ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Ὁ Αὔγουστος, ὁ τελευταῖος καί ὀμορφότερος μήνας τοῦ καλοκαιριοῦ, εἶναι ἀδιαμφισβήτητα ἀφιερωμένος στήν Παναγία. Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, τήν ὁποία τιμᾶ καί σέβεται ἰδιαίτερα ὁ ἑλληνικός λαός, ἔγινε ἡ «Ὑπέρμαχος Στρατηγός» μας, ἡ ὁποία σέ στιγμές κρίσιμες, σέ ὧρες ἀγωνίας καί κινδύνου, ἐπενέβαινε θαυμαστά καί ὁδηγοῦσε τό γένος μας στόν δρόμο τοῦ θριάμβου.
Μιά θαυμαστή καί σωτήρια ἐπέμβαση τῆς Παναγίας μας θυμόμαστε κάθε Αὔγουστο· τότε πού ἡ Βασιλεύουσα τῶν Πόλεων κινδύνευε ἀπό ὥρα σέ ὥρα νά πέσει στά χέρια τῶν ἐχθρῶν.
Κωνσταντινούπολη 626 μ.Χ. Ὁ Ἡράκλειος ἔχει ἤδη ἀναλάβει τήν αὐτοκρατορική ἐξουσία. Ἡ αὐτοκρατορία τήν ἐποχή αὐτή βρίσκεται σχεδόν ὑπό κατάρρευση. Οἱ ἐχθρικοί λαοί ἄρχισαν καί πάλι νά ἀπειλοῦν καί οἱ Πέρσες, ὁ μεγαλύτερος γιά τήν αὐτοκρατορία κίνδυνος, περίμεναν τήν κατάλληλη στιγμή γιά νά διώξουν τούς Βυζαντινούς ἀπό τήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Ὁ νέος αὐτοκράτορας θέλοντας νά ξεκαθαρίσει τίς σχέσεις Βυζαντίου – Περσίας, ἀποφάσισε νά τίς λύσει μέ τά ὅπλα, γι’ αὐτό καί μιά ἀπό τίς πρῶτες προτεραιότητές του ἦταν ἡ συγκρότηση ἰσχυροῦ στρατοῦ. Γρήγορα ὀργάνωσε μιά ἐκστρατεία, στήν ὁποία προσέδωσε τόν χαρακτήρα ἱεροῦ πολέμου, καθώς ξεκινοῦσε ἕναν ἀγώνα ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν, πού εἶχαν στά χέρια τους τό ἱερό σύμβολο τοῦ Χριστιανισμοῦ, τόν Τίμιο Σταυρό, τόν ὁποῖο εἶχαν κλέψει κατά τήν πολιορκία τῶν Ἰεροσολύμων.
Ἡ σκληρή ἀναμέτρηση τῶν δύο μεγάλων δυνάμεων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, κράτησε ἕξι ὁλόκληρα χρόνια. Στόν πόλεμο αὐτό, ὁ βασιλιάς τῶν Περσῶν, θέλοντας νά ἐνισχύσει τίς δυνάμεις του, ἦρθε σέ συνεννόηση μέ τόν ἡγεμόνα τῶν Ἀβάρων. Ξεκίνησαν ἔτσι μιά κοινή δράση ἐναντίον τῶν Βυζαντινῶν.
Ἡ δύναμη αὐτή δέν ἄργησε νά ἐπιτεθεῖ ἀποφασιστικά. Στίς ἀρχές Μαΐου τοῦ 626, οἱ Ἄβαροι, συνεπικουρούμενοι ἀπό σλαβικά φύλα, πολιόρκησαν κατ’ ἀρχάς τήν Θεσσαλονίκη ἐπί 33 ἡμέρες καί ἀφοῦ ἀπέτυχαν στράφηκαν πρός τήν Κωνσταντινούπολη. Στίς 29 Ἰουνίου ἔφτασαν ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς Βασιλεύουσας. Στίς 30 Ἰουλίου οἱ Ἄβαροι τοποθέτησαν ἔξω ἀπό τά τείχη της, τεράστιες πολιορκητικές μηχανές καί τήν ἑπόμενη ἡμέρα ξεκίνησαν τήν ἐπίθεση. Ἡ δύναμή τους ἦταν τεράστια. Περίπου 150.000 ἄνδρες χτυποῦσαν τά τείχη τῆς Πόλης. Ἡ κατάσταση γιά τούς πολιορκημένους ἦταν τραγική. Ὁ Ἡράκλειος βρισκόταν ἐκτός τῆς Βασιλεύουσας, πολεμώντας τούς Πέρσες στήν Μικρά Ἀσία. Στήν θέση του ἄφησε τόν ἀνήλικο γιο του Κωνσταντῖνο, τόν ὁποῖο ἐπιτρόπευαν ὁ πατριάρχης Σέργιος καί ὁ μάγιστρος Βῶνος. Μάταια οἱ Βυζαντινοί προσπάθησαν νά δελεάσουν τόν ἐχθρό μέ χρήματα, γνωρίζοντας τόν ἄπληστο χαρακτήρα τοῦ ἡγεμόνα του.
Οἱ Ἄβαροι ἀφοῦ ἔριξαν μέσα στόν Βόσπορο καί στόν Κεράτιο Κόλπο μονόξυλα πλοιάρια ὡς ἀποβατικά γιά τήν διευκόλυνση καί τήν μεταφορά τῶν δυνάμεών τους, στίς 6 Αὐγούστου ἐπιτέθηκαν σέ ἕνα ἀσθενές τμῆμα τῶν τειχῶν καί κατέλαβαν τήν ἐκκλησία τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν. Ὁ Πατριάρχης Σέργιος, γνωρίζοντας καλά πώς μόνο μία θαυμαστή-θεϊκή ἐπέμβαση μποροῦσε νά γλιτώσει τήν Βασιλεύουσα, ἀνέβηκε στά τείχη καί, κρατώντας ψηλά τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἐμψύχωνε τήν ὀλιγάριθμη φρουρά πού βρισκόταν ἐκεῖ. Γύριζε μέσα στήν Πόλη, στούς ναούς της, καί ἐμψύχωνε τόν λαό, πού πάλευε στήν ἄμυνα της, προσευχόμενος θερμά νά ἀποτρέψει ἡ Παναγία τήν ἅλωση.
Τήν ἑπόμενη μέρα τό καλά ὀργανωμένο σχέδιο τῶν Βυζαντινῶν κατάφερε νά μπερδέψει τούς ἐχθρούς καί νά προκαλέσει τήν ἄκαιρη ἐπίθεσή τους. Ἕνας δυνατός ἀνεμοστρόβιλος παρέσυρε καί καταβύθισε τά πλεούμενα τῶν βαρβάρων. Τό θαῦμα τῆς Παναγίας εἶχε γίνει. Σθεναρή ἀντίσταση στά τείχη καί ἀπροσδόκητες ἀπώλειες ἔσπειραν στόν ἐχθρό τόν πανικό καί τόν ἔτρεψαν σέ φυγή.
Ὅλος ὁ λαός συγκεντρώθηκε στήν ἐκκλησία τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν, γιά νά ἐκφράσει τίς εὐχαριστίες του πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο πού ἔσωσε τήν Πόλη. Ὅλοι μαζί, ὄρθιοι, συγκινημένοι, ἔψαλαν τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο:
«Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τά νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε…».
Σέ σένα Θεοτόκε, πού εἶσαι ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἐπειδή λυτρώθηκα ἀπό τόν φόβο τῶν ἐχθρῶν, ἐγώ, ἡ Πόλη σου, σοῦ ἀφιερώνω τίς τιμές τῆς νίκης καί σέ εὐχαριστῶ πού μᾶς βοήθησες. Κι ἐπειδή ἔχεις δύναμη πού δέν μπορεῖ νά νικηθεῖ, ἐλευθέρωσέ με ἀπό κάθε κίνδυνο, γιά νά σοῦ ψάλλω· Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε.
Τά ὑπέροχα αὐτά λόγια, πού μιλοῦν στόν νοῦ καί τήν καρδιά ὅλων μας, ἄς εἶναι ὁ καθημερινός ὕμνος καί ἡ εὐχαριστία μας πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, πού στέκει συνεχῶς δίπλα μας Ὑπέρμαχος Στρατηγός!
