Τό Σάββατο 2 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. στήν Αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν Ναύπακτο, πραγματοποιήθηκε τό Ζ΄ Θεολογικό Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου μέ γενικό θέμα: «Ἡ Ἐκκλησιαστική Παράδοση στά κείμενα καί τά ἔργα τῶν Πρωτεργατῶν τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ 1821», τό ὁποῖο ἐντάσσεται στό πλαίσιο τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς ἐπετείου τῶν 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση.
Τό πρωΐ τελέσθηκε θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἐνῶ κατά τήν ἔναρξη τοῦ Συνεδρίου χορός ἱεροψαλτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀπέδωσαν ἐπίκαιρους ὕμνους.
Τήν ἔναρξη τοῦ Συνεδρίου κήρυξε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, καί ὁ ἴδιος ἀνέγνωσε τό Μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου πρός τό Συνέδριο.
Χαιρετισμό ἀπηύθυναν ὁ Βουλευτής Αἰτωλοακαρνανίας κ. Δημήτριος Κωνσταντόπουλος, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Περιφερειάρχη Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκταρίου Φαρμάκη κ. Γιῶργος Κοντογιάννης, ἡ Ἀντιπεριφερειάρχης Αἰτωλοακαρνανίας κ. Μαρία Σαλμᾶ, ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας καί ὁ Ναυπάκτιος Πρόεδρος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Μεσολογγίου κ. Χρῆστος Παΐσιος. (Τά Μηνύματα καί οἱ χαιρετισμοί τῶν Ἐπισήμων παρατίθενται στό παράρτημα τοῦ παρόντος).
Οἱ εἰσηγητές καί οἱ ἀντίστοιχες εἰσηγήσεις τους ἦταν οἱ ἑξῆς, μέ τήν σειρά πού παρουσιάσθηκαν:
- – Μιχαήλ Τρίτος, Κοσμήτορας Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.: «Νεκτάριος Τέρπος: Πρόδρομος τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καί προπομπός τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως»
- – Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων – Συγγραφέας: «Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ἐξ Οἰκονόμων»
- – Κωνσταντῖνος Κωτσιόπουλος, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχ. Α.Π.Θ.: «Ἡ Ρωμαίϊκη πολιτική ταυτότητα τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια»
- – Γιῶργος Καραμπελιᾶς, Συγγραφέας – Πολιτικός ἀναλυτής: «Ὁ Κολοκοτρώνης, ἕνας διαρκής ὀρθόδοξος ἐπαναστάτης»
- – Διονύσιος Βαλαῆς, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.: «Ἡ ἐκκλησιαστική παράδοση καί τό ἔργο τοῦ Γιάννη Μακρυγιάννη»
- – Ἀπόστολος Ζορμπᾶς, Φιλόλογος, δ.Φ.: «Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821 στό δημοτικό τραγούδι καί σέ λιγότερο γνωστούς ἀπομνημονευματογράφους».
(Οἱ περιλήψεις τῶν εἰσηγήσεων παρατίθενται ἐπίσης στό παράρτημα τοῦ παρόντος).
Σέ γενικές γραμμές μελετήθηκε ἰδιαιτέρως ἡ ἐκκλησιαστική-ρωμαίϊκη παράδοση τῶν συγκεκριμένων πρωταγωνιστῶν τῆς Ἐθνεγερσίας, πού ὅμως ἀπηχοῦν καί τό σύνολο τῶν πρωταγωνιστῶν, στούς ὁποίους χρωστᾶμε τήν ἐλευθερία μας.
Λόγῳ τῶν εἰδικῶν ὑγιειονομικῶν συνθηκῶν, τό Συνέδριο πραγματοποιήθηκε μέ ὅλα τά προβλεπόμενα μέτρα. Ἦταν διαδικτυακό, ἐνῶ στήν Αἴθουσα παρευρέθησαν οἱ εἰσηγητές καί τά ἀπαραίτητα γιά τήν διοργάνωση ἄτομα.
Οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου μεταδόθηκαν ἀπό τά μέσα:
- –τήν Ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως: https://parembasis.gr,
- –τήν ὑβριδική τηλεόραση τοῦ OPEN: https://www.tvopen.gr/Ecclesialive
- -τίς ἱστοσελίδες: https://ecclesiaTv.gr καί https://intv.gr,
- –τό facebook τῆς Ἱ. Μητροπόλεως: https://www.facebook.com/holy.metropolis.nafpaktos,
- –τά μέσα ἐνημέρωσης τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,
- –καί ἀπό τούς Ραδιοφωνικούς Σταθμούς τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Οἱ θεατές μποροῦσαν νά θέτουν ἐρωτήματα σχετικά μέ τίς εἰσηγήσεις μέ email καί μέ sms, τά ὁποῖα ἀπαντήθηκαν στό τέλος τοῦ Συνεδρίου ἀπό τούς εἰσηγητές.
Ὅλο τό ὑλικό τοῦ Συνεδρίου βιντεοσκοπημένο θά ἀναρτηθῆ προσεχῶς στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἡ προσφώνηση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Χαίρομαι πού ἀξιωθήκαμε καί ἐφέτος νά διοργανώσουμε τό Ζ΄ Θεολογικό Συνέδριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μέ ἐκλεκτούς Εἰσηγητές, Καθηγητές Πανεπιστημίου καί Ἐρευνητές.
Τό θέμα τοῦ φετεινοῦ Θεολογικοῦ Συνεδρίου ἔχει σχέση μέ τό μεγάλο γεγονός τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821, πού ἐφέτος ἑορτάζουμε τήν ἐπέτειο τῶν διακοσίων χρόνων. Ὅπως ἡ Πολιτεία, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία διοργάνωσε πολλές ἐκδηλώσεις, τόσο ὡς Ἱερά Σύνοδος ὅσο καί ὡς Ἱερές Μητροπόλεις γιά νά τονισθοῦν διάφορες πτυχές τοῦ ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ αὐτοῦ ἀγώνα. Ἐπειδή ἡ μνήμη τῶν διαφόρων γεγονότων λιγοστεύει, γι’ αὐτό ἡ λήθη σκεπάζει τά γεγονότα καί χρειάζεται πάντοτε νά ἐπανέρχεται ἡ μνήμη, πού προσδιορίζει τήν πορεία μας. Ἡ ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς μνήμης εἶναι τραγωδία γιά τούς πολίτες μιᾶς χώρας.
Τό θέμα τοῦ φετεινοῦ Συνεδρίου ἀναφέρεται στήν ἐκκλησιαστική παράδοση τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς Ἐπαναστάσεως. Ἐπειδή δέν εἶναι δυνατόν νά ἀσχοληθοῦμε μέ ὅλους τούς πρωταγωνιστές, γι’ αὐτό περιορίσαμε τό θέμα ἀντιπροσωπευτικά σέ μερικούς ἀπό αὐτούς, ὅπως τόν Νεκτάριο Τέρπο, πρόδρομο τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τόν Κωνσταντῖνο Οἰκονόμο ἐξ Οἰκονόμων, τόν Ἰωάννη Καποδίστρια, τόν Θεόδωρο Κολο¬κοτρώνη, τόν Ἰωάννη Μακρυγιάννη καί τήν παράδοση τοῦ τόπου μας, ὅπως ἐκφράζεται στά δημοτικά τραγούδια. Ἐκλεκτοί ἐπιστήμονες θά ἀναλύσουν αὐτά τά θέματα.
Θά ἔχουμε τήν δυνατότητα νά δοῦμε σήμερα ἕνα κομμάτι βασικό τῆς Ἐθνεγερσίας τοῦ 1821. Πρόκειται γιά ἕνα γεγονός μεγάλων διαστάσεων, στό ὁποῖο συμπλέκονται τά ὅπλα μέ τήν πένα, τό αἷμα μέ τό μελάνι, τά πολεμικά μέ τά πολιτικά γεγονότα, οἱ στρατιωτικοί ἀγῶνες μέ τίς διπλωματικές κινήσεις, τά ράσα μέ τό καρυοφίλι, καί πολλά ἄλλα. Στό Συνέδριό μας αὐτό θά δοῦμε ἰδιαίτερα τήν ἐκκλησιαστική-ρωμαίϊκη παράδοση ὅλων τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς Ἐθνεγερσίας, στούς ὁποίους χρωστᾶμε τήν ἐλευθερία μας. Καί ναί μέν δέν ὁλοκληρώθηκε τό ἔργο αὐτῶν τῶν πρωτεργατῶν τῆς Ἐπαναστάσεως, ὅμως ἀπέκτησε τήν ἀνεξαρτησία ἕνας μικρός χῶρος τῆς Ρωμηοσύνης, ἀποφεύγοντας τήν δουλεία στούς Ὀθωμανούς καί τήν αὐτονομία ὑπό τόν Σουλτάνο.
Πρέπει νά δοῦμε καί τήν θετική πλευρά αὐτοῦ τοῦ γεγονότος καί ἄς ἀγωνιζόμαστε ὁ καθένας νά συμπληρώση στήν ζωή του τά ἐλλείματα πού ἄφησαν ἐκεῖνοι οἱ πρωταγωνιστές, συνεχίζοντας τό ἔργο τους μέ τούς ἀγῶνες σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς κοινωνίας καί τῆς Πολιτείας.
Εὔχομαι καλή ἐπιτυχία.
*
Τό μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος καί Προέδρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου
Χαιρετίζω τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν τοῦ Ζ΄ Θεολογικοῦ Συνεδρίου, τό ὁποῖο διοργανώνεται ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, μέ γενικό θέμα «Ἡ Ἐκκλησιαστική Παράδοση στά κείμενα καί τά ἔργα τῶν πρωτεργατῶν τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ 1821» καί μεταδίδεται διαδικτυακά.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος ἔχει ἐπισημάνει ὅτι ἦταν ἡ Ὀρθόδοξη πίστη πού ἔκανε τούς Ρωμηούς-Ὀρθοδόξους νά μήν ἀλλαξοπιστήσουν καί νά μή χάσουν τήν ἑλληνικότητά τους. Τό βλέπουμε στά κείμενα τῶν ἀγωνιστῶν καί τῶν πρωτεργατῶν τῆς Παλιγγενεσίας, τό αἰσθανόμαστε νά ἀναβλύζει αὐθόρμητα ἀπό τήν γραφίδα τους καί ἀπό τήν ψυχή τους. Ἄνθρωποι σάν τόν Καποδίστρια καί σάν τόν Μακρυγιάννη καί παλαιότερα σάν τόν Ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό, ἐκφραστές ἀκραιφνεῖς τῆς πνευματικῆς μας Παράδοσης, θεμελίωσαν τήν ἐθνική μας αὐτοσυνειδησία πάνω ἀκριβῶς στίς πνευματικές συντεταγμένες αὐτῆς τῆς Παράδοσης.
Εἶναι ὄντως σημαντικό νά ἐρευνήσουμε ὅλο αὐτό τό ὑλικό γιά νά ἔχουμε καθαρή εἰκόνα γιά τούς προγόνους μας καί τό πνευματικό κλῖμα μέσα στό ὁποῖο ἀνέπνεαν, γιά τόν πνευματικό ὁπλισμό πού τούς συντρόφευσε στόν ἀγῶνα τῆς Ἀνεξαρτησίας. Εἶναι ἄξια ἐπαίνου ἡ πρωτοβουλία αὐτή τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μέ τήν εὐκαιρία καί τῶν ἑορτασμῶν τῶν 200 χρόνων ἀπό τήν Ἐπανάσταση, νά ρίξει περισσότερο φῶς στά πολύτιμα κείμενα τῶν πρωταγωνιστῶν ἐκείνων τῶν μεγάλων γεγονότων.
Συγχαίρω τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεο καί εὔχομαι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά εὐλογήσει τίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου
† Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμος Β΄
Οἱ περιλήψεις τῶν εἰσηγήσεων
Τοῦ Μιχαήλ Τρίτου
Ἡ εἰσήγησή του παρουσιάζει τή ζωή καί τό ἔργο ἑνός ἀγνώστου στούς περισσότερους Ἕλληνες Διδασκάλου τοῦ Γένους, τοῦ Νεκταρίου Τέρπου.
Δίδονται τά βιογραφικά στοιχεῖα τοῦ ἀνδρός, ὁ σύνδεσμός του μέ τήν Μονή Ἀρδενίτσας καί οἱ ἀγῶνες του ἐναντίον τῶν ἐξισλαμισμῶν.
Ἰδιαίτερη ἀναφορά γίνεται στά δύο ἔργα τοῦ Νεκταρίου Τέρπου: Στό ἔργο του “Πίστις”, πού κυκλοφόρησε σέ πολλές ἐκδόσεις καί στά “Ζητήματα θεολογικά κατ’ ἐρωταπόκρισιν”, ὅπου ἐκλαϊκεύονται δύσκολοι θεολογικοί ὅροι.
Τέλος γίνεται λόγος γιά τή σχέση του μέ τόν Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό καί στίς διαφορές πού ὑπῆρξαν μεταξύ τους, ὡς πρός τήν μεθόδευση τοῦ ἀγώνα.
Γενικά ὁ Νεκτάριος Τέρπος ἀνήκει στούς μεγάλους ἀγωνιστές τῶν χρόνων τῆς σκλαβιᾶς. Ἡ δράση του ὑπῆρξε ἀξιοζήλευτη, ἀφοῦ πρόβαλε μέ πάθος τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἰδέα τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας.
τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα
Μίλησε γιά τόν μεγαλύτερο ἐκκλησιαστικό ρήτορα τοῦ 19ου αιῶνος: Τόν Κωνσταντῖνο Οἰκονόμο τόν ἐξ Οἰκονόμων, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη στίς 8.3.1857. Τό προσωνύμιο «ἐξ Οἰκονόμων» τό προσέθεσε ὁ ἴδιος γιά νά δείξει ὅτι πολλοί πρόγονοί του-ὅπως καί αὐτός- ἦσαν ἔγγαμοι κληρικοί μέ τό ὀφφίκιον τοῦ Οἰκονόμου. Ὁ Κωνσταντῖνος γεννήθηκε στίς 27.8.1780 στήν Τσαριτσάνη τῆς Θεσσαλίας, ὅπου καί πῆρε τήν βασική μόρφωση ἀπό τόν λόγιο ἱερέα πατέρα του. Σπούδασε στήν ἀκμάζουσα τότε σχολή τῶν Ἀμπελακίων, ὅπου καί διακρίθηκε γιά τό ἦθος καί τήν εὐφυΐα του. Σέ ἡλικία 21 ἐτῶν χειροτονήθηκε διάκονος καί 25 ἐτῶν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος.
Ἀπό τή νεαρή ἡλικία του εἶχε τή λάμψη τοῦ πολύ μορφωμένου καί τοῦ ἀρίστου ρήτορος. Ἤδη ὡς μαθητής, ὅπως γράφει ὁ Νικόλαος Βέης, «περιῆγε κώμας τῆς Θεσσαλίας καί Μακεδονίας εὐαγγελιζόμενος». Παρέμεινε ἐπί δύο χρόνια κηρύττοντας στή Θεσσαλονίκη καί στή συνέχεια μετέβη στή Σμύρνη, ὅπου ὑπηρέτησε ὡς καθηγητής καί διευθυντής τοῦ Φιλολογικοῦ Γυμνασίου.
Ἐκτιμώντας τίς ἱκανότητές του ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ τόν διόρισε ἱεροκήρυκα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου στήν Κωνσταντινούπολη. Πολυάριθμοι ἦσαν οἱ ἀκροατές του καί πανελλήνια ἡ φήμη του. Τό 1821 πῆγε στή Ρωσία γιά νά συνεχίσει τό ἔργο του μακριά ἀπό τήν ἐκδικητική μανία τῶν Ὀθωμανῶν. Ἔγραψε πολλά συγγράμματα φιλολογικοῦ καί θεολογικοῦ περιεχομένου.
Κατά τή συζήτηση γιά τήν ἵδρυση Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μετά τήν Ἀπελευθέρωση τόνιζε ὅτι αὐτό πρέπει νά γίνει μόνο μέ τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Συγκρούσθηκε μέ τίς ἀπόψεις τοῦ Θεοκλήτου Φαρμακίδη, ὁ ὁποῖος ὡς κληρικός καί καθηγητής μετέφερε δυτικότροπα καί μή Ὀρθόδοξα ἤθη στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο. Ὅταν ἐκοιμήθη τό 1857 ὁ Οἰκονόμος ἐτάφη στό προαύλιο τοῦ Ναοῦ τῶν Ταξιαρχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πετράκη, δίπλα στό σημερινό Συνοδικό Μέγαρο τῶν Ἀθηνῶν.
Ἡ συμβολή του στήν ἠθική στήριξη τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821 ὑπῆρξε πολύτιμη. Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος θεμελίωσε τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία τοῦ Πατριωτισμοῦ καί τῆς Ἀπελευθερώσεως, συνδυάζοντας ἀριστοτεχνικά τά διδάγματα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατέρων, μέ τόν ὑγιῆ καί ἀφανάτιστο πατριωτισμό, ὁ ὁποῖος ἐμπνέει τούς εὐγενεῖς ἀγῶνες γιά τήν ἐθνική ἐλευθερία.
Παρέθεσε χαρακτηριστικά δύο ἀποσπάσματα ὁμιλιῶν του. Τό πρῶτο ἀπό τόν λόγο του μέ τίτλο «Ἡ τῆς Πατρίδος ἀγάπη» τό ἀφήνω στό γλωσσικό ἰδίωμα τοῦ ἰδίου γιά νά πάρουμε μία χαρακτηριστική γεύση τῆς γραφίδος του καί τῆς ρητορείας του:
«… Λέγω πρῶτον ὅτι χρεωστεῖς, χριστιανέ, καθό χριστιανός, νά ἀγαπᾶς καί νά εὐεργετῆς τήν Πατρίδα. Σέ προστάζει ὁ θεῖος νόμος «ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». Πλησίον σου εἶναι βέβαια πᾶς ἄνθρωπος, ἀλλά ποῖος δύναται νά εἶναι πλησιέστερός σου παρά τούς συγγενεῖς καί ὁμοπίστους καί συμπολίτας σου; Οὗτοι εἶναι ἀδελφοί σου, οἵτινες συγκατοικοῦσι μετά σοῦ εἰς μίαν καί τήν αὐτήν χώραν, ὡς ἐάν εἰς μίαν καί τήν αὐτήν οἰκίαν. Οὗτοι ἔχουσιν τόν αὐτόν καί σύ πατέρα, τόν Θεόν, τήν αὐτήν καί σύ μητέρα, τήν Ἐκκλησίαν, τό αὐτό γενέθλιον ἔδαφος, καί τάς αὐτάς τροφάς, τούς αὐτούς νόμους, τούς αὐτούς ἄρχοντας καί ποιμένας καί διδασκάλους, τάς αὐτάς πρός τάς κοινάς πανηγύρεις καί ἀπολαύσεις καί λύπας καί χαράς. Ὅσον, λοιπόν, εἰλικρινέστερον ἀγαπᾶς τούς συμπατριώτας καί τήν Πατρίδα, τόσον βεβαιότερον ἐκπληρώνεις τόν νόμον τοῦ Θεοῦ. Καί πάλιν ἐξ ἐναντίας ὅσον ἀμελεῖς καί προδίδεις πολλάκις τῆς Πατρίδος τά συμφέροντα, τόσον ἐξελέγχεσαι παραβάτης τοῦ Θείου νόμου καί τοῦ πλησίον σου ἐχθρός χειρότερος ἀπίστου…. Τόσον ἱερόν καί θεῖον δῶρον εἶναι ἡ Πατρίς ὥστε ἕν ἐκ τῶν μεγίστων σημείων τῆς κατά τῶν ἀνθρώπων δικαίας ὀργῆς τοῦ Θεοῦ γίνεται πολλάκις ἡ στέρησις τῆς Πατρίδος»!
Τό δεύτερο ἀπόσπασμα προέρχεται ἀπό τόν περίφημο Ἐπιτάφιο Λόγο, τόν ὁποῖο ἐκφώνησε ὁ Κωνσταντῖνος Οἰκονόμος ἐνώπιον τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Ἐθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄, στήν Ὀδησσό τῆς τότε Μικρᾶς Ρωσίας καί νῦν Οὐκρανίας, στίς 19.6.1821. Ὅπως γνωρίζουμε ὁ ἀπαγχονισθείς Πατριάρχης ρίχτηκε στή θάλασσα ἀπό τούς Τούρκους καί τόν περισυνέλεξε ὁ Κεφαλλονίτης πλοίαρχος Σκλάβος, ὁ ὁποῖος μετέφερε τό σεπτό λείψανο στήν Ὀδησσσό. Θά χρησιμοποιήσω τή νεοελληνική ἀπόδοση τοῦ Βενεδίκτου Ἱερομονάχου, Ἁγιορείτου:
«Ἔφθασε ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα καί ὁ γενναῖος Γρηγόριος ἀνάμεσα σέ μύρια βαρβαρικά ὅπλα καί κραυγές καί σφαγές, τέλεσε μέ εὐλάβεια τήν ἀκολουθία τῶν Παθῶν ὑπέρ τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου, θρηνώντας συγχρόνως καί γιά τά πάθη τῶν θλιβομένων ὁμοφύλων του. Φθάνει τέλος καί ἡ ἔνδοξη ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως καί συνανατέλλει μαζί μέ αὐτήν ὁ φαεινότατος ἥλιος τῆς δόξας του. Ἀφοῦ ἔψαλλε μέ ἀπόλυτη γαλήνη τούς ἱερούς ὕμνους τῆς Ἀναστάσεως, λειτούργησε τήν τελευταία του στήν γῆ ἱερουργία καί ἔφαγε πάνω στήν ἁγία τράπεζα τό τελευταῖο Πάσχα τό μυστικό… Μόλις βγῆκε ἀπό τήν Ἐκκλησία, καί νά, οἱ ὑπηρέτες τῆς ἀσεβείας τόν ἁρπάζουν βίαια, τόν βάζουν σέ ἕνα ἐλεεινό πλοῖο καί τόν κατεβάζουν σέ σκοτεινή φυλακή… Ἐκεῖ βρίσκει ὁ Πατριάρχης τήν ἁγία του Σύνοδο δεμένη μέ ἁλυσίδες νά πάσχη καί αὐτή γιά χάρι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ».
«Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ Κωνσταντίνου Οἰκονόμου τοῦ ἐξ Οἰκονόμων, εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου κληρικοῦ, ἐμψυχωτοῦ τῶν ἐπαναστατημένων Ἑλλήνων καί διδασκάλου τοῦ Γένους!».
περισσότερα εδώ https://www.parembasis.gr/index.php/el/7031-2021-10-03
