ου Ιερομονάχου Αντίπα Αγιορείτη,
Γέροντος του Ιβηριτικού Ιερού Κελλίου
της Αγίας Άννης, Καρυές
Ο μεγάλος όσιος των ημερών μας, Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, δεν είχε απλά όντως εκκλησιαστικό φρόνημα, αλλά ήταν και διδάσκαλος αυτού. Με πόνο έβλεπε “τον θεατρισμό από τα κακά παιδιά, της μάνας τους, της Εκκλησίας” και τον δήθεν ζήλο για την Ορθοδοξία.
Να τι έγραφε: “Στην εποχή μας, που υπάρχει αυτή η σύγχυση του μυαλού, αφήσαμε τα Πατερικά βιβλία και πιάσαμε τα περιοδικά, που συγχύζουν περισσότερο. [Αν ζούσε σήμερα τα ίδια θα έλεγε και χειρότερα για τις δήθεν Ορθόδοξες εκκλησιαστικές ιστοσελίδες]. Αφήσαμε το Ιερό Ευαγγέλιο, οι περισσότεροι, και ορμάμε να πιάσουμε το Πηδάλιο, έμπειροι και άπειροι, γι’ αυτό και θαλασσοδέρνεται το ιερό Σκάφος, η Εκκλησία μας”. (Αγιορείται Πατέρες και Αγιορειτικά, έκδοσις Ι. Ησυχαστήριο Ευαγγελιστού Ιωάννου Θεολόγου σελ. 164).
Στο υπέροχο βιβλίο “Επιστολές”, που είναι έκδοση της ίδιας Μονής, γράφει σχετικά: Σε υποψήφιο μοναχό. “Επίσης βιβλία και έντυπα επαναστατικά, που αναφέρουν εκκλησιαστικά θέματα, μη διαβάζεις, αν θέλεις να έχεις την ηρεμία σου, διότι δεν είσαι εσύ αρμόδιος για τέτοια σοβαρά θέματα. Εσύ έχεις ανάγκη από βιβλία που θα σε βοηθήσουν στην μετάνοια. Εάν θέλεις να βοηθήσεις την Εκκλησία, διόρθωσε τον εαυτό σου, και αμέσως διορθώνεται ένα κομματάκι της Εκκλησίας. Εάν αυτό το έκαναν όλοι, η Εκκλησία θα ήταν διορθωμένη” (σ. 32). “Όταν κανείς προσπαθεί να τοποθετήσει τα εκκλησιαστικά θέματα με Ορθόδοξο τρόπο, και ο σκοπός του είναι το να τοποθετήσει καλύτερα τον εαυτό του, πώς θα ευλογηθεί από τον Θεό; Ούτε πάλι θα πρέπει να συγκινείται κανείς και από εκείνους που τοποθετούν τα εκκλησιαστικά θέματα πολύ καλά, Ορθόδοξα, εάν οι ίδιοι δεν είναι καλά τοποθετημένοι στην Εκκλησία και την ταράσσουν με αδιάκριτες ακρότητες ή ελαφρότητες. Δεν πρέπει να δημιουργούμε θέματα στην Εκκλησία ούτε να μεγαλοποιούμε τις μικρές ανθρώπινες αταξίες που γίνονται, για να μη δημιουργούμε μεγαλύτερο κακό, και χαίρεται ο πονηρός. Δυστυχώς στην εποχή μας έχουμε πολλούς που ταράσσουν την Μητέρα Εκκλησία. Όσοι από αυτούς είναι μορφωμένοι, έπιασαν το Δόγμα με το μυαλό και όχι με το Πνεύμα των Αγίων Πατέρων. Οι δε άλλοι που είναι αγράμματοι, το έπιασαν και αυτοί με τα δόντια το Δόγμα, γι’ αυτό και τρίζουν τα δόντια, όταν συζητούν εκκλησιαστικά θέματα, κι έτσι δημιουργείται η μεγαλύτερη ζημία στην Εκκλησία από αυτούς παρά από τους πολέμιους της Ορθοδοξίας μας. Όσοι δικαιολογούν την κακία τους με τον δήθεν έλεγχο στους άλλους και όχι στον εαυτό τους, ή με το να δημοσιεύουν στον κόσμο εκκλησιαστικές καταστάσεις- ακόμη και πράγματα που δεν λέγονται- προφασιζόμενοι το “ειπέ τη Εκκλησία”, ας κάνουν πρώτα αρχή από την μικρή τους Εκκλησία, την οικογένειά τους ή την Αδελφότητά τους, και, εάν τούς φανεί καλό, τότε ας ρεζιλέψουν και την Μητέρα Εκκλησία. Τα καλά παιδιά, νομίζω, ποτέ δεν κατηγορούν την μάνα τους. Δυστυχώς όμως, πολλοί απερίσκεπτοι δίνουν άφθονο πολεμικό υλικό στους αιρετικούς, και καταλαμβάνουν Ορθόδοξες πόλεις και χωριά οι Ιεχωβάδες κ.λπ. και αυξάνουν το ιεραποστολικό τους έργο. Το ότι πολλούς έχουν κάνει Ιεχωβάδες με αυτό το δαιμονικό τυπικό (να θεατρίζουν τον Κλήρο και την Εκκλησία) είναι γνωστό στους Πνευματικούς, διακριτικούς Πατέρας… (σ. 124, 125, 126).
“Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω”.
Πηγή: fosfanariou.gr
