ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 250η
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2023
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί Χριστούγεννα σήμερα,
Ἐκστατικοί καί ἀπορημένοι στεκόμαστε καί πάλι μπροστά στό μέγα μυστήριο τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, τό Δεύτερο πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος λαμβάνει τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τά πανάχραντα σπλάχνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁ ἀπρόσιτος μέ τήν Ἐνανθρώπησή Του γίνεται προσιτός. Ὁ ἄπειρος σμικρύνεται καί γίνεται χωρητός. Ὁ ἀόρατος ἀποκαλύπτεται καί γίνεται ὁρατός. Ὁ Λόγος, «ὁ ὤν εἰς τόν κόλπον τοῦ Πατρός», σαρκώνεται. Ἑνώνεται μέ τήν φύση μας τήν ἀνθρώπινη. Γίνεται τέλειος ἄνθρωπος, χωρίς νά πάψει νά εἶναι τέλειος Θεός.
Ἔρχεται ὁ Πλάστης γιά νά θεραπεύει τό πλάσμα Του.
Ἔρχεται ὁ Λυτρωτής γιά νά τοῦ προσφέρει λύτρωση.
Ἔρχεται ὁ Ἐλευθερωτής νά ἐλευθερώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τά δεσμά τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.
«Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱὸς καί ἐδόθη ἡμῖν» ἐξαγγέλει 800 χρόνια πρίν ὁ Προφήτης Ἠσαΐας.
Παιδίον νέον, τό ὁποῖον κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν ὁμολογητή ἀεί γεννᾶται, στήν γαστέρα τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας ἀλλά καί στά σπλάχνα καί στίς καρδιές ἐκείνων πού Τόν ἀγαποῦν καί Τόν ἀκολουθοῦν.
Ἔγινε παιδίον γιά νά κάνει τόν ἄνθρωπο παιδί τοῦ Θεοῦ, γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι τά παιδιά εἶναι δῶρο καί εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Ἀδελφοί, στολίσαμε τούς δρόμους, τίς πλατεῖες, τά καταστήματα, τά σπίτια μας, στολίσαμε Χριστουγεννιάτικα δένδρα, ἀνταλάξαμε δῶρα, εὐχές, προγραμματίσαμε μέ φίλους, συγγενεῖς πού θά διασκεδάσουμε.
Ὅλα αὐτά εἶναι καλά, ἀλλάζουν τήν καθημερινότητα τῆς ζωῆς καί τά ἔχουμε ἀνάγκη σάν ἄνθρωποι, ἀλλά αὐτά δέν εἶναι τά Χριστούγεννα.
Ὁ Χριστός κατέβηκε στή γῆ γιά νά ὑψωθοῦμε ἐμεῖς στόν οὐρανό. Νά δεχθοῦμε τά δῶρα πού Ἐκεῖνος φέρνει μέ τόν ἐρχομό Του. Τήν ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπο ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός, τήν εἰρήνη, τήν δικαιοσύνη.
Δυστυχῶς ἐμεῖς λατρέψαμε κάθε τί τό ἐπίγειο καί ἀπορίψαμε τήν μετά τοῦ Θεοῦ σχέση καί κοινωνία.
Σβήσαμε ἀξίες, ἱερές παραδόσεις, τρόπο ζωῆς καί ὑποδουλωθήκαμε στήν ὕλη, ἀλλά καί σέ ξενόφερτες ἰδέες πού δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τήν παράδοσή μας, γιά νά μή θεωρηθοῦμε ὀπισθοδρομικοί.
Ἡ κατάπτωση τοῦ κόσμου φανερώνει ὄχι μόνον τήν ἀνάγκη, ἀλλά καί τήν δυνατότητά του νά σωθεῖ. Καί σώζεται πραγματικά στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, στή ζωή τῶν πιστῶν. Ὄχι μέ κοσμική ἐπιβολή, μέ ἐντυπωσιακή προβολή καί τυμπανοκρουσίες. Ἁπλά καί ἀθόρυβα. Ἔτσι ὅπως ἦλθε ὁ Λυτρωτής. Ἡ ζωή Του ξεκίνησε μέσα στό σπήλαιο, καί ἡ βασιλεία Του δέν ἐπιβάλλεται ὑποχρεωτικά, δυναστικά, δικτατορικά. Ἔρχεται διαρκῶς καί ἐπεκτείνεται παντοῦ μέ τήν ἀθόρυβη διεργασία τῆς ζύμης.
Τό φάρμακο γι’αὐτήν τήν κρίση, πού τήν ὀνομάζουμε οἰκονομική, ἀλλά εἶναι πνευματική, εἶναι ἡ ἐπιστροφή μας, στόν σαρκωθέντα Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, πού σάν σήμερα ἕνωσε τά ἐπίγεια μέ τά ἐπουράνια, τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό.
Διάπυρος πρός τόν τεχθέντα Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ