Στήν νῆσο Τῆνο

Στήν νῆσο Τῆνο ἔφτασα μιά μέρα μέ καράβι

κι εἶδα ἐκεῖ τήν Παναγιά νά λάμπει σάν πετράδι.

 

Πλῆθος ἀνθρώπων ἔτρεχε πάνω στήν ἀνηφόρα,

κάποιοι ἤτανε γονατιστοί, τῆς πήγαιναν καί δῶρα.

 

Ὁ ἕνας λάδι και κερί, ἄλλος χρυσό κι ἀσήμι,

καί ἄλλος δάκρυα ἔχυνε πάνω στό καλντερίμι.

 

Ἄλλοι τά μαῦρα φόραγαν τάμα γιά τήν Κυρά τους

καί ἔτρεχε τό αἷμα τους ἀπό τά γόνατά τους.

 

Σάν ἔφτασαν κι ἀνέβηκαν ψηλά στήν Παναγία,

ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς πέμπουν δοξολογία.

 

Εὐλογημένη νά ’σαι σύ, ἡ Κεχαριτωμένη,

πού ἡ δόξα Σου μαθεύτηκε σ’ ὅλη τήν Οἰκουμένη.

 

Ἀπό παντοῦ, δές, φτάνουνε ἄνθρωποι πού πονοῦνε

κι ἀπό τό ἅγιο χέρι σου τό ἔλεος ζητοῦνε.

 

Σκύψε, Κυρά Βασίλισσα, κι ἀπ’ τόν χρυσό σου θρόνο

ρίξε ἕνα βλέμμα σπλαγχνικό καί γλύκανε τόν πόνο.

 

Ἡ Δέσποινα ταράχτηκε σάν εἶδε τά παιδιά της

μπροστά της νά στενάζουνε καί μάτωσ’ ἡ καρδιά της.

 

Κι εἶπε στόν Γιό της, τόν Χριστό: Χάρη ζητῶ, παιδί μου,

ἐλέησε ὅλους αὐτούς, γιατί εἶναι δικοί μου.

 

Σέ μένανε προσεύχονται κάθε λεπτό καί ὥρα

προστάτη τους νά μέ ’βρουνε ὅταν θά ἔρθει ἡ μπόρα.

 

Κι Ἐκεῖνος δέν ἀρνήθηκε εἰς τήν καλή του Μάνα

θαῦμα ἀμέσως ἔκανε καί χτύπησ’ ἡ καμπάνα.

 

Καί ὅλοι τώρα εὐχαριστοῦν πολύ συγκινημένοι

τό θαῦμα αὐτό θά μαθευτεῖ σ’ ὅλη τήν Οἰκουμένη.

 

Νά μάθει κλῆρος καί λαός πώς ὅταν θέλει Ἐκείνη

οἱ τρικυμίες παύουνε καί ἔρχετ’ ἡ γαλήνη.

 

Γεωργία Τσιρώνη, Πάτρα

Ακολούθησέ μας....

Κοινοποίησέ το....