Μπήκαμε ἤδη στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀγαπητοί γονεῖς, καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ξεκινήσαμε τήν νηστεία. Ἔτσι προετοιμαζόμαστε σιγά σιγά γιά τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας. Ἕνας θεσμός τῆς Ἐκκλησίας μας «συνηλικιώτις τοῦ ἀνθρώπου», κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο. « Ἅμα ἄνθρωπος ἅμα νηστεία» ἀκούσαμε πολλές φορές στά κηρύγματά του τόν μακαριστό π. Θεόφιλο.
Εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι, ἡ νηστεία εἶναι ἕνα σημαντικό κεφάλαιο στήν πορεία τῆς ἀγωνιστικῆς ζωή μας, μιά πορεία πρός τόν Οὐρανό. Ἔχουμε ἀκούσει καί γνωρίζουμε ὅλοι ὅτι ἡ ἐγκράτεια στό φαγητό εἶναι ἕνας βασικός παράγοντας γιά τήν πνευματική προκοπή μας. Καί ἐπί πλέον ἡ βασική πεποίθησή μας, πώς ἄν δέν ἦταν ὠφέλιμη δέν θά τήν θέσπιζαν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἄλλωστε καί ὁ γιατρός μᾶς συνιστᾶ δίαιτα γιά νά ἀντιμετωπιστεῖ κάποια ἀσθένεια, δηλαδή νά κάνουμε νηστεία.
Ἐκείνο ὅμως, πού μᾶς προβληματίζει εἶναι τό ἐρώτημα: τά παιδιά πρέπει νά νηστεύουν; Εἶναι πάνω στήν ἀνάπτυξη τους, πῶς νά στερηθοῦν τίς τροφές πού εἶναι ἀπαραίτητες. Δέν θά στερηθοῦν τροφή, ἀλλά θά ἀλλάξει τό διαιτολόγιο.
Νά διευκρινίσουμε ὅτι ἄν ὑπάρχει θέμα ὑγείας ὁ γιατρός θά μᾶς δώσει τίς ἀπαραίτητες συμβουλές, ὅπως ἐπίσης καί ὁ πνευματικός μας. Ἄν ὅμως, τά παιδιά δέν ἀντιμετωπίζουν τέτοια θέματα, ἀξίζει νά θυμηθοῦμε τόν Ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη, πού μαζί μέ τούς μεγάλους προέτρεπε καί τά παιδιά νά κάνουν ἑνάτη καθημερινά.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος : «Τά παιδιά, ὅταν παίζουν ὅλη τήν ἡμέρα, δέν θυμοῦνται τό φαγητό. Τώρα πού θά βοηθήσει καί ὁ Χριστός, δέν θά ἀντέξουν; ».
Ἴσως φοβόμαστε ὑπέρ τοῦ δέοντος καί ξεχνᾶμε ὅτι σ’ αὐτήν τήν προσπάθειά μας μέγας βοηθός εἶναι ὁ Θεός κι ὅτι τίποτε δέν μποροῦμε νά κάνουμε μόνοι μας. Ἄλλωστε σήμερα ὑπάρχουν τόσα πολλά νηστήσιμα φαγητά καί γλυκά, πού δέν ξέρω πόση νηστεία κάνουμε, ἀλλά ἔτσι ἔχουμε πολλές ἐπιλογές.
Καί τό ἄλλο πού εἶναι ἀναγκαῖο καί ἴσως καί τό σπουδαιότερο, νά βοηθήσουμε τά παιδιά νά καταλάβουν τό νόημα τῆς νηστείας καί πόσο σημαντικό εἶναι νά εἴμαστε συνεπεῖς στό πιστεύω μας. Ἄν δοῦν τήν δική μας σταθερότητα πάνω σ’ αὐτό τό θέμα, θά ἀκολουθήσουν καί τά παιδιά. Ἄν ἐμεῖς ἔχουμε ἀμφιβολίες, θά τά δυσκολέψουμε ἀκόμη περισσότερο καί θά τά κάνουμε νά νιώθουν μειονεκτικά, ὅταν βρίσκονται μέ ἄλλα παιδιά στό σχολεῖο ἤ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ.
Καί βέβαια, νηστεία δέν εἶναι μόνο στό φαγητό, ἀλλά καί στή διασκέδαση καί στίς ἐξόδους μας, στή χρήση τοῦ κινητοῦ, τῆς τηλεόρασης καί τοῦ διαδικτύου, ἀλλά καί στήν ἐγκράτεια τῆς γλώσσας π.χ.. Θά μποροῦσε νά γίνει ἕνα πρόγραμμα καθημερινό καί νά τεθεῖ στόχος ἡ πιστή ἑφαρμογή του. Νά ἀσκηθοῦμε πάνω σ’ αὐτό ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι. Εἶναι πολύ σημαντικό νά συνηθίσουν τά παιδιά τόν περιορισμό σέ ὅσα θέλουν. Αύτό θά τά βοηθήσει μακροπρόθεσμα καί τότε θά σᾶς εὐγνωμονοῦν γι’ αὐτές τίς ἐμπειρίες.
