Πότε ξεκινάει ἄραγε ἡ πατρική ἀγάπη; Νομίζω κατά τήν ἐγκυμοσύνη, κυρίως μόλις τό ἔμβρυο ἀποκτᾶ τήν πρώτη ἐπικοινωνία μέ τόν κόσμο. Μέ τίς πρῶτες χαριτωμένες κλωτσιές καί τά πατουσάκια, πού πολλές φορές σχηματίζονται στήν κοιλιά τῆς μαμᾶς.
Πότε ἀπογειώνεται ἡ πατρική ἀγάπη; Μέ τή χαρά στή γέννηση τοῦ μωροῦ! Τότε πού τό πρωτοσυναντᾶς καί τό δάκρυ σου τρέχει ἀνεμπόδιστο. Εἶναι ἡ στιγμή πού τή νιώθεις τόσο δυνατά, ἀλλά δέν μπορεῖς νά τήν περιγράψεις μέ λόγια, ὥστε νά τή μοιραστεῖς μέ ἄλλους. Μόνο ἴσως μέ ἕναν ἄλλο νέο πατέρα… Ἐκεῖνος θά σέ χτυπήσει φιλικά στήν πλάτη καί θά σέ ρωτήσει μέ νόημα: «Πῶς ἔνιωσες μόλις πῆρες στήν ἀγκαλιά σου τό νεογνό;». Τότε ἡ μνήμη ξυπνᾶ, τό δάκρυ ξανατρέχει κι ἄφωνος τοῦ ἀπαντᾶς μέ μιά ἐπαναλαμβανόμενη κίνηση τῆς κεφαλῆς.
Ὅσο μεγαλώνει τό μωρό, καί ἡ ἀγάπη τοῦ πατέρα μεγαλώνει. Τώρα χαμογέλασε, ὕστερα ἔπιασε μέ τό χεράκι του τά δάχτυλα τοῦ πατέρα, μετά προσπάθησε νά σηκωθεῖ, νά καθίσει, νά μπουσουλήσει, νά περπατήσει! Κάθε μικρή κατάκτηση φέρνει μεγάλη χαρά. Σέ κάθε τι πού καταφέρνει τό παιδάκι, ἡ πατρική καρδιά ἔχει πανηγύρι. Οἱ προσευχές πολλές, οἱ ὑποσχέσεις περισσότερες: «Θά κάνω περισσότερα ἀπό ὅσα μπορῶ, ἀρκεῖ νά τό βλέπω πάντοτε εὐτυχισμένο!».
Στήν ἐφηβεία ἤ καί ἀργότερα εἶναι πιθανό τό παιδί νά λοξοδρομήσει καί μέ τά καμώματά του νά στενοχωρήσει πρός στιγμήν τόν πατέρα. Αὐτός ὅμως θά εἶναι ἐκεῖ, νά δώσει ἐλπίδα καί ὤθηση, ὥστε νά ξανασηκωθεῖ ὁ νέος καί νά προχωρήσει μπροστά. Χωρίς ἀντάλλαγμα, χωρίς ὑστεροβουλία. Ἡ πατρική ἀγάπη θά προσεύχεται, θά προσμένει καί θά εἶναι πάντα ἐκεῖ!
Kι ἄν τόσο μεγάλη μοιάζει ἡ ἀγάπη τοῦ ἐπίγειου πατέρα γιά τά παιδιά του, πόσο μεγαλύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατέρα πρός ὅλους μας; Ἀπείρως πολλαπλάσια. Ἀτέλειωτη, ἀσύγκριτη, μεγαλειώδης.
Μακάρι νά τό φέρνουμε συχνά στόν νοῦ μας αὐτό. Καί νά προσπαθοῦμε νά εἴμαστε ἀντάξιοι αὐτῆς τῆς θεϊκῆς ἀγάπης.
Σταῦρος Μανωλάκης, πολύτεκνος πατέρας
