Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος στήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου χοροστάτησε στόν Ἑσπερινό καί τόν Ὄρθρο καί προεξῆρχε στήν θεία Λειτουργία πού τελέσθηκαν στό Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας, πού βρίσκεται κάτω ἀπό τόν Μητροπολιτικό Ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου.
Τό Παρεκκλήσιο τῆς Παναγίας εἶναι μιά ἰδιαίτερη κατασκευή πού ἀνανεώνει στίς μνῆμες τῶν παλαιοτέρων Ναυπακτίων τόν παλαιό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τόν ὁποῖο ὕμνησε ὁ Ἐνορίτης τοῦ ἁγίου Δημητρίου ποιητής, πολιτικός καί Ἀκαδημαϊκός Γεώργιος Ἀθανασιάδης Νόβας. Στό Παρεκκλήσιο ἔχουν τοποθετηθῆ, σέ μιά κατασκευή πού συνθέτει μάρμαρο καί ξύλο, οἱ Πύλες τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ παλαιοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά ἔργα γιά τά ὁποῖα μερίμνησε μαζί μέ τούς Ἐκκλησιαστικούς Ἐπιτρόπους καί τήν μηχανικό κ. Π. Λαγαροῦ ὁ μακαριστός π. Ἀθανάσιος Λαουρδέκης.
Μέ τόν Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν οἱ Ἐφημέριοι τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ π. Θωμᾶς Βαμβίνης καί π. Παναγιώτης Χαντζής καί οἱ Διακόνοι Παΐσιος Παρασκευάς καί Ἀντώνιος Ἀντωνιάδης. Στά ἀναλόγια ἔψαλλαν οἱ ἱεροψάλτες τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Παντελής Ἀναστασόπουλος καί Δημήτριος Καλογερής, καθώς καί ὁ Σπυρίδων Ντούνης κατά τόν Ἑσπερινό.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στήν ἑορτολογική σύνδεση τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου μέ τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Αὐτό φαίνεται ἀπό τό ὅτι κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ψάλλονται στήν Ἐκκλησία οἱ Καταβασίες τῶν Χριστουγένων «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε..», οἱ ὁποῖες θά ψάλλονται ὅλη αὐτήν τήν περίοδο μέχρι τά Χριστούγεννα καί τήν ἀπόδοση τῆς ἑορτῆς.
Αὐτό ἔχει τήν ἰδιαίτερη σημασία γιατί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μέ τήν εἴσοδό της στά Ἅγια τῶν Ἁγίων καί τήν παραμονή της ἐκεῖ δώδεκα χρόνια μέ ἡσυχία καί προσευχή προετοίμασε τόν ἑαυτό της γιά νά γίνη μητέρα τοῦ Χριστοῦ.
Στήν συνέχεια εἶπε ὅτι ὅλα τά γεγονότα χρειάζονται προετοιμασία, ὅπως γίνεται καί στά κοινωνικά καί ἐπιστημονικά θέματα. Τίποτε δέν μπορεῖ νά γίνη χωρίς προϋποθέσεις. Ἄν δέν γίνεται προετοιμασία, τότε δέν τίθενται θεμέλια στό ἔργο αὐτό. Αὐτό ἰσχύει καί μέ τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ προϋποτίθεται ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, ἡ λεγομένη ἀσκητική ζωή. Δέν μπορεῖ κανείς νά γνωρίση τόν Χριστό καί νά γεννηθῆ κατά Χριστόν ἐάν δέν περάση μέσα ἀπό τήν νηπτική ζωή.
Τόνισε ἀκόμη ὅτι ὅταν ἕνα ἔργο καταρρέει ἀπότομα, σημαίνει ὅτι δέν στήθηκε μέ τίς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις, δέν ἔγινε σοβαρή προετοιμασία. Εἰδικότερα γιά τά ἐκκλησιαστικά ἔργα εἶναι ἀπαραίτητο νά ὑπάρχη ἐκκλησιαστική ἔγκριση καί ἐποπτεία ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο καί τούς κατά τόπους Ἐπισκόπους, διαφορετικά θά καταρρεύσουν μέ πάταγο. Ἔνα ἔργο πού δέν στηρίζεται σέ σταθερές ἐκκλησιαστικές βάσεις, εἶναι ἕνας προτεσταντικός ἀκτιβισμός καί δέν ἀντέχει στόν χρόνο.
Ὁ Σεβασμιώτατος κατέληξε ὅτι πρέπει νά ἔχουμε ὡς βάση τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἀρχῆς. Τό δίλημμα πού τίθεται εἶναι: Ἡσυχασμός ἤ ἀκτιβισμός; Ἡ ἀπάντηση στό δίλημμα αὐτό δείχνει τήν ποιότητα τῆς θεολογίας καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς πού θέλει νά ἐκφράζη ὁ καθένας μας.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας τόν Μητροπολίτη μας, τούς Κληρικούς καί τούς παρευρεθέντες ἀπό τούς κοπιάσαντες στίς ἑορταστικές ἀκολουθίες δεξιώθηκαν στήν αἴθουσα τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου ἡ Πρόεδρος καί οἱ κυρίες τοῦ Συνδέσμου Ἀγάπης τῆς Ἐνορίας, οἱ ὁποῖες ἀσκοῦν ἕνα σημαντικό κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο μέ βάσεις καί προϋποθέσεις ἐκκλησιαστικές. «Φιλοκαλοῦν μετ’ εὐσεβείας» τόν Ἱερό Ναό καί τούς χώρους του, ἰδιαιτέρως κατά τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Ἐνορίας καί μεριμνοῦν μετά διακρίσεως καί ἀγάπης γιά τούς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας, ἐνορίτες καί παρεπιδήμους.
