ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΑΪΟΥ
Πάσχα! Ἦρθε λοιπόν ἡ ὥρα νά πανηγυρίσουμε καί φέτος τό μεγαλύτερο καί σπουδαιότερο γεγονός: τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου! Κάθε χρόνο ἀνυπομονοῦμε ὅλοι τέτοια μέρα νά πᾶμε τό βράδυ στήν ἐκκλησία, νά πάρουμε ἀπό τόν ἱερέα τό ἅγιο Φῶς καί νά ποῦμε φυσικά τό «Χριστός Ἀνέστη»!
Μιά ξεχωριστή στιγμή τό βράδυ τῆς Ἀνάστασης εἶναι ἡ στιγμή πού ὅλα τά φῶτα στόν ναό σβήνουν… Τότε ψάλλουμε ἕνα πολύ ὄμορφο τροπάριο. Μέσα στόν ναό ὅλα εἶναι μαῦρα καί σκοτεινά. Ἀμέσως μετά βγαίνει ὁ ἱερέας στήν Ὡραία Πύλη, κρατώντας τό ἅγιο Φῶς καί τό προσφέρει στόν κόσμο.
Oἱ πιστοί μοιράζονται τό φῶς καί ὁ ναός γίνεται ὅλο καί πιό φωτεινός. Πολύ γρήγορα ὅλα εἶναι πλημμυρισμένα ἀπό φῶς καί χαρά. Τό σκοτάδι δέν ὑπάρχει πιά! Αὐτή ἡ στιγμή εἶναι ἡ ἀγαπημένη μου!
Στήν πραγματικότητα, ὅπως ὁ ναός εἶναι σκοτεινός, πρίν βγεῖ τό ἅγιο Φῶς, ἔτσι εἶναι καί ἡ ψυχή μας, ὅταν κυριαρχεῖται ἀπό τίς ἁμαρτίες καί τά πάθη. Τό γεγονός ὅμως τῆς Ἀναστάσεως ἔρχεται σάν φῶς μέσα στήν ψυχή μας, νά διαλύσει τά σκότη της καί νά τή φωτίσει μέ τήν ἐλπίδα τῆς Ζωῆς.
Δέν ἀρκεῖ λοιπόν νά πᾶμε τό Μεγάλο Σάββατο στήν ἐκκλησία καί νά ἀνάψουμε γιά λίγη ὥρα τή λαμπάδα μας μέ τό ἅγιο Φῶς.
Χρειάζεται, αὐτό τό Φῶς, τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ, νά τό κρατήσουμε! Καί νά μπεῖ μέσα μας, γιά νά μᾶς θυμίζει τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ μας! Χριστός Ἀνέστη!
