Τήν Παρασκευή 18η Μαρτίου τ. ἔ. ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού , Αγίου Όρους και Αρδαμεριίου κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί π. Νικόλαο Τσεπίση ἐπεσκέφθη τόν Καθεδρικό Ναό τῆς Παναγίας τῆς Ἱερισσοῦ καί μαζί μέ τόν ἐκλεκτό της Ἐφημέριο Πρωτ. π. Μακάριο Ζωνάρα ἐτέλεσε τήν Ἀκολουθία τῶν Β΄ Χαιρετισμῶν τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου ἔλαμπε ἀπό τήν παραδοσιακή εὐπρέπεια καί λειτουργική κατάνυξη πού τοῦ ἔχει ἐπιδώσει τόσο ὁ π. Μακάριος ὅσο καί ὁ ἀρχοντικός Λαός τῆς Ἱερισσοῦ. Νά σημειωθῆ ὅτι ὡραιότατο ξυλόγλυπτο Προσκυνητάρι κοσμεῖ τό κεντρικό κλίτος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ φέροντας στά σπλάγχνα του περίπυστη εἰκόνα τῆς Παναγίας μας μεγάλης ἀρχαιολογικῆς καί λειτουργικῆς ἀξίας. Ἐκεῖ ἀκριβῶς τελεῖται καί ἡ Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Παντάνασσα Μητέρα τοῦ Σωτῆρος.
Εἴχαμε τή χαρά σέ αὐτούς τούς Χαιρετισμούς μαζί μέ τά νέα παιδιά πού ψάλλουν στόν Ἱερό Ναό νά ἔχωμε παρόντα καί τόν γέροντα τέως Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τόν κ. Ἰωάννη Μαρίνο, ζωντανή ἱστορία τῆς μουσικῆς ἀλλά καί ζωντανή ἱστορία τῆς Ἱερισσοῦ. Μαζί με τούς ἐκλεκτούς ἱεροψάλτες λοιπόν, συνέψαλλε καί ὁ Λαός τῆς Ἱερισσοῦ, ἀλλά καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ἀκολουθοῦσε, ἀπολαμβάνοντας τό πνευματικό αὐτό κλῖμα.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος παρετήρησε ὅτι ἡ Β΄ Στάση τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Θεοτόκου καταδεικνύει πώς αὐτόρριζα τῆς Ζωῆς καί τῆς Χαρᾶς εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅμως ὁ Κρουνός μέσα ἀπό τόν ὁποῖο προχέονται τά νάματα τῆς Χαρᾶς στόν κόσμο εἶναι ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας. Γιά τοῦτο καί στόν Ὀρθόδοξο χῶρο ἡ Θεοτόκος ἀποκαλεῖται ἡ Πάντων Χαρά! Ἡ Χαρά βεβαίως, ὡς συναίσθημα βιώνεται στά γήϊνα ὡς ἀπότοκος τῆς ψυχολογικῆς καί βουλητικῆς ἀνατάσεως τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ὅμως στόν Ὀρθόδοξο χῶρο τό πλήρωμα τῆς Χαρᾶς δέν εἶναι γέννημα πού τίς ρίζες του ἔχει ἁπλώσει σέ λογικές, φυσικές ἤ καί τεχνητές πεδιάδες καί λειβάδια. Ἡ ἁγιοτριαδική ἐμπερία τῆς Ἐκκλησίας βεβαιώνει ὅτι ἡ χαρά στόν πνευματικό χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας σταλάζει ἀπό τά κλήματα τῆς Ἀμπέλου πού τό ὄνομά Της εἶναι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ἄλλωστε Ἐκεῖνος μᾶς διαβεβαίωσε στό Εὐαγγέλιό Του “’Εγώ εἰμί ἠ ἄμπελος ὑμεῖς τά κλήματα” καί ὁ Ἰωάννης τῆς ἀγάπης τό προσυπέγραψε. Ἡ Ζῶσα Χαρά, τό ζῶν ὕδωρ τῆς Ὀρθοδοξίας λέγεται Χριστός καί τοῦτο γιατί τή χαρά πού ζοῦμε καί ἀπολαμβάνομε στήν Ἐκκλησία ὁ Οὐρανός τήν παραχώρησε στά Παιδιά Του κατόπιν παρακλήσεως τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα Του. Ἐκεῖνος Τοῦ εἶπε Πάτερ θέλω «…ἵνα ἔχωσιν τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς»!
Τή Χαρά τή δική Του ἡ Ζωοδόχος Πηγή καί Μητέρα Του τήν προχέει στόν κόσμο ὡς θεῖος Κρουνός, γιά αὐτό καί οἱ Παρακλήσεις καί οἱ Χαιρετισμοί στό πρόσωπό Της ἀπό τήν Πόλη καί τόν Λαό, γιά νά μπορέση ὁ κόσμος νά ζήση, κατά τόν π. Ἀθανάσιο Γιέφτιτς. Εὐχόμαστε, κατέληξε ὁ Δεσπότης, ἡ Περιστερά ἡ τόν Ἐλεήμονα Ἀποκυήσασα Κύριον πάντα νά ποτίζη τόν Λαό καί τήν Ἐκκλησία μέ τό Ζῶν ὕδωρ, τό Ὁποῖο ἐφιλοξένησε στά Ἅγια αἵματά Της.
