Το βράδυ της Τρίτης, 19ης Δεκεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων προεξήρχε της Ιεράς Αγρυπνίας για την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου και κήρυξε τον θείο λόγο, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας.
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία κάρα του Αγίου Ιγνατίου που φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός στην Αποστολική Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὄντως φερωνύμως κέκλησαι, Θεοφόρος Πάτερ», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος γιά τόν ἅγιο Ἰγνάτιο τόν Θεοφόρο, τοῦ ὁποίου ἔχουμε τήν εὐλογία νά προσκυνοῦμε ἀπόψε τήν τιμία καί χαριτόβρυτο κάρα πού θησαυρίζεται στήν Ἱερά Μητρόπολή μας.
Καί αὐτόν τόν μεγάλο ἱεράρχη, πού ἀξιώθηκε νά φέρει τό προσωνύμιο «θεοφόρος», τιμήσαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε ἀγρυπνώντας. Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ἦταν, ἄλλωστε, σύμφωνα μέ τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ἕνα ἀπό τά παιδιά, γιά τά ὁποῖα ὁ Χριστός εἶπε στούς μαθητές του, πού τά ἀπομάκρυναν, γιά νά μήν τόν ἐνοχλοῦν, τό «ἄφετε τά παιδία ἐλθεῖν πρός με».
Μεγάλωσε ὁ ἅγιος κοντά στόν Χριστό καί στούς ἀποστόλους, καί ἰδιαιτέρως κοντά στόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο, ἀπό τόν ὁποῖο διδάχθηκε τήν ἀπέραντη ἀγάπη του πρός τόν Χριστό, πού ἦταν μάλιστα τόσο μεγάλη, ὥστε ὅταν τόν κάλεσε ὁ αὐτοκράτορας Τραϊανός ἐνώπιόν του γιά νά δεῖ ποιός ἦταν ὁ χριστιανός ἐκεῖνος ἐπίσκοπος ὁ ὁποῖος ἔκανε τούς εἰδωλολάτρες νά μεταστρέφονται στόν χριστιανισμό, ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὄχι μόνο ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν πίστη του, ἀλλά καί δέχθηκε μέ χαρά νά μαρτυρήσει γιά τόν Χριστό, παρακαλώντας κάποιους χριστιανούς πού προσπαθοῦσαν νά τόν ἀπελευθερώσουν ἀπό τή φυλακή καί νά τόν ἀπαλλάξουν ἀπό τό μαρτύριο, νά μή φέρνουν ἐμπόδιο στόν ἱερό του πόθο.
«Ἀφῆστε με» ἔλεγε «νά μαρτυρήσω γιά τόν Χριστό. Τά δόντια τῶν θηρίων θά γίνουν μύλος πού θά μέ ἀλέσει σάν σιτάρι γιά νά γίνω καθαρός ἄρτος τοῦ Χριστοῦ».
Ἔτσι ρίχθηκε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος στά θηρία, τά ὁποῖα τόν κατασπάραξαν, σεβάσθηκαν ὅμως τήν καρδιά τοῦ ἁγίου, στήν ὁποία, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, οἱ χριστιανοί βρῆκαν γραμμένη τή φράση «Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἔρως τῆς ψυχῆς μου». Σ᾽ αὐτή τήν παράδοση ἀποδίδουν ὁρισμένοι τό προσωνύμιο τοῦ θεοφόρου πού ἔλαβε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος.
Ἀνεξάρτητα ὅμως ἀπό αὐτήν ἡ παράδοση, ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ἦταν θεοφόρος, γιατί στή ζωή του εἶχε ὡς ὁδηγό τόν Χριστό καί τό θέλημά του, καί γιατί ἡ ψυχή του θελγόταν καί φλεγόταν ἀπό τήν ἀγάπη καί τόν πόθο τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἀκριβῶς φλεγόταν καί ἡ ψυχή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅταν ἔγραφε «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Αἰσθανόταν τήν ἀπόλυτη ταύτιση μέ τόν Χριστό, γιατί ἡ ζωή του ἦταν ταυτισμένη μέ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό καί δέν φοβόταν τόν θάνατο, δέν φοβόταν τό μαρτύριο, ἀλλά τό ἐπιθυμοῦσε, ἐπειδή θά τόν ἔφερνε ἀκόμη πιό κοντά στόν Χριστό. Δέν φοβόταν τόν θάνατο, γιατί ἤξερε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ ζωή.
Ἔτσι αἰσθάνονται οἱ ἅγιοι. Καί ἐπειδή αἰσθάνονται μέσα τους τόν Χριστό, ἐπειδή αἰσθάνονται μέσα τους τή ζωή, ὅλα τά ὑπόλοιπα δέν τούς ἐνδιαφέρουν καί δέν τούς ἀπασχολοῦν. Ζοῦν στόν κόσμο, ἀλλά αὐτοί ζοῦν μέ τόν Χριστό. Ζοῦν δίπλα στήν ἁμαρτία, δίπλα στήν ἀσωτία καί τήν ἀκολασία, ἀλλά αὐτοί δέν ἐπηρεάζονται ἀπό τίποτε, γιατί εἶναι προσηλωμένοι στόν Θεό.
Συχνά ἀναφερόμαστε στίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζουμε προκειμένου νά βιώσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, καθώς ζοῦμε καί κινούμεθα μέσα σέ ἕνα κόσμο ἀπνευμάτιστο καί ἄθεο, σέ ἕνα κόσμο ὑλόφρονα, πού ἑλκύεται ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς ἡδονές της. Ἄν σκεφθοῦμε ὅμως σέ τί κόσμο ζοῦσε ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, πού ἦταν ἐπίσκοπος στήν Ἀντιόχεια, μιά ἀπό τίς μεγαλύτερες πόλεις τῆς ἐποχῆς του, μιά πόλη εἰδωλολατρική, στήν ὁποία ἡ ἁμαρτία καί ἡ ἀνηθικότητα ἦταν κανόνας, τότε θά κατανοήσουμε πόσο πιό δύσκολη ἦταν ἡ δική τους προσπάθεια καί πόσο πιό εὔκολη εἶναι ἡ δική μας.
Κάθε προσπάθεια ὅμως γίνεται εὐκολότερη, ὅταν προσπαθοῦμε νά ἔχουμε στήν ψυχή μας «ἐνοικοῦντα καί μένοντα» τόν Χριστό. Ὅταν ἐπικοινωνοῦμε μαζί του μέ τήν προσευχή καί μέ τή συμμετοχή μας στή λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅταν ἀκοῦμε τή φωνή του μέσα ἀπό τή μελέτη τοῦ λόγου του καί τῶν βίων τῶν ἁγίων του. Ὅταν βαδίζουμε στά ἴχνη του ἀκολουθώντας τό θέλημα καί τίς ἐντολές του. Ὅταν ἑνωνόμαστε μαζί του κοινωνώντας τό σῶμα καί τό αἷμα του. Ὅταν λαμβάνουμε τή χάρη του μετέχοντας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τότε γινόμαστε καί ἐμεῖς θεοφόροι, καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ μποροῦμε νά ζοῦμε μέσα στήν παρουσία του καί νά τήν αἰσθανόμασθε στή ζωή μας, ὅπου καί ἐάν ζοῦμε, ὅ,τι καί ἄν συμβαίνει γύρω μας, ἀφοῦ γιά μᾶς ὁ κόσμος μας θά εἶναι ὁ Χριστός, ὅπως ἦταν καί γιά τόν ἑορταζόμενο ἅγιο Ἰγνάτιο.
Καί καθώς σέ λίγες ἡμέρες θά ἑορτάσουμε τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας στή γῆ, ἄς φροντίσουμε νά ἑτοιμάσουμε τήν ψυχή μας γιά νά τόν ὑποδεχθοῦμε καί ἐμεῖς μέσα μας, ὥστε νά γίνουμε θεοφόροι, ὅπως καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, τοῦ ὁποίου τιμήσαμε ἀπόψε τή μνήμη.