ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ἡ καθημερινότητα τῶν παιδιῶν ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τούς γονεῖς· κυρίως τώρα, πού ἔχουμε ἀκόμη διακοπές. Κι ὅπως εἶναι μεγάλη ἡ μέρα τοῦ καλοκαιροῦ, ἔχουμε τήν ἔγνοια, πῶς θά γεμίσουν τόσες ὧρες;
Ἴσως εἶναι κι αὐτός ἕνας λόγος πού τά ἀφήνουμε νά κοιμοῦνται μέχρι ἀργά τό πρωί. Ὅμως, ὅσο πιό ἀργά ξεκινήσει ἡ μέρα, τόσο πιό ἀργά θά τελειώσει. Καί ἀντίστροφα, ὅταν τά παιδιά κοιμηθοῦν μετά τά μεσάνυχτα, δέν θά μπορέσουν νά ξυπνήσουν εὔκολα τό πρωί.
Τό γεγονός ὅτι εἴμαστε σέ διακοπές, δέν σημαίνει ὅτι δέν ὑπάρχουν ὅρια. Ἄλλωστε, αὐτό εἶναι τό πρῶτο τους ἐπιχείρημα, ὅταν προσπαθοῦμε νά ἐπιβάλουμε περιορισμούς καί ἰδίως μέ τήν τηλεόραση ἤ τόν ὑπολογιστή.
Ὅμως, ἀγαπητοί γονεῖς, ἄς μήν ἐνδίδουμε, γιατί οἱ συνέπειες δέν θά ἀργήσουν καί τότε μπορεῖ νά εἶναι ἀργά γιά νά ἐπέμβουμε.
Ἄς μᾶς κατέχει διαρκῶς ἡ ἀγωνία τί βλέπει τό παιδί, τί παιχνίδι παίζει, τί τοῦ ἀρέσει καί κολλάει τόσο πολύ στόν ὑπολογιστή ἤ στό κινητό· ἔτσι, θά μπορέσουμε νά βροῦμε τρόπους ἀπασχολήσεως καί καινούργια ἐνδιαφέροντα πράγματα. Ἤ, ἄς μιλήσουμε μέ τά παιδιά γιά ὅλα αὐτά καί τούς κινδύνους πού ἐγκυμονοῦν.
Ἴσως χρειάζεται νά παίζουμε καί λίγο τόν ρόλο τοῦ ντεντέκτιβ, προκειμένου νά διασφαλίζουμε τά παιδιά ἀπό κίνδυνο ψυχικό καί σωματικό. Δέν εἶναι λίγα τά παιδιά πού ἀποκτοῦν φοβίες, ἐξαιτίας αὐτῶν πού παρακολουθοῦν. Μή νομίζετε πώς τά παιδικά προγράμματα εἶναι τόσο ἀθῶα. Μέ ἔχει συγκλονίσει ὁ μικρός Παῦλος, ἡλικίας 9 ἐτῶν, πού φοβόταν ὑπερβολικά, κρυβόταν ὅταν τοῦ μιλοῦσαν καί σέ ἔβλεπε ἀπό ἀπόσταση. Καί τό ξέσπασμά του μᾶς ξάφνιασε ὅλους: «Δέν φταίω ἐγώ πού φοβᾶμαι, ἀλλά ἡ μαμά πού μέ ἔβαζε νά βλέπω παιδικά». Καί ἔτρεξε νά κουρνιάσει στήν ἀγκαλιά τῆς μαμᾶς του.
Ὄχι, δέν εἶναι πιά ἐκεῖνα τά ἀθῶα κινούμενα σχέδια, πού βλέπαμε κάποτε. Τί κι ἄν πάντα δίνεται μάχη ἀνάμεσα στό κακό καί τό καλό καί στό τέλος τοῦ ἐπεισοδίου νικᾶ τό καλό… Στά 15 ἤ καί περισσότερα λεπτά πού διαρκεῖ, βλέπουν ἀνατριχιαστικά πράγματα νά συμβαίνουν, μέχρι νά ἐνεργοποιηθεῖ ὁ ρόλος πού ὑποστηρίζει τό καλό, τό δίκαιο· κι ἔτσι ἐθίζονται στήν βία, στήν παρανομία, στήν ἀδικία, στήν συκοφαντία καί σέ τόσα ἄλλα. Καί τό φινάλε εἶναι πώς, γιά νά ὑπερισχύσει τό καλό, πρέπει νά σκοτωθεῖ ὁ ἀντίπαλος.
Ὄχι, ἀγαπητοί γονεῖς, ἄς μή «σκοτώσουμε» ἐμεῖς τά παιδιά μας μέ τέτοια θεάματα. Ἄς μήν τά βομβαρδίζουμε μέ τέτοια θεάματα καί μηνύματα-σαβοῦρες, πού δέν βοηθοῦν οὔτε στήν φυσιολογική τους ἀνάπτυξη οὔτε στήν πνευματική πρόοδό τους. Γιατί, μήν ξεχνᾶμε, πρέπει νά διαμορφώσουμε στήν ψυχή τους τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ.
Ἄς προσπαθοῦμε. Καί μέ τήν βοήθεια τῆς Παναγίας μας, τῆς καταφυγῆς μας, θά προχωροῦμε.
Καλή Παναγιά!
