Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων συμμετεῖχε στὴν ἔναρξη τοῦ 2ου Συνεδρίου Περιφερειακῆς Ἀνάπτυξης Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης, ποὺ πραγματοποιεῖται τὸ διήμερο 21ης καὶ 22ας Ὀκτωβρίου ἐ. ἒ., στὸ Τσανάκλειο Μέγαρο στὴν Κομοτηνή, το ὁποῖο ἀποτελεῖ σημεῖο συνάντησης θεσμικῶν φορέων, ἐκπροσώπων τῆς Αὐτοδιοίκησης, τῆς Ἐπιστημονικῆς Κοινότητας καὶ τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν, μὲ στόχο τὴ διαμόρφωση ἑνὸς κοινοῦ ὁράματος γιὰ τὴ βιώσιμη ἀνάπτυξη τῆς Περιφερείας .
Ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε στὸν χαιρετισμό του τὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας, ὡς διαχρονικοῦ πυλῶνα συνοχῆς καὶ προσφορᾶς, ποὺ ἀνταποκρίνεται ἀπέναντι στὶς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς κοινωνίας, συμβάλλοντας στὴν ἐνίσχυση τῆς κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης, τῆς πνευματικῆς καλλιέργειας καὶ τῆς ἰσόρροπης προόδου καὶ στὴν Περιφέρεια τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης καὶ κατέθεσε συγκεκριμμένες προτάσεις.
πατήστε ΕΔΩ για περισσότερες φωτογραφίες
Ἀκολουθεῖ ὁ χαιρετισμός τοῦ Σεβασμιωτάτου :
Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ : «ΒΙΩΣΙΜΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ».
(ΚΟΜΟΤΗΝΗ, 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2025)
Ἐκλεκτοὶ προσκεκλημένοι·
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί·
Μὲ λόγο καρδιᾶς καὶ συνείδηση βαθειᾶς εὐθύνης συμμετέχω στὸ σημαντικὸ αὐτὸ συνέδριο, ποὺ ἔρχεται νὰ φωτίσει τὴν πορεία καὶ τὶς δυνατότητες τῆς Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης στὸν ἀναπτυξιακὸ χάρτη τῆς πατρίδας μας.
Ἡ ἀνάπτυξη δὲν εἶναι μόνο ὑπόθεση ἀριθμῶν καὶ ἔργων ὑποδομῆς· εἶναι καί -ἴσως κυρίως- ζήτημα ἀνθρωποκεντρικῆς προοπτικῆς. Ἂν δὲν ἐπενδύσουμε στὸν ἄνθρωπο, στὶς νέες γενιές, στὴν παιδεία, στὴν ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ συγκρότηση τῆς κοινωνίας, τότε κάθε ἀναπτυξιακὴ προσπάθεια θὰ εἶναι ἐλλιπής. Ὅπως ἔλεγαν οἱ Πατέρες μας, «πάντα τὰ σαρκικὰ ἀδύνατα, τὰ πνευματικὰ δυνατά» -καὶ ἡ πνευματικὴ δύναμη τοῦ τόπου μας παραμένει τὸ πιὸ ἀνθεκτικό μας θεμέλιο.
Ἡ πλειονότητα -ἂν ὄχι ἡ ὁλότητα- τῶν συμμετεχόντων συνδιαπιστώνουμε πὼς ὁ τόπος μας δὲν εἶναι ἁπλῶς μιὰ διοικητικὴ περιφέρεια. Εἶναι μιὰ γῆ μὲ βαθιὲς ρίζες, ἁγιασμένη ἀπὸ τὴν παρουσία τῶν Ἀποστόλων, ποτισμένη μὲ αἷμα μαρτύρων καὶ μόχθο ἀνθρώπων ἁπλῶν, ἀλλὰ ἀληθινῶν. Εἶναι ὅμως καὶ ἕνας τόπος πού, παρὰ τὴ στρατηγική του σημασία καὶ τὸν πλοῦτο του σὲ πολιτισμὸ καὶ φυσικὴ ὀμορφιά, δοκιμάζεται ἀπὸ ἕνα φαινόμενο ποὺ δὲν ἀποτυπώνεται εὔκολα σὲ στατιστικὰ φύλλα : τὴν σταδιακὴ ἐρήμωση ἀπὸ τὸ ἔμψυχο δυναμικό του.
Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία δὲν παρατηρεῖ ἁπλῶς τὸ φαινόμενο αὐτὸ ἀπὸ ἀπόσταση. Τὸ ζεῖ. Τὸ αἰσθάνεται. Τὸ πονᾶ. Καὶ ἀγωνιᾶ. Συναντοῦμε καθημερινὰ τοὺς νέους ποὺ φεύγουν, τὰ σχολεῖα ποὺ κλείνουν, τὰ χωριὰ ποὺ σιωποῦν, τὶς οἰκογένειες ποὺ ἀγωνίζονται νὰ σταθοῦν ὄρθιες. Κι ὅσο κι ἂν ἡ πίστη μας μᾶς διδάσκει ἐλπίδα, ἡ ποιμαντική μας εὐθύνη δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ σιωπήσουμε μπροστὰ στὴ συνεχιζόμενη ἀποψίλωση τοῦ τόπου ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους του.
Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, «τὸ μεγαλύτερο θαῦμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ μένει ὄρθιος ἐν μέσῳ καταιγίδων». Ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νὰ σταθεῖ δίπλα σὲ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο· νὰ τοῦ δώσει κουράγιο, ἀλλὰ καὶ νὰ δημιουργήσει τὶς συνθῆκες ὥστε νὰ μὴν ἀναγκάζεται νὰ φύγει. Νὰ ριζώνει, ὄχι νὰ ξεριζώνεται.
Γι’ αὐτό, μὲ συναίσθηση τῆς πνευματικῆς καὶ κοινωνικῆς μας ἀποστολῆς, ὁ σύντομος χαιρετισμός μας, ἐμπεριέχει κυρίως ρεαλιστικὲς σκέψεις ποὺ δύνανται νὰ μορφώσουν καὶ μία πρόταση: τὴν σύσταση «Δικτύου Συνεργασίας γιὰ τὴν Τοπικὴ Ἀνάπτυξη καὶ Κοινωνικὴ Συνοχή», μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση στὴν ἀνάπτυξη τοῦ θρησκευτικοῦ καὶ πολιτισμικοῦ τουρισμοῦ, ὥστε νὰ παραμείνει ζωντανὴ ἡ Θράκη καὶ οἱ ἄνθρωποί της.
Ἡ Ἐκκλησία μας, γνωρίζοντας τὴ δυναμικὴ ποὺ κρύβει ἡ πνευματικὴ καὶ ἱστορικὴ ταυτότητα τοῦ τόπου, προτείνει:
∙ Τὴν ἀνάδειξη τῶν προσκυνηματικῶν διαδρομῶν τῆς Θράκης, ποὺ μποροῦν νὰ προσελκύσουν ἐπισκέπτες ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν εὐρύτερο Ὀρθόδοξο καὶ πολιτισμένο κόσμο.
∙ Τὴν συνεργασία μὲ τὴν Τοπικὴ Αὐτοδιοίκηση, τὸ Πανεπιστήμιο καὶ τουριστικοὺς φορεῖς γιὰ τὴν καταγραφή, προστασία καὶ ψηφιακὴ προβολὴ τῶν βυζαντινῶν καὶ μεταβυζαντινῶν μνημείων, τῶν μοναστηριῶν καὶ τῶν ἱστορικῶν ναῶν.
∙ Τὴν ἐνίσχυση τοπικῶν ἐκδηλώσεων καθ’ ὅλο τὸ ἔτος ἀλλὰ καὶ θεματικῶν προσκυνηματικῶν περιηγήσεων, ποὺ συνδέουν τὸν πολιτισμὸ μὲ τὴν πνευματικότητα, καὶ τὴν παράδοση μὲ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο.
∙ Τὴν δημιουργία κινήτρων παραμονῆς καὶ ἐπιστροφῆς νέων ἀνθρώπων, μέσα ἀπὸ δράσεις κατάρτισης, φιλοξενίας ἐθελοντῶν, καινοτόμων τοπικῶν συνεργειῶν – ὅλα μὲ ἀφετηρία τὸν θρησκευτικὸ καὶ πολιτιστικὸ χαρακτῆρα τῆς περιοχῆς.
Ἡ πρότασή μας στηρίζεται στὴν πραγματικότητα καὶ στὴ διάθεση συνεργασίας. Ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία ἔχει ἐνοριακὸ καὶ μοναστηριακὸ ἱστό, διαθέτει ἀνθρώπους, χώρους καὶ ἐμπειρία προσφορᾶς. Ἐπιθυμεῖ, σὲ πνεῦμα συνέργειας, νὰ ἐνισχύσει κάθε ὑγιῆ προσπάθεια ποὺ ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ μείνει ζωντανὴ ἡ Θράκη καὶ νὰ μὴν χάσει τὸν πληθυσμιακό, πνευματικὸ καὶ πολιτισμικό της χαρακτῆρα.
Γιατί, ὅπως ἔγραφε καὶ ὁ Ἅγιος Νεκτάριος, «πατρίδα εἶναι ὁ τόπος ὅπου ἀναπαύεται ἡ ψυχή». Καὶ ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νὰ στηρίζει τὸν τόπο ὄχι μόνο μὲ λόγια πίστεως, ἀλλὰ μὲ πράξεις ἔμπρακτης ἐλπίδας.
Κλείνοντας, εὔχομαι οἱ ἐργασίες τοῦ συνεδρίου νὰ μὴν μείνουν στὴ θεωρία, ἀλλὰ νὰ γίνουν ἀφορμὴ γιὰ οὐσιαστικὴ συμπόρευση. Ἐμεῖς, ὡς τοπικὴ Ἐκκλησία, θὰ εἴμαστε παρόντες -ἀγωνιῶντες μέν, ἀλλὰ καὶ ἐνεργοῦντες. Διότι ἡ εὐθύνη μας δὲν ἐξαντλεῖται στὸ παρόν, ἀλλὰ ἁπλώνεται στὸ μέλλον τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῦ τόπου.
