Οἱ τρεῖς Προφῆτες τοῦ Δεκεμβρίου : Ναούμ, Ἀββακούμ, Σοφονίας

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

 

Τίς τρεῖς πρῶτες ἡμέρες τοῦ μηνός Δεκεμβρίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τριῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τοῦ Ναούμ, τοῦ Ἀββακούμ καί τοῦ Σοφονίου. Οἱ τρεῖς αὐτοί Προφῆτες ἐντάσσονται στήν ὁμάδα τῶν δώδεκα μικρῶν, ὅπως λέγονται, Προφητῶν. Οἱ ὑπόλοιποι μικροί Προφῆτες εἶναι ὁ Ὠσηέ, ὁ Ἰωήλ, ὁ Ἀμώς, ὁ Ὀβδιοῦ, ὁ Ἰωνάς, ὁ Μιχαίας, ὁ Ἀγγαῖος, ὁ Ζαχαρίας καί ὁ Μαλαχίας. Λέγονται μικροί ὄχι βέβαια γιατί δέν εἶναι τόσο σημαντικά πρόσωπα ἤ ἡ ἁγιότητά τους ὑπολείπεται τῶν ἄλλων Προφητῶν, ἀλλά διότι τό ἔργο τους εἶναι μικρό, τά στοιχεῖα γι’ αὐτούς εἶναι λιγοστά. Γνωρίζουμε δηλαδή ἤ μόνο μιά ἱστορία γι’ αὐτούς ἤ λίγα ρητά καί λίγες προφητεῖες.

Οἱ τρεῖς αὐτοί Προφῆτες μᾶς μιλοῦν γιά τρεῖς πόλεις, οἱ ὁποῖες ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας τους τιμωροῦνται ἀπό τόν Θεό καί στό τέλος ταπεινώνονται καί πέφτουν. Ὁ προφήτης Ναούμ μᾶς μιλάει γιά τήν Νινευή, ἡ ὁποία, παρά τήν μετάνοιά της μέ τό κήρυγμα τοῦ προφήτου Ἰωνᾶ, κύλισε πάλι στήν ἁμαρτία καί ὁ Θεός τήν καταστρέφει. Ὁ προφήτης Ἀββακούμ ἀναφέρεται στήν πτώση τῆς Βαβυλώνας, ἡ οποίας κατέκτησε τούς γύρω λαούς, μαζί καί τούς Ἰσραηλῖτες, δημιουργώντας μιά ἰσχυρή αὐτοκρατορία, ἀλλά λόγω τῆς ἀλαζονείας της καταστρέφεται καί χάνεται. Καί ὁ προφήτης Σοφονίας προλέγει τήν καταστροφή τῆς Ἰερουσαλήμ ἀπό τούς Ρωμαίους, ἐπειδή δέν δέχθηκε τόν Μεσσία καί Τόν καταδίκασε σέ θάνατο.

Τούς τρεῖς αὐτούς Προφῆτες τούς τοποθετεῖ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία στήν ἀρχή τοῦ Δεκεμβρίου, προετοιμάζοντας τούς πιστούς γιά τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Τό κήρυγμα τῶν τριῶν αὐτῶν Προφητῶν ἀπευθύνεται καί σέ μᾶς, μέ τήν ἔννοια πώς ὅποιος δέν θά δεχθεῖ τόν Χριστό, πού σέ λίγες ἡμέρες θά γεννηθεῖ,  ὡς Μεσσία καί Σωτῆρα, αὐτός θά ὁδηγηθεῖ στήν ἀπώλεια καί θά χάσει τήν ψυχή του. Ὅποιος δηλαδή ἁμαρτάνει καί ἀπομακρύνεται ἀπό τόν Θεό, τόν Σωτῆρα, αὐτός δέν ἔχει σωτηρία.

Ἄς γνωρίσουμε ὅμως τούς τρεῖς αὐτούς Προφῆτες μέσα ἀπό τά λιγοστά στοιχεῖα πού ὑπάρχουν στήν Ἁγία Γραφή καί στόν ἱερό Συναξαριστή.

Ὁ προφήτης Ναούμ γεννήθηκε καί ἔζησε στήν περιοχή τῆς Γαλιλαίας, τό 460 π.Χ., ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ Σεδεκίου. Τό ὄνομά του, Ναούμ, ἑρμηνεύεται ὡς ἀνάπαυση καί παράκληση. Προφήτευσε γιά τήν καταστροφή καί τόν ἀφανισμό τῆς πόλεως Νινευή, πού, μετά τό κήρυγμα τοῦ Ἰωνᾶ, ὅπως προαναφέραμε, ἁμάρτησε καί πάλι. Ὁ προφήτης Ναούμ εἶπε ὅτι ἡ πόλη θά καεῖ καί θά βυθισθεῖ σέ γλυκό νερό. Πραγματικά, σαράντα χρόνια μετά τήν μετάνοιά τους καί τήν σωτηρία τους οἱ Νινευῖτες αἰχμαλωτίσθηκαν ἀπό τόν ἰσχυρότερο λαό τῶν Βαβυλωνίων, οἱ ὁποῖοι κατέκαψαν τήν πόλη, ἐνῶ ἡ λίμνη, πού βρισκόταν κοντά, ξεχείλισε καλύπτοντας ὅλη τήν περιοχή μέ τά νερά της.

Ὁ προφήτης Ἀββακούμ ἔζησε τό 600 π.Χ., τά χρόνια πού αἰχμαλωτίσθηκαν οἱ Ἰσραηλῖτες στούς Βαβυλωνίους. Τό ὄνομά του σημαίνει θερμός ἐναγκαλισμός. Βίωσε τό γεγονός τῆς αἰχμαλωσίας, ἐνῶ τό εἶχε προφητεύσει κάποια χρόνια νωρίτερα, καί ὁ ἴδιος πρόλαβε καί ἔφυγε σέ μακρινό τόπο. Ὅταν οἱ Βαβυλώνιοι πῆραν στόν τόπο τους, ὡς αἰχμάλωτους, τούς περισσότερους Ἰσραηλῖτες, ὁ Ἀββακούμ ἐπέστρεψε στά Ἰεροσόλυμα.

Κάποια μέρα πού ἑτοιμαζόταν νά πάει φαγητό στούς ἀνθρώπους πού θέριζαν στά χωράφια του, τόν παρέλαβε Ἄγγελος Θεοῦ καί τοῦ ἄλλαξε πορεία. Ὁ Ἄγγελος, σταλμένος ἀπό τόν Θεό, τόν ἔπιασε ἀπό τήν κορυφή τοῦ κεφαλιοῦ του, ἀπό τά μαλλιά, καί μαζί μέ τό φαγητό πού εἶχε στά χέρια του τόν μετέφερε στήν Βαβυλῶνα. Ἐκεῖ βρισκόταν νηστικός καί ταλαιπωρημένος ὁ προφήτης Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἦταν ριγμένος μέσα σέ ἕναν μεγάλο λάκκο γεμᾶτο λιοντάρια. Ὁ βασιλιάς τῆς Βαβυλώνας τόν εἶχε ρίξει μέσα ἐκεῖ, γιά νά τόν τιμωρήσει. Ὁ Θεός ὅμως τόν φύλαξε ἀβλαβή καί τά λιοντάρια κάθονταν ἥσυχα γύρω του. Ὁ Θεός, θέλοντας νά πιστοποιήσει τό θαῦμα στόν Ἰσραηλιτικό λαό, ἀλλά καί νά παρηγορήσει τόν Δανιήλ, πῆρε τόν Ἀββακούμ καί τόν πῆγε νά τοῦ δώσει φαγητό. Ἀφοῦ συνομίλησαν οἱ δύο Προφῆτες, καί πάλι ὁ Ἄγγελος Κυρίου πῆρε τόν Ἀββακούμ καί τόν ἐπέστρεψε στά Ἰεροσόλυμα.

Ὁ προφήτης Ἀββακούμ προφήτευσε γιά τήν πτώση της ἀλαζόνας Βαβυλώνας καί τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἰσραηλιτῶν. Δέν πρόλαβε νά ζήσει τό γεγονός, διότι ἐκοιμήθη δυό χρόνια πρίν τήν ἀπελευθέρωση. Προφήτευσε ἐπίσης ὅτι κάποτε οἱ Ἰσραηλῖτες θά δοῦν μέσα στόν Ναό, τήν Δόξα τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τόν Μεσσία, τόν Χριστό.

Ὁ προφήτης Σοφονίας ἔζησε περίπου τό 600 π.Χ., στά χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἰωσίου, καί ἦταν σύγχρονος τοῦ προφήτη Ἀββακούμ. Τό ὄνομά του σημαίνει: ὁ Θεός προστατεύει. Ὁ Προφήτης αὐτός κήρυξε στούς Ἰσραηλῖτες ὅτι κάποτε τά Ἰεροσόλυμα θά ἁλωθοῦν ἀπό ἐθνικό λαό καί οἱ Ἰουδαῖοι θά τιμωρηθοῦν γιά τήν ἀπιστία τους. Καί ἐπιπλέον ὅτι περιούσιος λαός δέν θά εἶναι οἱ Ἰσραηλῖτες, ἀλλά ὅσοι θά πιστέψουν στόν Μεσσία καί μάλιστα θά ἀναμιχθοῦν καί οἱ Ἐθνικοί. Τέλος ὁ Προφήτης προεῖπε καί γιά τήν τελική Κρίση τῶν ἀνθρώπων, τήν ὁποία περίμενε μέ ἀγαλλίαση καί ὁ ἴδιος μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του.

Οἱ τρεῖς αὐτοί Προφῆτες ἄς πρεσβεύουν στόν Θεό γιά ὅλους μας καί οἱ προφητεῖες τους ἄς μᾶς συνετίζουν, γιά νά ὁδηγούμαστε μέ πίστη καί εἰλικρινή μετάνοια, τόσο πρός τήν ἐπικείμενη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, ὅσο καί στήν ὁδό τῆς Σωτηρίας.

Ακολούθησέ μας....

Κοινοποίησέ το....