Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, το Ιερό Προσκύνημα «ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ Ο ΛΕΒΑΔΕΥΣ», της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, στην πόλη της Λειβαδιάς, οργάνωσε εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμήν και μνήμη του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Ρηγίνου, Επισκόπου Σκοπέλου, με την ευκαιρία της ιερής μνήμης του.
Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου ε.έ. πραγματοποιήθηκε Εσπερίδα, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Συνθήκη της Λωζάνης, με θέμα: «100 χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάνης: Ανιχνεύοντας τη δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας», με τρεις εισηγήσεις.
Στην σύντομη προσλαλιά του ο εφημέριος του Προσκυνήματος π. Αλέξιος Σαμαρτζής ανέφερε ότι: «Το τραύμα του 1922 παραμένει στην πραγματικότητα μέχρι και σήμερα αθεράπευτο και βαθύ, και γίνεται ακόμα πιο επώδυνο και μελαγχολικό, καθώς η σύγχρονη ιστορική έρευνα αναδεικνύει με ενάργεια ότι η τραγική κατάληξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας δεν υπήρξε ούτε αναπόφευκτη, ούτε νομοτελειακή, όπως πασχίζουν να μας πείσουν και σήμερα, τόσο η εθνομηδενιστική ιστοριογραφία όσο και οι επίγονοι του μικροελλαδισμού. Στη σημερινή μας εκδήλωση ανιχνεύουμε τη Συνθήκη της Λωζάνης με τρεις εξαιρετικούς και ειδικούς προσκεκλημένους – ομιλητές, της συνθήκης που υπογράφηκε τότε, πριν 100 χρόνια, στο πλαίσιο μιας πολεμικής ήττας και μιας τεράστιας ανθρωπιστικής καταστροφής και προσφυγικής μετακίνησης».
Στη συνέχεια απηύθυνε θερμό χαιρετισμό ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Γεώργιος, ο οποίος μεταξύ των άλλων ανέφερε, ότι η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί όντως ορόσημο στη νεώτερη ιστορία μας. Υπογράφτηκε ύστερα από μια μεγάλη εθνική καταστροφή, τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922. Μέσα από αυτή τη συνθήκη η ηττημένη Ελλάδα προσπάθησε να διαχειρισθεί τις τραγικές συνέπειες της ήττας, της προσφυγιάς με όλα τα θλιβερά επακόλουθα. Είναι άκρως επίκαιρη και επιτυχής η επιλογή του θέματος της αποψινής εσπερίδας και αξίζει στον π. Αλέξιο και τους συνεργάτες του κάθε έπαινος για την πρωτοβουλία αυτή.
Οι τρεις ομιλητές φώτισαν διαφορετικές πλευρές της Συνθήκης που υπογράφτηκε πριν 100 χρόνια, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, και καθόρισε τα γεωγραφικά σύνορα της σύγχρονης Ελλάδας, την πληθυσμιακή σύνθεσή της, την πολιτιστική της ταυτότητα, την κοινωνική και πολιτική της ζωή.
Ο συγγραφέας κ. Κώστας Χατζηαντωνίου παρουσίασε το διπλωματικό και γεωπολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο υπογράφτηκε η προγενέστερη Συνθήκη των Σεβρών, μια ιδεώδης ισορροπία δικαίου και ισχύος, όπως την χαρακτήρισε.
Ο συγγραφέας κ. Γιώργος Καραμπελιάς ανάδειξε τις δυσμενείς εξελίξεις μετά τις μοιραίες εκλογές του 1920 που οδήγησαν στη Μικρασιατική Καταστροφή και τις ρυθμίσεις που προβλέπει η Συνθήκη της Λωζάνης.
Τέλος ο διεθνολόγος κ. Αλέξανδρος Δρίβας παρουσίασε τη λειτουργία της Συνθήκης σήμερα, ως ισχυρό νομικό οπλοστάσιο μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας απέναντι σε γεωπολιτικούς αναθεωρητισμούς και εξωτερικές επιβουλές. Η Εσπερίδα ολοκληρώθηκε, με επιτυχία, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μετά από δυόμισι ώρες, με ερωτήσεις προς τους ομιλητές και συζήτηση.
Την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου, εψάλη Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ Ιερωνύμου και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου και Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος κ. Γεωργίου. Κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας κ. Γεώργιος, αφού καλωσόρισε τον Μακαριώτατο και τον Μητροπολίτη Χαλκίδος, αναφέρθηκε εν συντομία στο ιστορικό της θεμελίωσης του νεόδμητου Προσκυνηματικού Ναού του Αγίου Ρηγίνου του Λεβαδέως από τα τίμια χέρια του προκατόχου του και νυν Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας κ.κ. Ιερωνύμου. Με αφορμή δε τη συμπλήρωση 15 ετών από την εκλογή του κ. Ιερωνύμου στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, ο Ποιμενάρχης της Βοιωτικής Εκκλησίας παρέδωσε στον Μακαριώτατο ένα συμβολικό ενθύμιο – ασημένιο δίσκο με την εξής αφιέρωση: «Εις τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμον με την συμπλήρωσιν δεκαπενταετούς ευκλεούς Αρχιεπισκοπείας (7/2/2008 – 7/2/2023) η κατά Βοιωτίαν Εκκλησία ευγνωμονούσα προσφέρει βαθυσεβάστως και υιϊκώς».
Στην αντιφώνησή του ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος για τα καλά του λόγια και το δώρο προς το πρόσωπό του, καθώς του θύμισε την διακονία του στην Βοιωτική Εκκλησία. Παίρνοντας αφορμή από την Ευαγγελική ρήση «ο ποιήσας και διδάξας», ο κ. Ιερώνυμος ανέφερε ότι πρώτα θα ποιήσουμε και μετά θα διδάξουμε στα πλαίσια της διακονίας μας. Όταν συμβαίνει το αντίστροφο φανερώνει ότι υπάρχει πρόβλημα.
Τον θείο λόγο εκήρυξε ο Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος αναφερόμενος στη βιοτή του Αγίου Ρηγίνου και στη σύνδεση της Λιβαδειάς και της Σκοπέλου διά μέσου του αγίου.
Στο τέλος του Εσπερινού ο π. Αλέξιος, πνευματικό παιδί του Μακαριωτάτου, αφού αναφέρθηκε στο πρόσωπο πρωθιεράρχου με υιϊκά αισθήματα ευγνωμοσύνης, παρέδωσε στον Αρχιεπίσκοπο, εκ μέρους της Δ.Ε. του Ιερού Προσκυνήματος, ένα πιστό αντίγραφο της Ιεράς Εικόνος του Αγίου Ρηγίνου.
Την κυριώνυμο ημέρα 25 Φεβρουαρίου, στον πανηγυρικό όρθρο χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος προέστη στη Θεία Λειτουργία και εκήρυξε τον θείο λόγο. Ο κ. Χρυσόστομος, παίρνοντας αφορμή από την συμμετοχή του αγίου Ρηγίνου στην Σύνοδο της Σαρδικής (343 μ.Χ.), προσέγγισε το πνεύμα της Θεολογίας των Πατέρων της Συνόδου, μεταξύ αυτών και του εορταζομένου αγίου μας. Στην Σύνοδο αυτή ο άγιος Ρηγίνος με βάσιμα και σταθερά επιχειρήματα καταπολέμησε αυτούς που αρνούνταν την Θεότητα του Δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, έχοντας ως ακλόνητο στήριγμα τα χωρία της Αγίας Γραφής και την Ομολογία της Α’ Οικουμενικής Συνόδου. Ο Μητροπολίτης Χαλκίδος ανέφερε επίσης ότι η τιμή προς τους αγίους αποτελεί και τιμή προς το κατ’εικόνα Θεού ανθρώπινο πρόσωπο. Το ζητούμενο από εμάς τους χριστιανούς είναι να μιμηθούμε τους αγίους, όπως και τον άγιο Ρηγίνο, και να φθάσουμε στο καθ’ομοίωση, δηλαδή να καταστούμε κατά χάριν θεοί.
Εκ του Ιερού Προσκυνήματος