Του Θανάση Κληματσίδα , δημοσιογράφου
Απομακρυνθήκαμε από τον Θεό. Το καταλαβαίνουμε ολοένα και περισσότερο. Φονικά καθημερινά . Αθώες ψυχές «θυσία» στο βωμό του Σατανά που εμείς χτίσαμε . Ένας παγκόσμιος βωμός «αόρατος» που στα θεμέλια έχει την αμαρτία και τη λατρεία του χρήματος, της «ψευτοευημερίας» .
Χρόνια τώρα μέσω της τηλεόρασης μια «πλύση εγκεφάλου» ανελέητη, ένας «ωχαδερφισμός» που τελικά πέρασε στην καθημερινότητά μας. Έτσι δεν λειτουργούμε όλοι; Δείτε τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε ο «δημόσιος υπάλληλος» στο κέντρο Άμεσης Δράσης της Αστυνομίας το περιστατικό με τη άτυχη 28χρονη στους Αγίους Αναργύρους.
Τα πρωτόκολλα , η ψευτοευρωπαϊκή μας συμπεριφορά, η αιώνια «χαρτούρα» και ένα πληκτρολόγιο που χτυπάει μέσα στο μυαλό μας ακόμα . «Δεν είναι ταξί το περιπολικό… με ακούτε…;»
Ο χτύπος των πλήκτρων του αστυνομικού στο κέντρο της Άμεσης Δράσης πρέπει να μας ξυπνήσει . Όλα πάνε στραβά . Στα σχολεία ΒΙΑ, στο δρόμο ΒΙΑ , στα σπίτια ΒΙΑ…μπροστά στα αστυνομικά τμήματα ΒΙΑ!
Τα σίριαλ της δεκαετίας του 90 μας προέβαλαν μια αμερικανική πραγματικότητα , «όλα καλά αν έχει φράγκα», δεν πειράζει αν επιθυμήσεις την «γυναίκα του πλησίον σου» , «αν χρειαστεί να φονεύσεις καντο αλλά μη σε πιάσουν», «το σχολείο δεν χρειάζεται αλλά να έχει μπάρμπα στην Κορώνη».
Τα περιοδικά εμφάνιζαν όσους «χαλάρωναν τα ήθη τους» να τα πηγαίνουν καλύτερα από εσένα , από τους γονείς σου…Να πετυχαίνουν πολλά και να προβάλλονται από τα ΜΜΕ σαν πρότυπα .
Διευθυντές εφημερίδων , περιοδικών και τηλεοπτικών σταθμών που είχαν ως στόχο τη «διαφθορά» την «αμερικανοποίηση» , την δημιουργία εντέλει ανθρώπων -νεοελλήνων που παρακολουθούν τα πάντα από τον καναπέ , σε μια οθόνη κινητού με το σάλιο απλά να είναι έτοιμο να ακουμπήσει από την άκρη του στόματος στο πάτωμα !
Τώρα για τους πολιτικούς ; Αυτούς μην ξεχνάμε εμείς τους εκλέγουμε . Τους ψηφίζουμε , τους πιστεύουμε και μετά ξαφνικά κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών «πέφτουμε από τα σύννεφα» . Ίσως αυτό είναι και η αιτία των δεινών μας . Αυτή η συνεχής «πτώση» από τα σύννεφα . Κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε δευτερόλεπτο. Άλλωστε , η «πτώση» μας δεν ήταν και η αρχή όλων ;
Η γενιά αυτή από την μεταπολίτευση και μετά «το ΄χασε» . Η πίστη και η πατρίδα βρίσκονται πιο κάτω σε μια λίστα που κυριαρχούν οι αριθμοί πλέον , τα νούμερα και τα «νούμερα» μας οδηγούν .
Μάτι, Τέμπη , γυναικοκτονίες, ξύλο στα σχολεία, ληστείες και άλλα τόσα πολλά . Ως πότε ;
Πόσα ακόμα να γίνουν ; Για να ξυπνήσουμε ; Ο Θεός είναι εδώ , μένει μόνο να τον ξαναβρούμε , να τον αναζητήσουμε και να αλλάξουμε ! Όλοι μας όλοι . Μόνο έτσι αυτή η χώρα, η αγαπημένη μας πατρίδα θα έχει ελπίδα , θα έχει μέλλον.
