ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Πολύ λογικό θά φαινόταν, μετά τήν ἐκδημία τοῦ ἀνθρώπου, νά λάβει ἀπό τόν Θεό τήν τελική μελλοντική του θέση, στήν κόλαση ἤ στόν Παράδεισο, ἀμέσως. Ὅμως κάτι τέτοιο δέν συμβαίνει. Ἡ ὁριστική θέση θά δοθεῖ γιά ὅλους κατά τή Δευτέρα Παρουσία. Αὐτό ἔχει τόν θεολογικό λόγο του. Ἑρμηνεύοντας αὐτή τήν ἀλήθεια ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος, ἀναφέρει πολύ χαρακτηριστικά ὅτι, «δέν εἶναι δυνατόν νά λάβει τήν αἰώνια θέση της ἡ ψυχή ἀπό μόνη της, χωρισμένη ἀπό τό σῶμα. Θά τή λάβει, ἀφοῦ ἑνωθεῖ καί πάλι μέ τό σῶμα, καί αὐτό θά γίνει στή Δευτέρα Παρουσία». Γιά τόν λόγο αὐτό λοιπόν, ὁ ὁλοκληρωμένος ἄνθρωπος, ψυχή καί σῶμα, θά λάβει τήν αἰώνια θέση του μετά τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Μέχρι τότε ἡ θέση, στήν ὁποία ζεῖ καί κινεῖται ἡ ψυχή, εἶναι προσωρινή.
Αὐτή ἡ προσωρινή θέση βέβαια δέν εἶναι ἡ ὁποιαδήποτε, ἀλλά ἔχει ἄμεση σχέση μέ τή διαγωγή τοῦ ἀνθρώπου στήν ἐπίγεια ζωή του, ὅπως καί μέ τή θέση τήν ὁποία θά λάβει μετά τή Δευτέρα Παρουσία. Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας χαρακτηριστικά ἐπισημαίνουν ὅτι στή θέση αὐτή οἱ ψυχές προγεύονται τήν κατάσταση στήν ὁποία θά ζοῦνε μετά ἀπό τήν τελική Κρίση. Ἔτσι, ἐάν μετά τήν Κρίση ἡ ψυχή θά εἰσέλθει στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, προγεύεται αὐτῆς τῆς μακαριότητος. Ἀντίθετα, ἐάν θά πορευθεῖ στήν κόλαση, προγεύεται τῶν βασάνων τῆς κολάσεως. Λαμβάνει δηλαδή μία πρώτη ἐντύπωση καί ἐμπειρία τοῦ τί θά ἐπακολουθήσει. Δέν μπορεῖ νά τά ζήσει ὁλοκληρωμένα, ἐπειδή καί ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ὁλοκληρωμένος, ἀφοῦ ἡ ψυχή εἶναι χωρισμένη ἀπό τό σῶμα.
ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μετά τόν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ψυχή, παραμένοντας στήν ἐνδιάμεση καί προσωρινή κατάστασή της, ἀναμένει πρῶτα ἀπό ὅλα, τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων. Αὐτό θά γίνει, ὅταν δώσει ἐντολή ὁ Θεός νά σαλπίσει ὁ Ἄγγελος. Αὐτομάτως θά ἀναστηθοῦν τά σώματα ὅλων τῶν κεκοιμημένων καί θά ἑνωθοῦν καί πάλι μέ τίς ψυχές τους. Σ’ αὐτή τή σάλπιγγα ἀναφέρεται χαρακτηριστικά ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρώτη πρός Κορινθίους ἐπιστολή: «Σαλπίσει γάρ, καί οἱ νεκροί ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι» (Α΄ Κορ. ιε΄ 52). Ὅπως ἐπίσης καί στήν πρώτη πρός Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή, «ὅτι αὐτός ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καί ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ’ οὐρανοῦ, καί οἱ νεκροί ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται» (Α΄ Θεσ. δ΄ 16). Τά ἀναστημένα σώματα τῶν ἀνθρώπων θά εἶναι τά ἴδια μ’ αὐτά πού εἶχαν, ἀλλά ἀφθαρτοποιημένα καί ὅλα σέ μία ἡλικία, τήν ἡλικία πού σταυρώθηκε ὁ Κύριος, 33 ἐτῶν.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Ἀκριβῶς μετά τήν κοινή ἀνάσταση ὅλων, θά ἀκολουθήσει ἡ δεύτερη κάθοδος τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, ὅπως τό διαβάζουμε στό ἀνωτέρω χωρίο τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Εἶναι ἡ κοινῶς λεγόμενη Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Ἡ παρουσία αὐτή δέν θά εἶναι σάν τήν πρώτη, ἡ ὁποία ἔγινε μέσα στήν ἀφάνεια, καί ὑπέστη ὁ Κύριος διώξεις καί σταύρωση, ἀλλά θά εἶναι μέσα σέ μεγάλη δόξα. Μυριάδες Ἀγγέλων θά ὑπερίπτανται γύρω του. Ὁ ἴδιος θά καθίσει σέ θρόνο δόξης, καί ἐμπρός Του θά συναχθοῦν ὅλα τά δισεκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι γεννήθηκαν στή γῆ, γιά νά κριθοῦν. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, μιλώντας γι’ αὐτή τήν ἡμέρα, ἀνέφερε χαρακτηριστικά: «Ὥσπερ γάρ ἡ ἀστραπή ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπ’ οὐρανόν εἰς τήν ὑπ’ οὐρανόν λάμπει, οὕτως ἔσται καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ» (Λουκ. ιζ΄ 24).
Ὁ χρόνος τῆς Δευτέρας Παρουσίας εἶναι ἄγνωστος στούς ἀνθρώπους, καί θά γίνει αἰφνίδια. Ὅμως ὁ Χριστός προεῖπε κάποια σημάδια, τά λεγόμενα «σημεῖα τῶν καιρῶν», τά ὁποῖα θά προηγηθοῦν αὐτῆς.
ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Ὅταν γίνουν ὅλα αὐτά, θά ἀκολουθήσει ἀμέσως ἡ τελική Κρίση καί ἡ ἀπόφαση γιά τό ποῦ θά τοποθετηθεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος. Μέσα σέ πολύ μικρό χρονικό διάστημα, ὁ Κύριος θά χωρίσει τούς ἀνθρώπους σέ δύο μέρη. Θά τοποθετήσει στά δεξιά Του τούς δικαίους καί ἁγίους, καί στά ἀριστερά Του τούς ἁμαρτωλούς καί ἀμετανόητους ἀνθρώπους. Αὐτό θά γίνει πολύ εὔκολα καί γρήγορα. Θά γίνει τόσο εὔκολα, ὅπως χωρίζει ὁ τσομπάνης τά πρόβατα ἀπό τά κατσίκια. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στήν Ἁγία Γραφή: «Συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τά ἔθνη, καί ἀφοριεῖ αὐτούς ἀπ’ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμήν ἀφορίζει τά πρόβατα ἀπό τῶν ἐρίφων, καί στήσει τά μέν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τά δέ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων» (Ματθ. κε΄ 32-33). Καί τότε θά ἀναγγείλει τήν ὁριστική, τελεσίδικη καί ἀμετάκλητη ἀπόφαση γιά τόν καθένα καί μάλιστα θά τήν αἰτιολογήσει. Τό κριτήριο θά εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου, μέ ἀποκορύφωμα τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης.
Ὅσοι τήρησαν τίς ἐντολές, θά ἀκούσουν ἐκεῖνο τόν εὐλογημένο λόγο τοῦ Κυρίου: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου» (Ματθ. κε΄ 34). Ἀντίθετα, ὅσοι ἔδειξαν ἀμέλεια ἤ ἀντίθεση στίς ἐπιταγές τοῦ Εὐαγγελίου, θά ἀκούσουν ἀπό τά χείλη τοῦ Κυρίου ἐκεῖνο τόν τρομερό λόγο: «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ» (Ματθ. κε΄ 41).
Ἐκεῖ θά τελειώσει ἡ Κρίση καί ὁ καθένας θά λάβει τήν ὁριστική αἰώνια θέση του, «καί ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δέ δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον» (Ματθ. κε΄ 46).
Μιλώντας ὁ Κύριος γιά ὅλα αὐτά τά γεγονότα, ἀνέφερε στό τέλος: «Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι» (Ματθ. κδ΄ 35). Μᾶς ἐπεσήμανε δηλαδή ὅτι ὅλα αὐτά θά πραγματοποιηθοῦν κατά γράμμα. Μᾶς τά γνωστοποίησε, τά μάθαμε, εὐθύνη μας εἶναι νά τηρήσουμε τίς ἐντολές Του, ὥστε στήν τελική Κρίση νά μᾶς εἰσαγάγει στή Βασιλεία Του καί νά χαιρόμαστε αἰωνίως.
Αὐτό εὐχόμαστε σέ ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀναγνῶστες!
