Με πανηγυρικές δοξολογίες και εκδηλώσεις μνήμης τιμήθηκε σε όλη την ελεύθερη Κύπρο η εθνική Επέτειος της 1ης Απριλίου 1955, αρχής του απελευθερωτικού αγώνα.
Στην πρωτεύουσα, Λευκωσία, στον Καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Βαρνάβα, τελέστηκε Δοξολογία χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου, παρουσία του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, και της λοιπής πολιτικής ηγεσίας της Μεγαλονήσου.
Στη συνέχεια, στα Φυλακισμένα Μνήματα, τελέστηκε Τρισάγιο προεστώτος του Μακαριωτάτου κ.κ. Γεωργίου και κατάθεση στεφάνου στους τάφους των ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα.
Σε δήλωσή του, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ανέφερε ότι η 1η Απριλίου συνιστά μέρα μνήμης και παραδειγματισμού. «Η σημερινή μέρα είναι μέρα μνήμης, αλλά και παραδειγματισμού», τόνισε και επισήμανε: «να θυμηθούμε τα κατορθώματα των προγόνων μας, αλλά και να αποφασίσουμε να τους μιμηθούμε, να ολοκληρώσουμε τον αγώνα τους και να ελευθερώσουμε την πατρίδα μας».
Από την πλευρά του, ο κ. Χριστοδουλίδης υπογράμμισε ότι «θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να απελευθερώσουμε την πατρίδα». Αναλυτικότερα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δήλωσε εισαγωγικά: «Είμαστε περήφανοι για τον πιο αγνό αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού. Και αν είναι κάτι για το οποίο χαίρομαι ιδιαίτερα φέτος, είναι ότι για πρώτη φορά βλέπω τόσο πολύ κόσμο σε αυτή τη σεμνή τελετή. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τόσα παιδιά. Θα ήθελα να αναφέρω με την ευκαιρία ότι έχουμε υποχρέωση, έχουμε καθήκον να μιλάμε στα παιδιά μας για τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Για τον πιο αγνό αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού».
«Πρέπει να ξέρουμε την Ιστορία μας, πρέπει να θυμόμαστε», συμπλήρωσε ο κ. Χριστοδουλίδης και συνέχισε: «Σε καμία απολύτως περίπτωση δεν σημαίνει ότι αυτό λειτουργεί ενάντια σε μια ενδεχόμενη επίλυση του Κυπριακού. Γιατί η επίλυση του Κυπριακού περνά μέσα και από τον σεβασμό στην ιστορία του καθενός και όχι στην αυτοκατάργηση. Και χαίρομαι ιδιαίτερα, θέλω να το επαναλάβω, που βλέπω σήμερα για πρώτη φορά τόσο πολύ κόσμο, τόσους πολλούς νέους, νέες, παιδιά. Είναι κάτι το οποίο με ικανοποιεί.
Από εκεί και πέρα δεν φτάνει να είμαστε μόνο περήφανοι. Πρέπει να δείχνουμε αυτή την υπερηφάνεια μας, αλλά και το χρέος έναντι σε όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να υπάρχουμε εμείς. Γιατί δεν θα υπήρχε Κυπριακή Δημοκρατία, ό,τι πιο σημαντικό έχουμε μέχρι σήμερα, αν δεν υπήρχαν οι αγωνιστές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Θα πρέπει να δείξουμε ότι τους τιμούμε μέσα από την καθημερινή μας ζωή, μέσα από τον καθημερινό τρόπο που συμπεριφερόμαστε, που προσεγγίζουμε θέματα και ειδικότερα όσον αφορά στην κατεχόμενη μας πατρίδα. Φέτος κλείνουν πενήντα χρόνια. Θα πράξουμε ό,τι είναι δυνατόν για να την απελευθερώσουμε. Μόνο τότε θα [τους] τιμήσουμε όπως αρμόζει στη μνήμη τους».
