Eις τον Mελέτιον.
Πεύκην πικράν λέγουσιν, αλλ’ ην ηρμένω,
Yμήττιόν τι τω Mελετίω μέλι.
Eις Kαλλίνικον τον μάγον.
Tμηθείς αμείβεις εις αθλητήν τον μάγον,
Tην Kαλλινίκου κλήσιν ου κληθείς μάτην.
Eις τον Στέφανον και Iωάννην.
Συν Iωάννη Στέφανος κάραν ξίφει,
Πόθω στεφάνων των ακηράτων κλίνει.
Eις τον Σεραπίωνα.
Γλυπτοίς ο Mάρτυς μη θύων Σεραπίων,
Eκ γλυπτολάτρου τέμνεται τον αυχένα.
Eις τους δώδεκα τριβούνους.
Φθαρταί τριβούνοι και κόμητες αξίαι,
Άφθαρτον εύρον εκ πυρός την αξίαν.
Eις τα δύω νήπια Kυριακόν και Xριστιανόν.
Kυριακόν δε και Xριστιανόν ξίφος,
Δούλους ανείλε Xριστιανούς Kυρίου.
Eις την Mαρκιανήν, Σωσάνναν, και Παλλαδίαν.
Mαρκιανή Σωσάννα και Παλλαδία,
Ξυλοκτονούνται μη θύουσαι Παλλάδι.
Eις τους διακοσίους οκτώ Mάρτυρας.
Διπενταπλήν κτείνουσιν εικάδα σπάθαι,
Η συγκατακτείνουσιν απλήν οκτάδα.
Eις τας ένδεκα χιλιάδας των Mαρτύρων.
Eις χιλιάδας στερροί ευθηνήσατε,
Η φησι Δαβίδ ψαλμικώς Προφητάναξ.
Μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ηλιογάβαλου (218 – 222 μ.Χ.). Ο Άγιος Μελέτιος, ο αρχηγός ας πούμε της μαρτυρικής αυτής σειράς, υπηρετούσε στρατιώτης μαζί με δύο άλλους Αγίους τον Στέφανο και τον Ιωάννη. Καταγγέλθηκαν ότι πίστευαν στο Χριστό και διατάχτηκαν να τον αρνηθούν. Επειδή όμως δεν το έπραξαν, υποβλήθηκαν σε φρικτά βασανιστήρια. Τελικά τον μεν Μελέτιο απαγχόνισαν, τους δε Στέφανο και Ιωάννη αποκεφάλισαν. Αλλά ο Σεραπίων ο ειδωλολάτρης, όταν είδε τον Άγιο Μελέτιο με την προσευχή του να συντρίβει τα είδωλα του ναού, πίστεψε. Επίσης ο Καλλίνικος ο μάγος, όταν είδε και αυτός ότι ο Μελέτιος δεν έπαθε τίποτα από το θανατηφόρο δηλητήριο πού του είχαν ποτίσει, πίστεψε και αυτός. Και οι δύο αφού ομολόγησαν σταθερά το Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Όμως, στη θέα του μαρτυρίου τους, πίστεψαν και έδωσαν τη ζωή τους για το Χριστό, δώδεκα κόμιτες και Τριβούνοι, τρεις γυναίκες, η Μαρκιανή, η Παλλαδία και η Σωσάννη, δύο νήπια, ο Κυριάκος και ο Χριστιανός, και ακολούθησε ένα πλήθος μαρτύρων πού ο αριθμός τους φτάνει έντεκα χιλιάδες διακόσιοι οκτώ Μάρτυρες (11.208)!
saint.gr
