ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Σάν ὄνειρο πέρασε καί αὐτό τό καλοκαίρι! Οὔτε πού τό κατάλαβα. Καί τώρα πάλι ἀπό τήν ἀρχή! Ξανά πίσω στά θρανία. Ἡ ἴδια καθημερινότητα, ἡ ἴδια ρουτίνα. Σχολεῖο, σπίτι, φροντιστήριο, διάβασμα.
Παρ’ ὅλα αὐτά, πού μέ τρομάζουν καί μόνο στή σκέψη, ὑπάρχει καί κάτι πού μέ χαροποιεῖ πολύ καί πού περιμένω πῶς καί πῶς νά ἀνοίξουν τά σχολεῖα μόνο γιά αὐτό! Εἶναι ἡ συνάντηση μέ τούς συμμαθητές καί φίλους μου. Ἀνυπομονῶ νά κουβεντιάσουμε μεταξύ μας πῶς πέρασε ὁ καθένας μας στίς διακοπές του, ποῦ πῆγε, τί ἔκανε, τί εἶδε. Ἡ πρώτη μέρα εἶναι ἡ καλύτερη!
Νά ὅμως, πού ἐμεῖς οἱ ἔφηβοι εἴμαστε λίγο ἀντιδραστικοί σέ ὅλα καί κάτι μᾶς τή χαλάει αὐτή τήν ὡραία πρώτη μέρα. Πεποίθησή μας εἶναι: «Μπορῶ νά τά καταφέρω ὅλα μόνος μου, χωρίς βοήθεια». Ἡ αἴσθησή μας ὅτι ἔχουμε… σοῦπερ δυνάμεις εἶναι πολύ μεγάλη. Καί κάτι τέτοιο σκεφτόμαστε, μόλις ἀντικρίζουμε τό τραπέζι ἕτοιμο γιά τήν ἀκολουθία τοῦ ἁγιασμοῦ. Τί χρειάζεται τώρα αὐτό;
Ὅμως, πόσο λάθος κάνουμε τελικά… Πῶς μποροῦμε νά ξεκινήσουμε ἕνα τόσο σημαντικό γεγονός, τή νέα μας σχολική χρονιά, χωρίς τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ; Πῶς θά μπορέσουμε νά ἀποκτήσουμε ὅλες αὐτές τίς γνώσεις, πού θά μᾶς δώσουν οἱ δάσκαλοι καί οἱ καθηγητές μας, χωρίς νά ζητήσουμε πρῶτα τή φώτιση τοῦ Θεοῦ; Εἶναι ἀδύνατον!
Καί βέβαια, ὅπως ἔχουμε τόν ἁγιασμό κατά τήν ἀρχή τῆς σχολικῆς χρονιᾶς, ἔχουμε καί ἄλλους ἁγιασμούς. Γιατί, ὅταν ξεκινᾶμε κάτι καινούργιο, δέν μπορεῖ νά λείπει ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ.
Κάνουμε ἁγιασμό:
- Κάθε 1η τοῦ μηνός
- Σέ ἕνα καινούργιο σπίτι
- Σέ ἕνα καινούργιο αὐτοκίνητο
- Σέ ἕνα καινούργιο μαγαζί
- Στό ξεκίνημα μιᾶς δραστηριότητας
καί σέ ἄλλες περιπτώσεις.
Ἀκόμα κι ἄν ἀντιδροῦμε σέ ὅλους πού σπεύδουν νά μᾶς βοηθήσουν,
ἀκόμα κι ἄν νομίζουμε πώς μποροῦμε νά τά καταφέρουμε ὅλα μόνοι μας,
μήν ξεχνᾶμε πώς ὑπάρχει Κάποιος, πού Τόν χρειαζόμαστε πολύ.
Χωρίς τή βοήθειά Του τίποτα δέν πετυχαίνει!
Ἄς τό θυμόμαστε σέ κάθε ἀρχή, γιά νά εἶναι ὄντως εὐλογημένη!
Καλή σχολική χρονιά!
