Η καταγωγή του Οσίου Ρωμανού ήταν από την Κιλικία, και συγκεκριμένα από την πόλη Ρώσο (αρχαία πόλη της Συρίας στον Ισσικό κόλπο – Αλεξανδρέτας – που βρίσκεται κοντά στις Κιλικίες Πύλες). Ο πνευματικός του όμως αγώνας, έγινε στα μέρη της Αντιόχειας. Εκεί, στους πρόποδες ενός βουνού έκτισε ένα μικρό κελί, που το χρησίμευε σαν μελετητήριο και συγχρόνως σαν ασκητήριο. Ήταν τύπος εγκρατής και στους τρόπους του απλός, γεμάτος ταπεινοφροσύνη και πραότητα.
Η φήμη της αγιότητας του και φρονήσεώς του έφερε προς αυτόν πλήθη, που του εκδήλωναν την εκτίμηση και τον σεβασμό τους. Αλλά εκείνος, σε καμιά στιγμή δεν αισθάνθηκε τον άνεμο της υπερηφάνειας. Δεν έβλεπε πόσο προόδευε, αλλά μόνο πόσο καθυστερούσε να προοδεύσει. Συχνά μάλιστα έλεγε τον λόγο του Ευαγγελίου, ότι, όποιος νομίζει ότι στέκεται πνευματικά, οφείλει να προσέχει μη πέσει.
Ο Θεός τον προίκισε και με το χάρισμα να θεραπεύει ασθένειες. Αλλά αυτός, για να είναι προσγειωμένος, έλεγε και πάλι το λόγο του Ευαγγελίου, ότι, το να κάνει κανείς θαύματα δεν είναι τίποτα. Το σπουδαίο είναι να εργάζεται την αρετή και τη δικαιοσύνη.
Μετά από τέτοια αληθινά αγία ζωή, ο Όσιος Ρωμανός, απεβίωσε ειρηνικά.
