ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΑΪΟΥ
«Ἄσε, τί θά κάνουμε δέν ξέρω, δίνουμε ἐξετάσεις φέτος, Πανελλήνιες σοῦ λέω…», ἔλεγε μιά φίλη γιά τόν γιό της, πού φέτος εἶναι στήν Γ΄ Λυκείου. Τό ἄγχος καί ὁ πανικός φαινόταν στόν τρόπο πού μιλοῦσε καί στό πρόγραμμα πού προσπαθοῦσε νά καταστρώσει γιά τίς μέρες τῶν ἐξετάσεων. Τί φαγητά νά μαγειρέψει, κάθε πότε νά τοῦ δίνει χυμό, φροῦτα, καφέ, ἐνισχυτικά μνήμης ἤ καί ἁπλῶς νά πηγαίνει νά τοῦ χαϊδεύει λίγο τά μαλλιά, ἔτσι γιά συμπαράσταση.
Δέν εἶναι ὑπερβολικά αὐτά. Λίγο-πολύ ὅσοι ἔχουμε παιδιά στό Γυμνάσιο καί Λύκειο ζοῦμε ἀνάλογες καταστάσεις καί ἰδιαίτερα μέ τίς Πανελλήνιες. Δέν εἶναι ὅμως αὐτός ὁ ἐνδεδειγμένος τρόπος ν’ ἀντιμετωπίσουμε τό ὅλο θέμα.
Κατ’ ἀρχάς δέν «δίνουμε» ἐξετάσεις, ἀλλά τό παιδί δίνει. Ἴσως μέ τό α’ πληθυντικό πρόσωπο θέλουμε νά δείξουμε συμπαράσταση στήν ἀγωνία καί τή δυσκολία του. Ἀναρωτηθήκαμε μήπως μέ αὐτόν τόν τρόπο τοῦ μεταδίδουμε καί τό δικό μας ἄγχος;
Τό ἄγχος εἶναι ἀπαραίτητο νά ὑπάρχει γιά νά μᾶς κρατᾶ σέ ἐγρήγορση καί νά μᾶς παρακινεῖ νά προχωροῦμε στόν στόχο μας. Ἔχει ἀρνητικά ἀποτελέσματα ὅταν ξεπερνάει τά ὅρια. Ἄς φροντίσουμε νά μή φτάσουμε σ’ αὐτό τό σημεῖο. Δέν μπορεῖ κανείς νά ἀπαγορεύσει στούς γονεῖς νά ὀνειρεύονται γιά τά παιδιά τους. Ὅμως, ἄς μήν προσπαθοῦμε νά τούς ἐπιβάλλουμε τά δικά μας ὄνειρα. Ἀφοῦ θέλουμε τό καλό τῶν παιδιῶν μας, ἄς τά ἀφήσουμε νά διαλέξουν τή σχολή πού θέλουν καί ἄς βάλουν στόχους μόνα τους. Ἡ συμβουλή μας καί ἡ συμπαράστασή μας εἶναι δεδομένη. Θά εἴμαστε δίπλα τους, ὄχι ἀπό πάνω τους. Γιατί αὐτό ἐρμηνεύεται ὡς καταπίεση.
Καί βέβαια θά φροντίσουμε νά μαγειρέψουμε τά φαγητά πού τούς ἀρέσουν. Καί τόν χυμό τους θά τόν ἔχουν καί τό φροῦτο τους, ἀλλά σέ μιά προσυνεννόηση μαζί τους, ὥστε νά μή γινόμαστε ἐνοχλητικές. Καί ξέρουμε πόσο μᾶς στοιχίζει ἕνα ἀρνητικό ξέσπασμα τοῦ παιδιοῦ. Ἐννοεῖται ὅτι δέν καλοῦμε γιά καφέ τίς φίλες μας, ἀλλά οὔτε καί μιλᾶμε στό τηλέφωνο δυνατά ἤ μέ τίς ὧρες. Εἶναι προτιμότερο νά μᾶς ἔχει στή σκέψη του προσευχόμενες γιά τή δική του ἐπιτυχία, παρά νά ἀσχολούμαστε συνέχεια μαζί του.
Κι ἄς μή ρωτᾶμε συνέχεια πόσο διάβασε καί πόσο ἔμεινε ἀκόμη γιά νά τελειώσει. Ἡ μελέτη, πού δέν ἔγινε ὁλόκληρη τή χρονιά, δέν μπορεῖ νά γίνει τώρα σέ μιά-δυό μέρες. Ὡστόσο, διακριτικά ἄς συμβουλέψουμε καί περισσότερο ἄς προσευχηθοῦμε στόν Θεό νά κάνει Ἐκεῖνος ὅ,τι εἶναι καλύτερο γιά τό παιδί μας. Καί κυρίως νά ἐμπνεύσουμε στό παιδί τήν ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Μιά ἀποτυχία δέν καταδικάζει τό μέλλον του. Ἄλλωστε, ὁ Χριστιανός ποτέ δέν ἀποθαρρύνεται μέ τήν ἀποτυχία, ἀλλά τήν κάνει ἐφαλτήριο γιά κάτι καλύτερο.
Ἀγαπητές μητέρες, ἄς πάρουμε στά χέρια μας τήν Παράκληση γιά τούς μαθητές πού δίνουν ἐξετάσεις κι ἄς ἀρχίσουμε διάλογο μέ τόν οὐράνιο Πατέρα μας. Καλή ἐπιτυχία στά παιδιά μας, ἀλλά καί σέ μᾶς…
