλλογής και στοχασμού. Η 29η Μαΐου 1453 αποτελεί μια από τις πιο δραματικές και καθοριστικές στιγμές της ιστορίας του Ελληνισμού. Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς και η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σηματοδότησε το τέλος μιας χιλιόχρονης πολιτισμικής, θρησκευτικής και πολιτικής παρουσίας του Ελληνισμού στον ιστορικό του χώρο.
Η πτώση της Πόλης δεν ήταν απλώς η απώλεια μιας πρωτεύουσας· ήταν η απώλεια ενός πολιτισμού, ενός τρόπου ζωής, μιας πίστης σε ένα ιδανικό που ένωνε πνευματικά και πολιτισμικά Ανατολή και Δύση.
Για τους Έλληνες, η Άλωση της Κωνσταντινούπολης δεν είναι μόνο θρήνος. Η ιστορία μας διδάσκει πως η διχόνοια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας.
Η γλώσσα, η πίστη, η παράδοση, το φρόνημα επιβίωσαν μέσα στους αιώνες σκλαβιάς. Η πολιτιστική μας κληρονομιά είναι δύναμη αντίστασης και επιβίωσης.
Η Βυζαντινή Παιδεία άφησε ανεξίτηλα σημάδια στον ευρωπαϊκό και ορθόδοξο πολιτισμό.
Σήμερα, τιμώντας αυτή την επέτειο, δεν παραδινόμαστε στη μελαγχολία.
Η Πόλη μπορεί να έπεσε, αλλά το πνεύμα της ζει. Και θα ζει όσο υπάρχουν Έλληνες που θυμούνται, τιμούν και αγωνίζονται.
