Με χρηστές ελπίδες και προσδοκίες ανέτειλε το Νέο Έτος 2022 για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της ακριτικής Ιεράς Μητροπόλεως Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου, η οποία, επί τη συμπλήρωσει 100 ετών από της Μικρασιατικής Καταστροφής και της εκκενώσεως της Ανατολικής Θράκης, προγραμματίζει γι’ αυτή τη χρονιά επετειακές εκδηλώσεις μνήμης και ευθύνης για τις αλησμόνητες πατρίδες της Ανατολικής Θράκης, της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Καππαδοκίας.
Την Πρώτη του Νέου Έτους ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, κατά τα ειωθότα, προέστη της Ευχαριστιακής Συνάξεως στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου, καθ’ ήν ανεγνώσθη Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου στο οποίο, μεταξύ άλλων, αναπτύσσεται η σημασία του χρόνου ως ευκαιρίας για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Γράφει ο Σεβασμιώτατος: «Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι χρόνος γιά τόν πιστό εἶναι «ὁ καιρὸς»· εἶναι ἡ «εὐκαιρία» τῆς Θείας Προνοίας, ποὺ ἂν χαθεῖ ἀνεκμετάλλευτη, χάνονται μαζί της «καίρια» πράγματα γιὰ τὸν ἄνθρωπο, δηλαδή σημαντικά καί ὄχι δευτερεύοντα καὶ ἐπουσιώδη. Ὁ καιρὸς λοιπὸν δὲν εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς αἰωνιότητος, ἀλλὰ ἡ αἰωνιότητα ὼς βιούμενη προθεσμία εὐθύνης.
»Κατά τήν πατερική διδασκαλία, ὁ χρόνος εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι ὁ αἴτιος τοῦ χρόνου «ὡς χρόνου παντός καί αἰῶνος αἴτιον καί παλαιοῦ ἡμερῶν, ὡς πρό χρόνου καί ὑπέρ χρόνον καί ἀλλοιοῦντα καιρούς καί χρόνους». Ἔτσι, ὁ χρόνος μαζί μέ τόν χῶρο εἶναι ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, μέσα στόν ὁποῖο μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἀποκτήση τήν κατά Χάρη θέωσή του, πού συνιστᾶ καί χαρακτηρίζει τήν αἰωνιότητα. Γιατί, ἡ αἰωνιότητα δέν εἶναι ἡ πέραν τοῦ χρόνου ζωή, ἀλλά ἡ βίωση τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ μέσα στόν χρόνο.
»Στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση «χρόνος καί αἰωνιότης» εἶναι δύο διαφορετικοί τρόποι ὑπάρξεως. Ὁ πρῶτος, ὁ χρόνος, εἶναι ὁ τρόπος τῆς κτιστῆς ὑπάρξεως, πού διαρκῶς γίνεται καί ἐξελίσσεται μέσα στήν κίνησή της, πού δημιουργεῖται ἀπό τόν Θεό ἐκ τοῦ μηδενός μέ ἀκατάληπτο τρόπο. Ὁ δεύτερος, δηλαδή ἡ «αἰωνιότητα», εἶναι ὁ τρόπος τῆς θείας ὑπάρξεως, στήν ὁποία δέν ἔχουν ἐφαρμογή οἱ ἔννοιες τῆς ἐκτάσεως καί τῆς ἀκολουθίας. Ἡ «αἰωνιότητα» δέν εἶναι κάτι ἀφηρημένο ἤ κάτι πού ὑπάρχει καθεαυτό ἀλλά ὁ Ἴδιος ὁ Θεός στήν ὑπαρξή Του.
»Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅταν ὁ κτιστός ἄνθρωπος ἑνώνεται μέ τόν Θεό τὀτε μέσα του ἐνεργεῖ ἡ ζωή τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ἀποκαλύπτεται μέσα στόν ἄνθρωπο ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται πρόσωπο, τότε παύει νά ὑφίσταται ὁ χρόνος καί ζεῖ τό αἰώνιο ἀπό αὐτή τήν ζωή. Ἡ αἰωνιότητα δὲν εἶναι ἡ ζωή πέρα ἀπό τόν χρόνο, ἀλλά ἡ κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό μέσα στόν χρόνο.
»Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι, ὅπως γράφει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας εἶναι σωτηριώδης, καί ἔτσι πρέπει νά τόν θεωροῦμε. Εἶναι χρόνος πού μπορεῖ νὰ μᾶς ἐξασφαλίση τήν εὐλογημένη αἰωνιότητα, ἐνῶ ἡ κατασπατάληση τοῦ χρόνου δημιουργεῖ τίς προϋποθέσεις γιά τήν αἰώνια καταδίκη μας.
»Μέσα ἀπό τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας καταργοῦνται οἰ διαστάσεις τοῦ χρόνου, τό παρελθόν καί τό μέλλον, ὥστε νά μεταμορφώνεται ὀ χρόνος τῆς ζωῆς μας στό διαρκές καί αἰώνιο παρόν τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας ὑπογραμμίζοντας αὐτὴ τὴ σωτηριολογικὴ σημασία τοῦ χρόνου ὡς «καιροῦ», δὲν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπὸ τό νὰ εἶναι συνεχῶς ἐπίκαιρη, δηλαδη ἐποπτεύουσα τὸν καιρό, «ἐξαγοραζομένη» τὸν καιρὁ καὶ παροῦσα στὴν κλήση τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ὁ μόνος «καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενος». Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια τῶν προτροπῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε: ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε» (Α ́ Θεσ. 5.17)».
Μετά την Θεία Λειτουργία ακολούθησε η Δοξολογία, επί τη Πρώτη του Νέου Έτους, και η κοπή της Βασιλόπιτας. Παρέστησαν ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Υποστράτηγος Αναστάσιος Αλεξιάδης, ο Διοικητής της 30ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Δημήτριος Βαλσαμίδης και ο πρώην Δήμαρχος Διδυμοτείχου Παρασκευάς Πατσουρίδης.
Την προτεραία, παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο Σεβασμιώτατος έκοψε για τους υπαλλήλους, τα στελέχη και τους συνεργάτες της Ιεράς Μητροπόλεως την Αγιοβασιλόπιτα στο Επισκοπείο του Διδυμοτείχου και ευχήθηκε: «Να έχουν χαρά στην καρδιά, υγεία στο σώμα, δύναμη στους κόπους,υπομονή στις θλίψεις, αντοχή στους πειρασμούς και μακροθυμία προς όλους»
