11 Ιουνίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας του Ρώσου, Ιατρού, Ομολογητού και Θαυματουργού. Άγιος Λούκας κατά κόσμον Βαλεντίν, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Πολύ νωρίς μαζί με την οικογένεια του μετακομίζουν στο Κίεβο. Το 1903 πέρνει το πτυχίο της Ιατρικής και αρχιζεί να παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας.
Το 1904 με το ξέσπασμα του Ρώσο-Ιαπωνικού πολέμου βρέθηκε στην Άπο Ανατολή όπου εργάστηκε ως χειρουργός και εκεί γνωρίζει την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια την μέλλουσα σύζηγό του, με την οποία απέκτησε 4 παιδία. Το 1917 εκλέγεται καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Τασκένδης. Η Ρωσική επανάσταση είχε ήδη αρχίσει και η Εκκλησία βρέθηκε στο στόχαστρο των Μπολσεβίκων. Τότε ο Βαλεντίν συνελήφθηκε για πρώτη φορά ύστερα απο μια συκοφαντία ενός νοσοκόμου. Με την βοήθεια του Θεού αποκαλύφθηκε η αλήθεια και ο Βαλεντίν αφέθηκε ελευθερός. Με την απελευθέρωση του, η σύζυγός του Άννα με τα από ασθένεια πεθαίνει, και έτσι αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών του μαζί με την Σοφία Σεργκέγεβνα, μια πιστή νοσοκόμα η οποία τους σταθήκε σαν δεύτερη μητέρα για πολλά χρόνια.
Ο Βαλεντίν ήταν πολύ πιστός και αυτό ήταν έκδηλο στο τρόπο που εργαζόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν οι πρώτες αντιδράσεις του αθεΪστικού καθεστώτος. Σε αυτή την εποχή των δοκιμασιών για την εκκλησία ο γιατρός συμμετείχε ενεργά στη ζωή της εκκλησίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος της Τασκένδης Ιννοκέντιος εντυπωσιασμένος από το Βαλέντιν του προτείνει να γίνει ιερέας. Πράγματι η χειροτονία του στο διάκονο έγινε στις 26 Ιανουαρίου του 1921 και μια εβδομάδα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Το καλοκαίρι του 1923 εκτοπίζεται ο Αρχιεπίσκοπος Ιννοκέντιος από τους σχισματικούς που υπηρετούσαν τα συμφέροντα του κράτους και στη θέση του εκλέγουν κλήρος και λαός τον πατέρα Βαλεντίν. Έτσι γίνετε η κουρά του σε μοναχό και παίρνει το όνομα Λουκάς και στη συνέχεια χειροτονείται επίσκοπος, κρυφά από τους σχισματικούς. Όμως αυτό δεν περνά απαρατήρητο και πολύ σύντομα συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Ακολουθούν εξορίες, βασανισμοί μέχρι που η υγεία του επιδεινώνεται.
Πιέζεται να εγκαταλείψει την ιεροσύνη από τους εκπροσώπους του κόμματος χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Στην περίοδο αυτή της πνευματικής δοκιμασίας αρχίζει να χάνει την όραση του. Την Άνοιξη του 1942 αλλάζει η στάση της πολιτείας απέναντι στον ίδιο αλλά και απέναντι στην εκκλησία. Το 1946 ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς βραβεύτηκε με το βραβείο Στάλιν για την ηρωική εργασία του στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και για την μεγάλη προσφορά του στην ιατρική επιστήμη. Στα 70 του χρόνια γίνεται Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κρίμαιας. Στρέφει τον ενδιαφέρον του στο άνοιγμα των εκκλησιών, στους φτωχούς, στους ιερείς και παράλληλα εξασκεί το έργο του ιατρού προσφέροντας αναργυρώς τις υπηρεσίες του. Ακολουθώντας το υπόδειγμα του Θεανθρώπου που όλη του τη ζωή «διήλθεν ευεργετών και ιώμενος». Το 1956 ο Αρχιεπίσκπος Λουκάς τυφλώνεται οριστικά.
Η αγάπη του κόσμου προς τον Αρχιεπίσκοπο Λουκά ήταν έκδηλη. Ακόμα και οι αλλόθρησκοι ή άθεοι τον έβλεπαν με σεβασμό. Την Κυριακή 11 Ιουνίου του 1961 η μέρα που γιορτάζουν οι Αγίοι Πάντες της Ρωσίας κοιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος γιατρός Λουκάς. Τον Νοέμβριο του 1995 ανακηρύχτηκε Άγιος από την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και ακολούθως στις 25 Μαίου του 1996 από το Πατριαρχείο της Ρωσίας.
Στις 17 Μαρτίου του 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του που τέθηκαν για λαϊκό προσκύνημα και τα οποία εξέπεμπαν μια άρρητη ευωδία, ενώ πολλοί ασθενείς θεραπεύτηκαν θαυματουργικά.