Στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών τιμήθηκαν οι Ήρωες και Μάρτυρες της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, με πρώτον τον μαρτυρικό Αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο, ο οποίος έπεσε επί των επάλξεων της Βασιλίδος των Πόλεων.
Της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος μίλησε επίκαιρα, για την θλιβερή επέτειο της αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, για τα γεγονότα προ της αποφράδος εκείνης ημέρας, για την φοβερή και φρικτή καταστροφή υπό των βαρβάρων Οθωμανών Τούρκων και για τα μετά την άλωση, τα μαρτύρια δηλαδή, τους διωγμούς και κατατρεγμούς, τα σκλαβοπάζαρα και τους εξισλαμισμούς και πλείστες άλλες φρικτές βασάνους που υπέστη το Γένος κατά τα 400 και για κάποιες περιοχές 500 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς.
Επίσης, αναφέρθηκε στους στύλους και πυρήνες του Γένους που στήριζαν και φώτισαν αυτόν τον λαό κατά τα πικρά χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, την Εκκλησία δηλαδή και την οικογένεια, που κράτησαν ζωντανή την πίστη στον Θεό, την αγάπη στην Πατρίδα, τη γλώσσα και την παράδοση.
Μίλησε για όσους σήκωσαν και σηκώνουν τον βαρύ σταυρό της ευθύνης έναντι της Ορθοδοξίας και του Γένους, από τον πρώτο μετά την άλωση Πατριάρχη, τον Γεννάδιο Σχολάριο, μέχρι και τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, ο οποίος μαζί με τους ολίγους, αλλά τόσο πολλούς και μεγάλους, φυλάσσει πνευματικές θερμοπύλες και με την αείφωτο λαμπάδα φωτίζει από το αειλαμπές Φανάριο την Οικουμένη σύμπασα.
«Χρέος όλων μας, κληρικών και λαϊκών, είναι να κρατήσουμε και τώρα και στη συνέχεια τα ζώπυρα του Γένους μας, όπως μάς τα κληροδότησαν οι Ήρωες και Μάρτυρες μας και να είμαστε έτοιμοι, αν χρειασθεί, να θυσιάσουμε γι’ αυτά και την ζωή μας», είπε ο Σεβασμιώτατος και στη συνέχεια τόνισε: «Επλυθύνθησαν οι επιβουλεύοντες την πατρίδα ημών, αλλ’ ιδού αμέτρητα τα πλήθη των αγαπώντων αυτήν, των αγωνιζομένων για την δόξα και το κλέος αυτής. Πλήθος των αθλοφόρων και λαμπαδηδρόμων με πρωτοπόρους τους νέους, που φωτίζουν τους σκοτεινούς δρόμους με ήθος και αγωνιστικό και ενθουσιαστικό σφρίγος και φρόνημα».
Μετά την ομιλία του Σεβασμιωτάτου, τελέστηκε το Ιερό Μνημόσυνο υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και πάντων των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωικώς πεσόντων, επί των επάλξεων της Βασιλευούσης το 1453, και των μετά ταύτα μαρτύρων της τουρκικής θηριωδίας.
Στο τέλος εψάλη, από όλους, ο ελληνικός Εθνικός Ύμνος.
