Πέριξ τῆς λίμνης ποὺ βρίσκεται στὸ κέντρο τῆς Δράμας ἤδη ἀπὸ τὸν 19ο αἰώνα ὑπῆρχαν παραδοσιακὲς διώροφες καπναποθῆκες καὶ καπνομάγαζα. Σὲ αὐτὰ ἦρθαν νὰ προστεθοῦν καὶ τὰ μεγάλης κλίμακας κτίρια, καθὼς τὴν περίοδο τοῦ Μεσοπολέμου ὑπῆρξε αὔξηση τῆς παραγωγῆς τοῦ καπνοῦ. Ἕνας ἀπὸ τοὺς παράγοντες ποὺ συνετέλεσε σὲ αὐτὴ ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ πρόσφυγες ποὺ ἦρθαν μὲ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν ἀποτέλεσαν φθηνὰ ἐργατικὰ χεριὰ γιὰ τὴν καπνοκαλλιέργεια σὲ ἐκτάσεις ποὺ ἀφέθηκαν ἀπὸ τὸν μουσουλμανικὸ πληθυσμό. Μεταξύ τῶν μεγάλων καπναποθηκῶν ποὺ χτίστηκαν πέριξ της λίμνης ἦταν καὶ αὐτὴ τοῦ καπνεμπορικοῦ οἴκου Herman Spierer, ἡ ὁποία σήμερα εἶναι τὸ ξενοδοχεῖο Hydrama Grand Hotel.
Ὑπάρχει μία παράδοση σχετικὰ μὲ τὸν σχηματισμὸ τῆς λίμνης. Ἡ ἀφήγηση λέει ὅτι στὶς ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰώνα οἱ Τοῦρκοι θέλησαν νὰ οἰκοδομήσουν τέμενος στὴ θέση τοῦ κατερειπωμένου ναοῦ τῆς ἁγίας Βαρβάρας, ποὺ βρισκόταν σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο. Ἄφθονα νερὰ προερχόμενα ἀπὸ τὴ λεκάνη τοῦ Νευροκοπίου καὶ τὶς πλαγιὲς τοῦ Φαλακροῦ ὅρους, στοὺς πρόποδες τοῦ ὁποίου βρίσκεται ἡ πόλη, μέσα ἀπὸ ὑπόγειες διαδρομὲς ἄρχισαν νὰ ἀναβλύζουν καὶ νὰ σχηματίζουν λίμνη, στὴν ὁποία βυθίστηκε ὁ ναὸς. Ἔτσι, ἀπετράπησαν τὰ σχέδια τῆς ἀντικατάστασής του ἀπὸ τέμενος.
Τὸ ἑσπέρας τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Βαρβάρας οἱ μεγάλοι δρόμοι, τὰ δρομάκια καὶ τὰ στενορρύμια τῆς Δράμας ποὺ ὁδηγοῦν στὴ λίμνη γεμίζουν ἀπὸ παιδιὰ ποὺ κρατοῦν μικρά, πολύχρωμα καραβάκια, φτιαγμένα ἀπὸ ἐλαφριὰ, εὔφλεκτα ὑλικά. Πάνω σε αὐτὰ τοποθετοῦν κεριὰ καὶ τὰ ἀφήνουν στὰ νερὰ τῆς λίμνης, προκειμένου νὰ φθάσουν πάνω ἀπὸ τὸν βυθισμένο ναὸ. Ὅταν τὰ κεριὰ λιώσουν, τὰ καραβάκια φλέγονται καὶ γίνονται παρανάλωμα θυσίας πρὸς τὴν βυθισμένη στὰ νερὰ Ἁγία.
