Το πρωί της Πέμπτης, 16ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής πάντων των εν Βεροία Αγίων. Την Ποιμαντορική εγκύκλιο των Ελευθερίων της Βέροιας ανέγνωσε ο Θεοφιλέστατος εψηφισμένος Επίσκοπος Δομενίκου κ. Αθηναγόρας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία για την 113η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του εκπροσώπου της Ελληνικής Κυβερνήσεως Υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Λάζαρου Τσαβδαρίδη, τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους Βεροιέων.
Της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκε ο Αρχιμ. Δημήτριος Μπακλαγής, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος, ενώ στο τέλος της Δοξολογίας ο Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, Αρχιερατικός Επίτροπος Περιχώρων Βεροίας, ανακοίνωσε στο εκκλησίασμα την επερχόμενη χειροτονία του εψηφισμένου Επισκόπου Δομενίκου κ. Αθηναγόρα το Σάββατο 18 Οκτωβρίου.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.
Ποιμαντορική Εγκύκλιος Ελευθερίων
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μέ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ εὐσεβοῦς Γένους μας, ἀλλά καί χαρᾶς ἀνεκλαλήτου ἑορτάζουμε σήμερα τά Ἐλευθέρια τῆς πόλεώς μας καί τῆς ἐπαρχίας μας.
Μετά ἀπό πεντακόσια περίπου χρόνια σκλαβιᾶς, διωγμῶν καί μαρτυρίων, φόβου καί ταπεινώσεων, μετά ἀπό πολλούς κόπους καί προσπάθειες, μετά ἀπό θυσίες χιλιάδων ἀνθρώπων πού ἀγωνίσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία αὐτοῦ τοῦ αἱματοβαμμένου τόπου, τῆς Μακεδονίας μας, ὑποδέχθηκαν οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες μας μέ δάκρυα στά μάτια καί τήν ψυχή γεμάτη χαρά τό μήνυμα τῆς ἐλευθερίας καί τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τόν ἀλλόθρησκο δυνάστη.
Αἰῶνες ζοῦσαν ἀναμένοντας οἱ πρόγονοί μας αὐτή τήν ἡμέρα. Αἰῶνες προσπαθοῦσαν νά διατηρήσουν ἀναμμένο τό κανδύλι τῆς πίστεως στόν Χριστό καί νά τήν μεταδώσουν στά παιδιά τους. Αἰῶνες προσπαθοῦσαν νά διατηρήσουν τήν ἐθνική τους ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπία, ὑπομένοντας ἀφόρητες πιέσεις, γιά νά μποροῦν νά ἐλπίζουν καί νά ἀγωνίζονται γιά τήν ἐλευθερία. Γιατί, ἐάν παρασυρόταν καί ἄλλαζαν θρησκεία, θά ἀφομοιωνόταν μέ τόν κατακτητή καί δέν εἶχαν πλέον τίποτε νά διεκδικοῦν καί τίποτε νά περιμένουν. Μέ τήν πίστη ὅμως στόν Χριστό συνδεόταν ἡ ἑλληνική τους συνείδηση, ἡ γλώσσα, ἡ ἱστορία, ὁ πολιτισμός τῶν πατέρων τους, ὁ καημός γιά τά περασμένα μεγαλεῖα τοῦ Γένους πού χάθηκαν, ἀλλά καί ἡ προσδοκία ὅτι «πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς πάλι δικά μας θά εἶναι» μέ τή βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, πού δάκρυζε καί αὐτή γιά τά βάσανα τῶν παιδιῶν της.
Μέ τή μεσιτεία τῆς Κυρίας Θεοτόκου ἡ προσδοκία τῶν προγόνων μας ἔγινε πραγματικότητα τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1912, ὅταν ὁ ἑλληνικός στρατός προήλαυνε νικηφόρος ἔναντι ὄχι μόνου τοῦ ἀλλοθρήσκου κατακτητοῦ ἀλλά ἐκείνων πού ἐποφθαλμιοῦσαν τή Μακεδονία μας καί εἶχαν προκαλέσει στούς πατέρες μας ἀνείπωτο πόνο μέ τίς σφαγές καί πονηρά τεχνάσματά τους γιά νά ἐπιτύχουν τόν σκοπό τους.
Ἡ λαχτάρα γιά τήν ἐλευθερία πού φώλιαζε στήν ψυχή τῶν προγόνων μας ἔγινε παιάνας νίκης καί αἶνος εὐχαριστίας πρός τόν Θεό πού τούς χάρισε ἐπιτέλους τήν πολυπόθητη ἐλευθερία. Ἔγινε ἐμβατήριο χαρᾶς καί ἐθνικῆς ὑπερηφανείας γιά τόν ἡρωικό ἑλληνικό στρατό καί γιά ὅλους ὅσους θυσιάσθηκαν γιά τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία.
Αὐτόν τόν αἶνο καί αὐτόν τόν ὕμνο ψάλλουμε καί ἐμεῖς σήμερα, συγκεντρωμένοι ἐδῶ, στόν ναό τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔκαναν αὐτή τήν ἡμέρα καί οἱ πατέρες μας, γιά νά ἑορτάσουμε τά Ἐλευθέριά μας καί νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό καί τήν Παναγία μας πού μᾶς βοήθησαν νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν πολύχρονο τουρκικό ζυγό, συγχρόνως ὅμως καί γιά νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τούς πατέρες μας πού ἀγωνίσθηκαν καί ἔπεσαν στά πεδία τῶν μαχῶν, γιά νά ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι.
Δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ποτέ, ἀδελφοί μου, αὐτή τήν ἡμέρα! Δέν θά πρέπει ποτέ νά παραλείπουμε νά ἐκφράζουμε τήν εὐχαριστία μας πρός τόν Θεό καί τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τούς ἀγωνιστές τῆς ἐλευθερίας μας τόσο μέ τήν παρουσία μας στούς ἱερούς μας ναούς καί στίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις γιά τά Ἐλευθέριά μας ὅσο καί μέ τή ζωή μας.
Ὁ Θεός ἄκουσε τίς προσευχές τῶν πατέρων μας καί τούς χάρισε τήν ἐλευθερία, γιατί καί ἐκεῖνοι ἀγωνιζόταν μέσα σέ ἐξαιρετικά δύσκολες συνθῆκες, μέ καθημερινό κίνδυνο τῆς ζωῆς τους, νά μένουν πιστοί στήν πατρώα εὐσέβεια, νά ἐφαρμόζουν τίς ἐντολές του, νά μεταδίδουν στά παιδιά τους τήν ὀρθόδοξη πίστη, πού ἀποτελεῖ «τήν νίκην τήν νικήσασαν τόν κόσμον», κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο.
Ἄκουσε ὁ Θεός τίς προσευχές τῶν προγόνων μας, ὅλων ἐκείνων πού ἀγωνίσθηκαν γιά τήν ἐλευθερία ἀλλά καί τῶν πολυαρίθμων Ἁγίων Νεομαρτύρων πού θυσίασαν τή ζωή τους «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία», καί μᾶς χάρισε τό πιό πολύτιμο δῶρο του, τήν ἐλευθερία. Μᾶς τό χάρισε ὄχι γιά νά τό κατασπαταλοῦμε ζώντας ἀσύδοτα, ἀλλά ζώντας κοντά του τήν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ καί ἀποδεικνύοντας μέ τόν τρόπο αὐτό ὅτι εἴμαστε ἄξιοι τῆς θυσίας τῶν πατέρων μας, ἄξιοι τῆς ἐλευθερίας.
Αὐτό ἄς προσπαθοῦμε νά κάνουμε καί ἐμεῖς, γιά νά τιμοῦμε τό μεγάλο δῶρο τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός μέ τούς ἀγῶνες τῶν προγόνων μας.
Μέ πατρικές εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καὶ Καμπανίας Παντελεήμων
