Ποιός μπορεῖ νά μᾶς λυτρώσει ἀπό συμφορές, κινδύνους καί πειρασμούς; Ποῦ θά καταφύγουμε; Βεβαίως, στό σεπτό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιατί αὐτή εἶναι ἡ Πρέσβειρα τῶν Οὐρανῶν, εἶναι ἡ Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων, εἶναι ἡ δική μας Μητέρα καί ἡ Μητέρα τοῦ Θεανθρώπου. Καί ἔχει ἰσχύν παρά τῷ Κυρίῳ, ἔχει παρρησία, ἔχει ἀποτελεσματικότητα ὁ λόγος της. Καί ἐμεῖς τήν ἀγαποῦμε, τήν ἐμπιστευόμαστε, ἔχουμε περισσσότερο θάρρος, τήν πλησιάζουμε πιό ἄνετα καί ἔτσι προσεγγίζουμε καί τόν Βασιλέα τῶν ἁπάντων, γιά νά φθάσουν τά αἰτήματά μας στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.
Ἐμεῖς μέ τόν πειρασμό τά χάνουμε. Αἰφνιδιαζόμαστε καί ἔτσι χάνουμε τήν μάχη. Ὁ πειρασμός ὅμως, αὐτός καθ’ αὐτός, δέν ἀποτελεῖ ἁμαρτία.
Ἔρχεται ὁ πονηρός καί μᾶς κεντρίζει τήν σκέψη νά πᾶμε νά κλέψουμε. Ὑποχωρήσαμε; Συμφωνήσαμε μαζί του; Κουβεντιάσαμε μαζί του; Κάναμε διάλογο μέ τόν πειρασμό; Ἀποφασίσαμε; Τότε νικηθήκαμε. Ἀπό τήν ὥρα πού συμμετέχει ἡ κρίση, ἡ βούληση, ἡ θέληση τοῦ ἀνθρώπου, τότε πού παίρνουμε τήν ἀπόφαση, ἤδη διαπράξαμε τήν ἁμαρτία, ἔστω κι ἄν δέν μᾶς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά τήν πραγματοποιήσουμε.
Ἑπομένως, οἱ κακοί λογισμοί, οἱ κακές σκέψεις καί ὅλα τά κεντρίσματα τοῦ διαβόλου δέν μποροῦν νά μᾶς νικήσουν, ἐάν ἐμεῖς δέν ὑποκύψουμε, δέν συγκατατεθοῦμε καί δέν τό ἀποφασίσουμε.
Οἱ πειρασμοί θά ὑπάρχουν
Εὐτυχῶς πού ἔχουμε τούς πειρασμούς! Γιατί, ἄν δέν τούς εἴχαμε, δέν θά ἐπιτυγχάναμε, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Χωρίς πειρασμό, χωρίς δοκιμασία, ὁ ἄνθρωπος χάνεται, πιστεύει στήν ἁγιότητά του. Πιστεύει ὅτι ἔφθασε σέ τέλεια μέτρα ἀρετῆς καί ἁγιότητος, ὅτι εἶναι ἀπείραστος τοῦ κακοῦ καί τῆς ἁμαρτίας καί ἑπομένως περιμένει τόν ἀμαράντινο στέφανο. Ὄχι, οἱ πειρασμοί θά ὑπάρχουν γιά νά ἀγωνιζόμαστε, νά ξυπνοῦμε καί νά μήν κοιμόμαστε.
Στούς πειρασμούς νά προβάλλουμε πρῶτα ἀντίσταση. Ὄχι διάλογο, ὄχι κουβέντα. Ἡ Εὔα ἔκανε τόν διάλογο καί παρασύρθηκε. Ἀπό τήν ὥρα πού μέ τόν πειρασμό εἴμαστε εὐγενεῖς, ἀπό τήν ὥρα πού τόν βάζουμε στό σαλόνι τῆς ψυχῆς μας καί ἀρχίζουμε συζήτηση, ἤδη βρισκόμαστε πρό τοῦ κινδύνου νά προχωρήσουμε στήν διάπραξη τῆς ἁμαρτίας.
Εὐάλωτοι οἱ ὑπερήφανοι
Ποιούς πειράζει ὁ διάβολος περισσότερο; Αὐτούς πού ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους. Τούς ὑπερηφάνους. Ὅσοι ἔχουμε φουσκώσει καί ὅσοι νομίζουμε πώς εἴμαστε σπουδαῖοι, τρανοί, ἄγγελοι καί μόνον τά φτερά μᾶς λείπουν. Ὅλοι ἐμεῖς πού πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε ἅγιοι, ἐμεῖς εἴμαστε περισσότερο εὐάλωτοι. Γιατί ἡ ὑπερηφάνεια ἀποσύρει τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπομακρύνει τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, μένει ἀκάλυπτος ὁ ἄνθρωπος καί εἶναι ἐκτεθειμένος στά πεπυρωμένα βέλη τοῦ σατανᾶ.
Ὁ ταπεινός ἄνθρωπος ἔχει πνευματική θωράκιση τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί εἶναι ἀπρόσβλητος ἀπό τά βέλη τοῦ πονηροῦ.
Καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος αὐτό μᾶς λέει. Εἶδε ὁ Θεός μας τήν ταπείνωσή της, τήν καθαρότητά της, τήν ἁγνότητά της, τήν ἁγιότητά της καί ἡ σεμνή Κόρη τῆς Ναζαρέτ ἔγινε δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Εὐάλωτοι οἱ κατακρίνοντες
Ποιούς ἄλλους πειράζει ὁ διάβολος καί τούς ρίχνει σέ μεγάλα ἁμαρτήματα; Αὐτούς πού κατακρίνουν πολύ. Ὅποιος κατακρίνει, αὐτός θά πέσει σέ μεγαλύτερα ἁμαρτήματα ἀπό αὐτά πού κατακρίνει. Θά περικυκλωθεῖ ἀπό πειρασμούς καί θά λέει: «Θέε μου, χάνομαι, κατηφορίζω, βυθίζομαι στόν ἅδη. Σῶσε με!».
Ποιός σέ κατέστησε δικαστή τοῦ ἀδελφοῦ σου; Γιατί κρίνεις; Ποιός σοῦ ἔδωσε τό δικαίωμα; Ὅλοι ὑπό κατηγορίαν εἴμαστε. Ὅλοι στό ἑδώλιο τοῦ κατηγορουμένου εἴμαστε. Κανένας δέν ἔχει τό δικαίωμα νά παίρνει τήν θέση τοῦ δικαστῆ. «Μή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε» (Ματθ. ζ΄ 1).
Γι’ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄν θέλουμε ν’ ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τό νέφος τῶν βελῶν τοῦ πειρασμοῦ, νά ἀσχολούμαστε μέ τόν ἑαυτό μας, ὄχι μέ τήν ζωή τῶν ἄλλων. Ὄχι μέ τήν ζωή τῶν κληρικῶν. Οἱ κληρικοί ἔχουν τόν Κριτή τους. Ὄχι ἱεροκατήγοροι. Τό ράσο μήν τό ἀγγίζετε. Γιατί, ἄν εἶναι καθαρό, σέ καίει· καί ἄν εἶναι κάρβουνο, σέ λερώνει.
Καταφυγή καί στήριγμα
Ἀδέλφια μου, ἐμεῖς ἔχουμε τήν Προστάτιδα, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Σ’ Αὐτήν νά καταφεύγουμε. Ἡ γλυκειά μας Παναγία εἶναι τό στήριγμα. Καί ὅταν πολλά τά βάσανα, πολλές οἱ θλίψεις, πολλοί οἱ πειρασμοί, σ’ Αὐτήν νά ἀκουμποῦμε. Ποῦ νά καταφύγουμε ἀλλοῦ; Στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Νά ζητοῦμε τήν προστασία της, νά ζητοῦμε τίς πρεσβεῖες της, γιά νά μεταφέρει τά αἰτήματά μας στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί νά ἀξιώσει ὅλους τούς ἀνθρώπους τῆς σωτηρίας καί τῆς λυτρώσεως. Ὁ Κύριός μας καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος νά εἶναι πάντοτε μαζί μας. Ἀμήν.
