ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Μεταξύ τῶν πολλῶν Ἁγίων πού γιορτάζουν μέσα στόν μήνα Νοέμβριο ξεχωρίζει ὁ ἅγιος Νεκτάριος. Ἕνας Ἅγιος πού βίωσε μέ τόν χειρότερο τρόπο τό σκληρό πρόσωπο τῆς διεφθαρμένης κοινωνίας, τόν φθόνο, τήν ἀσπλαχνία, τίς μικρότητες, τή συκοφαντία, τήν κακία, μέ τή γενική σημασία τοῦ ὅρου. Καί ἡ ἀπάντησή του σέ ὅλα αὐτά ἦταν ἡ ἀρετή του καί μόνο, ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐμπιστοσύνη στόν πολυεύσπλαχνο Κύριο.
Γι’ αὐτό, ὁ Θεός τόν ἀξίωσε νά γίνει διευθυντής τῆς Ριζαρείου Σχολῆς στήν Ἀθήνα. Καί ὡς ἄριστος παιδαγωγός, μέ τόν θεϊκό ζῆλο καί τό παράδειγμά του, νά βοηθήσει τούς νέους, ὑποδεικνύοντας τόν τρόπο τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, πού ὁδηγεῖ σέ μιά καλύτερη κοινωνία, σ’ ἕναν πιό ὄμορφο κόσμο, ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ πίστη θά συμπορεύονται γιά νά δημιουργοῦν καί πάλι θαύματα, ἀντάξια τῶν προγόνων τους.
Θεωροῦσε τούς νέους «βάση τοῦ αὔριο, χρυσή ἐλπίδα τοῦ Ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας». Καί ἔτσι εἶναι, ἀγαπητοί γονεῖς, ἀφοῦ ὅλοι προσβλέπουν στή νεότητα∙ εἴτε ἐργάζονται γιά τό καλό εἴτε ὄχι. Καί μάλιστα, ὀνόμαζε τήν ἐφηβική ἡλικία «σπουδαία καί βιαστική».
«Σπουδαία μέν γιά τή μεγάλη ἀποστολή πού τῆς ἔλαχε, βιαστική δέ γιά τή σύντομη διάρκειά της, στήν ὁποία πρέπει νά συντελεστοῦν πολλά καί μεγάλα», ὅπως σημειώνει στόν λόγο του «Περί τῆς κλήσεως τῶν ἐφήβων ἐν τῇ κοινωνίᾳ».
Ἀγαποῦσε ὁ ἅγιος Νεκτάριος πολύ τούς ἐφήβους, γι’ αὐτό καί τούς ὀνόμαζε «νέα γενιά» καί «διάδοχο γενιά». Εἶναι οἱ διάδοχοι τῶν προγόνων τους καί σηκώνουν στούς ὤμους τους τήν παρακαταθήκη τοῦ Ἔθνους, τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ πολιτισμοῦ ὅλων τῶν προηγουμένων γενεῶν.
Καί ἐπειδή ὁ κλῆρος εἶναι μεγάλος καί βαρύς, ὅταν πρόκειται γιά τό ἑλληνικό γένος καί τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἐνθαρρύνει καί προτρέπει τούς νέους νά κάνουν καθημερινή ἄσκηση στήν ἀρετή καί νά ζοῦν τήν κατά Χριστόν ζωή, δηλαδή νά εἶναι ἐνεργά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νά εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό διά τῶν ἁγίων Του Μυστηρίων.
Κάτι ἀκόμη πολύ σημαντικό, πού ὑπογραμμίζει ὁ Ἅγιος καί πρέπει ὅλοι νά τό προσέξουμε, παιδιά καί γονεῖς, εἶναι τό ἑξῆς: Στίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζουμε στόν πνευματικό μας ἀγώνα, ἕνα νά εἶναι τό νικηφόρο ὅπλο μας, ἡ ἐγρήγορση καί ἡ σταθερότητα στή χριστιανική ζωή. Καί συνιστοῦσε ὡς ἀπαραίτητο ὁδηγό τήν Ἁγία Γραφή, αὐτήν πού ἐμεῖς, δυστυχῶς, τήν ἔχουμε παροπλίσει, περιορίζοντάς την στό ράφι τῆς βιβλιοθήκης μας.
Ἀγαπητοί γονεῖς, ἄς ἀφήσουμε τόν ἅγιο Νεκτάριο νά καθοδηγήσει κι ἐμᾶς καί τά παιδιά μας. Ὅπως λέει ὁ ἴδιος, «ἡ δική σας ἀρετή θά σώσει τά πάντα, ἡ δέ κακία θά διαφθείρει τά πάντα». Καί ἀκόμη, «χωρίς τήν ἐνάρετη ζωή εἶναι ἀνέφικτος ὁ ὕψιστος προορισμός τοῦ ἀνθρώπου».
