Η απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου περί της Αγιοκατατάξεως του Γέροντα Γερβασίου Παρασκευόπουλου προκάλεσε χαρμόσυνα αισθήματα σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο, ιδιαιτέρως δε σε όσους είχαν την ευλογία να γνωρίσουν και να συνδεθούν με αυτή τη μεγάλη εκκλησιαστική προσωπικότητα του περασμένου αιώνος.
Ανάμεσα στους τελευταίους, είναι και ο Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου π. Μιλτιάδης Χρυσαυγής, ο οποίος προτού μεταναστεύσει στην Αυστραλία και εισέλθει στην ιερωσύνη, είχε θητεύσει στο κατηχητικό σχολείο που ίδρυσε και λειτουργούσε στην Πάτρα ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος. Μάλιστα, προτού αναχωρήσει για την πέμπτη ήπειρο, το 1950, ο π. Μιλτιάδης έλαβε την ευχή και την ευλογία του πρώτου πνευματικού του πατέρα. Αξιώθηκε δε, 13 χρόνια αργότερα, όταν επέστρεψε στη γενέτειρά του ως κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, να ιερουργήσει με τον Γέροντα Γερβάσιο, έναν περίπου χρόνο προ της κοιμήσεώς Του, στην εκκλησιαστική κατασκήνωση στα Συχαινά Πατρών.
Στη συγκινητική ανάρτησή του, μετά από την είδηση της Αγιοκατατάξεως του Γέροντα Γερβασίου, ο π. Μιλτιάδης αναφέρει: «Ευχάριστα και σωτήρια νέα. Μόλις αγιοκατατάχτηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, που μεγαλούργησε για 50 και πλέον χρόνια στην Πάτρα, όπου και ίδρυσε τα πρώτα Κατηχητικά Σχολεία ακριβώς πριν 100 χρόνια. Είχα την ευλογία να είμαι μαθητής του στα νεανικά μου χρόνια, 1940-1950, και συλλειτούργησα μαζί του στις παιδικές κατασκηνώσεις στα Συχαινά των Πατρών τον Ιούνιο του 1963. Να έχουμε πάντα την πρεσβεία του».
Εξάλλου, σε συνέντευξη που έχει παραχωρήσει για το project «Our People Their Stories», ο π. Μιλτιάδης περιγράφει με συγκίνηση τον ισχυρό πνευματικό δεσμό που είχε αποκτήσει κατά τα νεανικά του χρόνια με τον Γέροντα Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, καθώς και τις πολύτιμες πνευματικές συμβουλές που έδινε στους νέους ο Άγιος πλέον της Ορθοδόξου Εκκλησίας:
– «Εκεί έκανα την πρώτη μου εξομολόγηση, αυτός μου έδωσε τις πρώτες πρακτικές συμβουλές, εκεί έμαθα πολλά πράγματα. Γιατί είχε τον τρόπο της αφηγήσεως και, όταν έλεγε μια ιστορία με έναν ήρωα της Παλαιάς Διαθήκης ή έναν Άγιο της Καινής Διαθήκης, σε έκανε να θες θέλεις κι εσύ να κάνεις κάτι παρόμοιο».
– «Μας έλεγε πάντοτε: “Να θυμάστε παιδιά, εύκολα μπορείτε να γίνετε ιερείς. Εύκολα μπορείτε να γίνετε επίσκοποι. Εύκολο και οποιοδήποτε επάγγελμα εις τον κόσμο. Δύσκολο είναι να γίνετε χριστιανοί. Να γίνεις χριστιανός είναι το δυσκολότερο πράγμα. Σε αυτό να αγωνιστείτε περισσότερο!”».
– «Ήταν αυστηρός πολύ αλλά είχε και αγάπη για το ανθρώπινο πρόσωπο. Την αγάπη του την έδειχνε και στην εξομολόγηση. Δεν σε επέπληττε, δεν σου έβαζε κανόνα καθόλου. Απλά σου έλεγε “πρόσεχε παιδί μου, να μάθεις ποιος είναι ο Κύριος, να προσπαθήσεις να γίνεις καλός άνθρωπος και καλός χριστιανός”».