Πατριάρχης Αντιοχείας : “Η απαγωγή των Μητροπολιτών του Χαλεπιού και άλλων αδελφών και παιδιών αντιπροσωπεύει ένα μικρό δείγμα του τι υπέστησαν και υποφέρουν ακόμη οι άνθρωποι στην Ανατολή”

Ομιλία της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχη Ιωάννη Ι’
Στο πρώτο συνέδριο του Κοινωνικού και Αναπτυξιακού Αμοιβαίου Κεφαλαίου, Δαμασκός- Συνεδριακός χώρος Παλατιού του Ουμαγιάντ 14 Μαΐου 2022
Αξιότιμοι σύνεδροι,
Από την πνευματική και ιστορική Εκκλησία της Αντιόχειας, απευθύνομαι σε εσάς. Από την Εκκλησία της Αντιόχειας και της Ανατολικής χριστιανικής πολιτιστικής κληρονομιάς, απευθύνομαι στην καρδιά της Ανατολής, τη Δαμασκό, και το σώμα της, την πληγωμένη Ανατολή, στέκεται στο πλάι του Αναστηθέντος Κυρίου. Από την Εκκλησία της Αντιόχειας, η οποία έχει “υφάνει” το όνομα των Χριστιανών και το έχει μετατρέψει σε έναν ύμνο για να περαστεί από γενιά σε γενιά, σύμφωνα με τον Μακαριστό Πατριάρχη Ηλία Δ’, απευθύνομαι σε εσάς τους πολίτες αυτής της χώρας. Από την Αντιόχεια, την εκκλησία, που έχει τιμήσει το όνομα της Συρίας, αγκάλιασε τους κέδρους του Λιβάνου και επισκίασε το όνομα της Ανατολής με τις σκιές της δόξας, απευθύνομαι σε σας, πολυαγαπημένοι μου. Από την Εκκλησία της Αντιόχειας, της οποίας οι Πατριάρχες ανέκαθεν επιβεβαίωναν ότι ήταν και εξακολουθεί να είναι η πρώτη που αφουγκράζεται τις ανησυχίες αυτών των Χριστιανών πολιτών της Ανατολής, καθώς και άλλων ανθρώπων αυτής της χώρας, απευθύνομαι σε εσάς σήμερα στο πρώτο συνέδριο του “Κοινωνικού και Αναπτυξιακού Αμοιβαίου Κεφαλαίου”. Επιβεβαιώνουμε ότι η εκκλησία μας θα στέκεται πάντα και για πάντα με μεγαλοπρέπεια και μακριά από κάθε ψεύτικη προπαγανδιστική υπερηφάνεια, παίρνοντας έτσι το μέρος των παιδιών της σε αυτήν την Ανατολή. Η Εκκλησία πρώτα απ ‘ όλα απαρτίζεται από αυτόν τόν καλό λαό. Η Εκκλησία είναι από τον λαό και για τον καλό του. Η Εκκλησία γεννά τους κληρικούς που ζουν μαζί με την Εκκλησία και η Εκκλησία ζει μαζί τους.
Σκοπεύουμε να εγκαινιάσουμε αυτό το ταμείο μέσω μιας επίσημης εκδήλωσης για να δηλώσουμε, όπως πάντα λέγαμε τόσο στους ανθρώπους μας όσο και σε άλλους ανθρώπους, ότι είμαστε ριζωμένοι εδώ, σε αυτήν την Ανατολή, παρά όλες τις αναδυόμενες δυσκολίες. Είμαστε εδώ για να επιβεβαιώσουμε και να επικυρώσουμε την παραμονή μας σε αυτήν τη γη όπως το κάναμε πάντα και αφήνουμε τα έργα να μιλήσουν. Αυτό είναι ένας από τους πολλούς λίθους που δηλώνει σε ολόκληρο τον κόσμο ότι εμείς, ως Χριστιανοί, έχουμε εγκατασταθεί σε αυτήν τη γη και αφιερώνουμε όλη μας τη δύναμη για να παραμείνουμε εδώ. Είμαστε σπαρμένοι σε αυτή τη γη από τότε που ο Παντοδύναμος Θεός είχε σπείρει το γιασεμί της Δαμασκού. Η αποστολή μας είναι να παραμείνουμε στην πατρίδα παρ’ όλες τις δυσκολίες. Η απαγωγή των Μητροπολιτών του Χαλεπιού και άλλων αδελφών και παιδιών αντιπροσωπεύει ένα μικρό δείγμα του τι υπέστησαν και υποφέρουν ακόμη οι άνθρωποι στην Ανατολή, για να πουν σε ολόκληρο τον κόσμο: “Προέρχομαι από αυτή τη γη και από αυτή τη γη αντλώ την ύπαρξή μου”.
Οι ιστορικοί της Ρωμαϊκής περιόδου αποκαλούν τη γνωστή σε εμάς Αντιόχεια ως “Συριακή Αντιόχεια”, για να την διακρίνουν από άλλες πόλεις που φέρουν το ίδιο όνομα. Από αυτήν την ονομασία, θα ήθελα να επιβεβαιώσω για άλλη μια φορά ότι η Εκκλησία της Αντιόχειας είναι από, προς, και σε αυτά τα εδάφη. Περιλαμβάνει τη Συρία, τον Λίβανο καθώς και άλλες περιοχές και τις αγκαλιάζει διότι αυτές είναι η καρδιά και το είναι. Αγκαλιάζει το άνθρωπο της γης αυτής και δείχνει συμπάθεια προς αυτόν. Αισθάνεται τον πόνο του ανθρώπου, υποφέρει μαζί του και στέκεται δίπλα του. Αυτή είναι η Μεγάλη Εκκλησία της Αντιόχειας, μεγάλη με την πίστη των παιδιών της. Η Αντιόχεια δεν είναι απλώς ένας ιστορικός τόπος, τον οποίο τιμούμε και σεβόμαστε. Η πίστη εκδηλώνεται πρώτα απ ‘ όλα με έργα αγάπης και αλληλεγγύης που βοηθούν τον άνθρωπο, ειδικά υπό αυτές τις συνθήκες, για να παραμείνει στη μητέρα πατρίδα του και την γη, από την οποία δημιουργήθηκε και στο χώμα της οποίας θα επιστρέψει, στην πλευρά των ενάρετων προγόνων. Αυτό εξηγεί γιατί οι μουσουλμάνοι στη χώρα μας συνήθιζαν να αποκαλούν τους προκατόχους μας πατριάρχες με τίτλους, όπως λ.χ.: “Πατριάρχης των Αράβων” και “Πατέρας των φτωχών”.
Εδώ, από την καρδιά της ιστορικής Δαμασκού, την καρδιά της μίας ενωμένης Συρίας, από τον Άπω Βορρά έως τον μακρινό Νότο της και από την Άπω Ανατολή έως τη θάλασσά της, καλούμε για άρση των αμαρτωλών οικονομικών κυρώσεων που επηρεάζουν το βιοπορισμό των ανθρώπων. Ζητούμε την άρση αυτού του ασφυκτικού οικονομικού αποκλεισμού που επηρεάζει γενικά την περιφερειακή κατάσταση και καθιστά τη μετανάστευση βαρύ φορτίο, είτε στους ανθρώπους είτε στις χώρες υποδοχής είτε στην πατρίδα.
Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων ημερών, η καθημερινή διαβίωση αποτελεί μείζονα ανησυχία για την Εκκλησία. Αντίθετα, το κύριο μέλημα της Εκκλησίας είναι να κρατήσει τα παιδιά της σε αυτό το κράτος. Το έργο του Ταμείο αποσκοπεί στην υλοποίηση αυτής της ιδέας, υποστηρίζοντας τα νέα παιδιά μας και βοηθώντας τουςν να βρουν κατάλληλες ευκαιρίες απασχόλησης, οι οποίες θα τους κρατήσουν στον τόπο τους και θα περιορίσουν τη μετανάστευση που καταστρέφει τον άνθρωπο και την πατρίδα.
Χαιρετίζουμε τον Δρ Μπασάρ αλ-Άσαντ, Πρόεδρο της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, και τον ευχαριστούμε για την ηθική και υλικοτεχνική του στήριξη σε όλες τις πτυχές αυτού του Ταμείου και αυτού του συνεδρίου.
Είθε ο Θεός να ευλογεί τους θεματοφύλακες αυτού του φιλανθρωπικού βραχίονα, και εδώ εννοώ το Κοινωνικό και Αναπτυξιακό Αμοιβαίο Κεφάλαιο. Ο Θεός να σας ευλογεί όλους. “Ιλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός” σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου. Είθε να γίνουμε όλοι μας ιλαροί δότες. Προσευχόμαστε στον Θεό να στέψει με επιτυχία το έργο αυτού του συνεδρίου. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Ακολούθησέ μας....

Κοινοποίησέ το....