Στις 23.35 τρεις ισχυρές εκρήξεις ακούστηκαν σε όλη την πόλη και τεράστιες λάμψεις έσκασαν στη θάλασσα.
Ήταν 18 Οκτωβρίου του 1912, το βράδυ που ο ναύαρχος Νικόλαος Βότσης έριξε τρεις τορπίλες με διαφορά λίγων δευτερολέπτων στο τουρκικό θωρηκτό Φετχί Μπουλέντ και το έστειλε για πάντα στον βυθό του Θερμαϊκού. Στην ίδια θέση βρίσκεται ως σήμερα, μόλις 8 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, 300 μέτρα από το λιμάνι και 40 μέτρα από το νότιο λιμενοβραχίονα, απέναντι από την Πρώτη Προβλήτα.
Feth-i Bülent στα τουρκικά σημαίνει «Μεγάλη νίκη», αλλά το όνομα δεν δικαίωσε το πολεμικό πλοίο. Αντίθετα τη νίκη πέτυχε το ελληνικό τορπιλοβόλο Νο11 με κυβερνήτη τον Νικόλαο Βότση.
Μέχρι σήμερα είναι το μοναδικό χαρτογραφημένο ναυάγιο του Θερμαϊκού και μάλιστα τόσο κοντά στο λιμάνι, ενώ η κατάδυση αρχαιολόγων και ΟΥΚάδων που έγινε το 1999 έφερε στην επιφάνεια σημαντικά κινητά ευρήματα, πολλά περισσότερα ωστόσο βρίσκονται εντός του πλοίου καλυμμένα εδώ και 111 χρόνια από παχύ στρώμα άμμου, θαλάσσιους μικροοργανισμούς και φερτά υλικά.
Μέρος των ευρημάτων που ανασύρθηκαν εκτίθενται στο Ναυτικό Μουσείο Λιτοχώρου, στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα της Θεσσαλονίκης και στον Ναυτικό Σταθμό Βορείου Ελλάδος, ενώ αντικείμενα από το τουρκικό θωρηκτό βρίσκονται στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
